Κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο (όπως αυτός ονομάστηκε) ακουγόταν έντονα η ονομασία «Μοσούλη» που ήταν το όνομα πετρελαιοφόρας περιοχής στην ευρεία Μέσα Ανατολή. Μετά τη Δεύτερο ιμπεριαλιστικό πόλεμο έπαψε να ακούγεται. Αυτό δε συνέβη διότι έπαψε να υπάρχει ενδιαφέρον για το πετρέλαιο. Αν είναι δυνατόν!.. Συνέβη διότι περιλαμβάνεται σε μια ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, Κουρδιστάν, με ευρύτερο στρατηγικό γεωγραφικό, οικονομικό, πολιτικό ενδιαφέρον.

Η έντονη αγγλική παρουσία του πρώτου πολέμου αντικαταστάθηκε από την αμερικανική - ως συνήθως - διατηρώντας, ωστόσο, τη διακριτική παρουσία «του δεύτερου» υπό τύπο κολαούζου που παίρνει μέρος στη μοιρασιά. Το «Κουρδικό» ζήτημα ταλανίζει μέχρι σήμερα την ανθρωπότητα ως μια επιπλέον εστία πολέμου στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Οι συνθήκες υπήρξαν δυσμενείς για τον κουρδικό αγώνα μετά την ανατροπή της ΕΣΣΔ και τη διεθνή ανακατάταξη που συνοδεύτηκε. Σήμερα το Κουρδικό ζήτημα φαίνεται να σέρνεται στα αζήτητα της διεθνούς διπλωματίας.

Ισως μάλιστα να είχε σιγάσει εντελώς εάν δεν υπήρχε το πολυπληθές δυναμικό στοιχείο των Κούρδων σε ευρωπαϊκές χώρες. Ενα στοιχείο που το φέρνει κάθε λίγο στην επιφάνεια είναι η φριχτή μεταχείριση των Κούρδων στην Τουρκία. Το γεγονός αυτό γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τις χώρες, κυρίως, της υπαρκτής Ευρωπαϊκής Ενωσης ως αιτία άσκησης πιέσεων προς την τουρκική κυβέρνηση για δικά τους συμφέροντα. Εκείνο, όμως, που κυκλοφορεί αδέσποτα στο διεθνή ορίζοντα είναι μια φιλολογία που φέρει να διαφοροποιούνται τα αμερικανικά συμφέροντα, να ωθούνται σε μια ανακατάταξη της περιοχής.

Το ίδιο δείχνει κι η επικίνδυνη διελκυστίνδα για μια επέμβαση στο Ιράκ. Αυτό, όμως, σημαίνει ότι θα θιγούν τουρκικά συμφέροντα. Η δημιουργία κουρδικού κράτους έστω και ελεγχόμενου θα είναι αγκάθι στην περιοριζόμενη τουρκική επικράτεια. Μήπως αυτό αποτελεί αιτία για τις λεκτικές τουρκικές αντιδράσεις έναντι των ΗΠΑ για το ζήτημα του Ιράκ; Μια τέτοια εξέλιξη ίσως ωθήσει την Τουρκία, υπό την αμερικανική παραίνεση, να στραφεί εντονότερα στο Αιγαίο και τη Θράκη. Μήπως, λοιπόν, το σενάριο της μετατόπισης της αποκλειστικής ελληνικής επικράτειας «επί το δυτικότερον» ξεκινήσει από εδώ; Ολα είναι πιθανά στο ρευστό κόσμο της υπερεθνικής νεοταξικής ηγεμονίας.