Πολλά και διάφορα γράφονται και λέγονται τις μέρες αυτές, με αφορμή την παγκόσμια Διάσκεψη για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, που πραγματοποιείται στο Γιοχάνεσμπουργκ. Σ' ένα απ' αυτά σημειώνεται, ότι σήμερα, σε ολόκληρο τον πλανήτη υπάρχουν ένα δισεκατομμύριο οχήματα - στη μεγάλη τους πλειοψηφία αυτοκίνητα - ενώ, ως το 2020 οι συγκοινωνίες αναμένεται ότι θα εκπέμπουν το 92% του διοξειδίου του άνθρακα, του κυριότερου αερίου που ευθύνεται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Δε γνωρίζουμε, αν και πόσο τα στοιχεία αυτά είναι σωστά ή όχι. Ετσι ή αλλιώς, όμως, το πρόβλημα είναι υπαρκτό και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ουσιαστικά και αποτελεσματικά, όσο η σφραγίδα των μεγάλων πολυεθνικών της αυτοκινητοβιομηχανίας, του πετρελαίου, κλπ., κλπ., μπαίνει βαριά πάνω στις πολιτικές και τις αποφάσεις των κυβερνήσεων και των κυρίαρχων πολιτικά δυνάμεων γενικότερα. Οσο το μεγάλο κεφάλαιο και οι κάθε λογής πολιτικοί τους εκπρόσωποι καθορίζουν ουσιαστικά τα πάντα, από το περιεχόμενο της ανάπτυξης, μέχρι το επίπεδο και τον τρόπο ζωής και τις καταναλωτικές συνήθειες των εργαζομένων και των λαών. Αυτή είναι η αλήθεια.

Αρκεί, να σκεφθεί κανείς, ότι - ακόμη και με τεχνολογία περασμένων δεκαετιών - η σιδηροδρομική σύνδεση Αθήνας - Θεσσαλονίκης μπορεί να γίνει σε 2 το πολύ ώρες. Ή, της Αθήνας - Αλεξανδρούπολης σε 3 - 4 και Αθήνας - Γιάννινα σε τρεις... Για να μη μιλήσουμε, για το χάλι των αστικών μέσων μαζικής μεταφοράς, σε όλη τη χώρα.