Στη μεγάλη και ηρωική απεργία των Βρετανών ανθρακωρύχων, επί κυβέρνησης Μάργκαρετ Θάτσερ, καθώς και σε ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία, έκαναν αναφορά, τις μέρες αυτές, τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, με αφορμή τη συνταξιοδότηση του Αρθουρ Σκάργκιλ, ηγέτη των ανθρακωρύχων, που πρωτοστάτησε σ' εκείνο τον αγώνα. Θυμίζουμε ότι, πριν από δυο δεκαετίες περίπου, η βρετανική Εθνική Ενωση Ανθρακωρύχων αριθμούσε 250.000 μέλη, που εργάζονταν σε 170 κρατικά ορυχεία. Σήμερα, ο αριθμός αυτός έχει συρρικνωθεί σε λιγότερο από 10.000 και τα, ιδιωτικά πλέον, ανθρακωρυχεία είναι μόνο 16. Εκατοντάδες χιλιάδες ανθρακωρύχοι και μέλη των οικογενειών τους καταδικάστηκαν στην ανεργία, στην ανέχεια και τη φτώχεια. Ολόκληρες περιοχές, κυρίως στη βόρεια Αγγλία, χτυπήθηκαν άγρια και ακόμη και σήμερα - είκοσι χρόνια μετά - δεν μπορούν να ξεφύγουν από τον κύκλο του μαρασμού και της υποβάθμισης. Ηταν και είναι οι βαριές και βαθιά αντιλαϊκές συνέπειες των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, που εφάρμοσε τότε, διά πυρός και σιδήρου, η Μ. Θάτσερ και η κυβέρνησή της. Κι έχει μια ιδιαίτερη αξία η αναδρομή και υπενθύμιση αυτή, μια και οι εργαζόμενοι της χώρας μας βρίσκονται κι αυτοί σήμερα, μπροστά σε άλλες, επιχειρούμενες από τους εγχώριους κυβερνώντες, καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις.