Associated Press

Αστυνομικοί έξω από τα γραφεία του Μπατασούνα

Ο αγώνας του ισπανικού κράτους κατά της ΕΤΑ, είναι πολύχρονος και συνεχώς διευρυνόμενος και μετά την 11η Σεπτέμβρη το κλίμα θεωρήθηκε κατάλληλο, για να γίνει το περαιτέρω βήμα, που ήταν η απαγόρευση του Μπατασούνα. Κύριο αμάρτημά του; Δεν καταδίκαζε τις ενέργειες της ΕΤΑ.

Ωστόσο, το μεταρρυθμιστικό αυτό νομοσχέδιο δεν έχει στόχο μόνο το Μπατασούνα, αφού οι διατάξεις του δίνουν διευρυμένες εξουσίες στις αρχές να κηρύσσουν παράνομο οποιοδήποτε κόμμα «που στηρίζει ή υπερασπίζεται τη χρήση βίας, συμπεριλαμβανομένων όλων των μελών ή εάν στους εκλογικούς συνδυασμούς περιλαμβάνονται πρόσωπα, τα οποία έχουν κατηγορηθεί για τρομοκρατικές ενέργειες, που δε σέβονται τις δημοκρατικές αρχές και τις συνταγματικές αξίες, που έχουν ως στόχο τον περιορισμό ή την καταστολή του καθεστώτος των ελευθεριών ή την προσπάθεια ανατροπής ή διάλυσης του δημοκρατικού συστήματος». Κάποιοι επιπρόσθετοι λόγοι, για τους οποίους ένα κόμμα μπορεί να τεθεί εκτός νόμου, είναι η «ενθάρρυνση ή διευκόλυνση εκδήλωσης μίσους, βίας ή κοινωνικής σύγκρουσης ως μεθόδου επίτευξης πολιτικών στόχων». Σε όσους έχουν πρότερες νομικές καταδίκες -για οιονδήποτε λόγο- απαγορεύεται ρητά να σχηματίσουν νέο πολιτικό σχηματισμό, αφού έτσι θέτουν ζητήματα που άπτονται του συνταγματικού δικαίου και παραβιάζουν το Αρθρο 25 του ισπανικού Συντάγματος, που αναφέρεται στις αρχές της κοινωνικής αλληλεγγύης και της επανένταξης!

Ως φανερός στόχος, του πλέον κραυγαλέου υποστηρικτή του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» του Αμερικανού Προέδρου, Χοσέ Μαρία Αθνάρ, σίγουρα είναι η ΕΤΑ και το πολιτικό της σκέλος το Μπατασούνα. Ειδικά μετά τις 11 Σεπτέμβρη έχει γίνει ο σκοπός της ζωής του και επισήμως. Ομως, οι διαθέσεις του Ισπανού πρωθυπουργού μόνο καλοπροαίρετες δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Ας θυμηθεί κανείς ότι τον περασμένο Μάρτη κατά τη διάρκεια της Εκτακτης Συνόδου της ΕΕ, στη Βαρκελώνη, ο ίδιος, αντιμέτωπος με την οργή και την αγανάκτηση εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών. χωρίς φειδώ τους είχε αποκαλέσει τρομοκράτες, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο το «πράσινο φως» στις δυνάμεις καταστολής να δράσουν αναλόγως, αν και τελικά η περιφρούρηση των ίδιων των εκδηλώσεων κατέστησε αυτή την έμμεση απειλή ανενεργό.

Ειδικά τώρα για το Μπατασούνα -κόμμα που είναι το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα της Χώρας των Βάσκων, με περίπου 15% των ψήφων, με ευρωβουλευτή, βουλευτές στο ισπανικό και εθνικό κοινοβούλιο και 800 εκλεγμένους δημάρχους και κοινοτάρχες- φαίνεται πως αυτό θα αποτελέσει και τον αποδιοπομπαίο τράγο, των διαφόρων τρομονόμων που έχουν τεθεί εδώ και καιρό σε ισχύ στην ισπανική επικράτεια. Αξίζει κανείς να θυμηθεί ότι η κυβέρνηση Αθνάρ σε αγαστή συνεργασία με τη γαλλική κυβέρνηση την τελευταία διετία -δηλαδή ένα χρόνο πριν τη θέσπιση του επίμαχου μεταρρυθμιστικού νομοσχεδίου- έχει εξαπολύσει σειρά επιχειρήσεων όχι μόνο κατά της ΕΤΑ, αλλά και του Μπατασούνα. Επιχειρήσεις, αστυνομικές και στρατιωτικές, που περιλαμβάνουν, εκτός των ερευνών και συλλήψεων, δίκες αλλά και κλείσιμο εφημερίδων και φυλακίσεις μελών νόμιμου κόμματος - μέλους τόσο της ισπανικής Βουλής όσο και του Ευρωκοινοβουλίου. Διώξεις χωρίς νομική κάλυψη.

Φυσικά, από τη στιγμή που το νομοσχέδιο υπερψηφίστηκε από τα δύο Σώματα του Ισπανικού Κοινοβουλίου, η υπόθεση παραπέμφθηκε στα χέρια της ισπανικής Δικαιοσύνης και πιο συγκεκριμένα του Ισπανού δικαστή, Μπαλτάθαρ Γκαρθόν, γνωστού από τη δίωξη, και τελικά την υποχώρηση, στην υπόθεση κατά του πρώην Χιλιανού δικτάτορα Αουγκούστο Πινοτσέτ. Με εντολή του Γκαρθόν, τέθηκε εκτός νόμου το Μπατασούνα και οι αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν, με γκλομπ, δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες στα γραφεία του κόμματος, στη Βιτόρια, το Μπιλμπάο, την Παμπλόνα και το Σαν Σεμπαστιάν και τα σφράγισαν. Αιτιολογικό; «Συνενοχή σε 836 δολοφονίες που πραγματοποίησε η ΕΤΑ από το 1968», περιλαμβάνοντας, δηλαδή, και την περίοδο του αντιφασιστικού αγώνα, έως την αποκαλούμενη μεταπολίτευση του 1975. Οπως τουλάχιστον αναφέρθηκε σε δημοσίευμα ελληνικού περιοδικού, σε έκθεση φωτογραφίας «κατά της τρομοκρατίας», που είχε οργανώσει η ισπανική προεδρία της ΕΕ στις Βρυξέλλες, φιγουράριζε πρώτη η «τρομοκρατική επίθεση της ΕΤΑ» ενάντια στον Καρέρο Μπλάνκο, τον πρωθυπουργό επί Φράνκο! Εκτός αυτών, ο δικαστής Γκαρθόν, διέταξε, επίσης, το κλείσιμο όλων των «μερών» του Μπατασούνα, των Herrikos δηλαδή τις βασκικές ταβέρνες, ισχυριζόμενος ότι χρησιμοποιούνταν για να χρηματοδούν την ETA!

Η απαγόρευση έχει επιπτώσεις στο Μπατασούνα και με άλλους τρόπους, αφού τα μέλη του δε θα είναι σε θέση να συναντιούνται πλέον στα γραφεία τους, δεδομένου ότι έκλεισαν. Εχει, επίσης, επιπτώσεις στη δράση τους, αφού δε θα μπορούν να καλέσουν τους ανθρώπους να διαδηλώσουν, ούτε να διανείμουν πληροφορίες για την κατάστασή τους και τις απόψεις τους υπό αυτό το όνομα. Με τον ίδιο τρόπο όλοι οι λογαριασμοί τους και τα χρήματά τους θα κατασχεθούν επίσης. Κι όλα αυτά, ο δικαστής Γκαρθόν προσπαθούσε να τα εφαρμόσει προτού καν περάσει το νομοσχέδιο. Το σκεπτικό; Το Μπατασούνα θα μπορούσε να διαλυθεί οικονομικά εάν καλούνταν να αναλάβει το κόστος των ζημιών από τυχόν ταραχές μετά από διαδηλώσεις (kale- borroka).

Σε πολιτικό επίπεδο, η απαγόρευση του κόμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς, όπως έχει αυτοχαρακτηριστεί και χαρακτηριστεί, με πρόσχημα την άρνησή του να καταδικάσει τις ενέργειες της ΕΤΑ, δεν μπορεί παρά να οξύνει ακόμα περισσότερο τη σύγκρουση, αφού πλέον δεν αφήνεται κανένα περιθώριο νόμιμης έκφρασης και δράσης σε ένα σημαντικό κομμάτι της βασκικής κοινωνίας. Αυτό είναι και το σκεπτικό των βασκικών κομμάτων, αλλά και της Ενωμένης Αριστεράς, οι οποίοι είναι και οι μοναδικοί πολιτικοί σχηματισμοί που καταψήφισαν το μεταρρυθμιστικό νομοσχέδιο. Στην πραγματικότητα, η επίθεση δεν αφορά μονάχα το Μπατασούνα, αλλά ολόκληρη τη Χώρα των Βάσκων, που νιώθει να ταπεινώνεται για μια ακόμα φορά από το κεντρικό ισπανικό κράτος. Και μακροπρόθεσμα οποιονδήποτε αντιστέκεται.

Αυτή τη στιγμή η Χώρα των Βάσκων βρίσκεται εν βρασμώ, καθώς δεκάδες χιλιάδες υποστηρικτές του Μπατασούνα διαδηλώνουν και συγκρούονται με τις δυνάμεις καταστολής στο Μπιλμπάο, το Σαν Σεμπαστιάν - Δονόστια κι άλλες πόλεις. Δεν είναι τυχαίο ότι η Συνέλευση των Επισκόπων της Καθολικής Εκκλησίας, που κάθε άλλο παρά «αριστερή και ριζοσπαστική» μπορεί να θεωρηθεί, εκφράστηκε ανοιχτά κατά της απαγόρευσης και προειδοποίησε την κυβέρνηση ότι αν επιμείνει θα ακολουθήσει ακόμα μεγαλύτερη σύγκρουση. Την ίδια στάση τηρούν και πολλοί Βάσκοι διανοούμενοι και πολιτικοί, που κατά τα άλλα καταγγέλλουν την ΕΤΑ. Ολοι, άλλωστε, περιμένουν και την επόμενη κίνηση της ΕΤΑ, αλλά και των Βάσκων, και σημειώνουν ότι είναι ο λαός που δεν πτοήθηκε από το Φράνκο, ο οποίος μετά την ήττα των Δημοκρατικών απαγόρευσε όλες τις βασκικές οργανώσεις, ούτε από τον «σοσιαλιστή» Γκονζάλες, που οργάνωσε τις παραστρατιωτικές συμμορίες GAL -Αντιτρομοκρατικές Απελευθερωτικές Ομάδες- και τις χρησιμοποίησε για να βασανίζει και να εξαφανίζει Βάσκους αγωνιστές.

Χαρακτηριστικό είναι ότι ο βρετανικός Independent, εκφράζοντας την αντίθεσή του στην επιχείρηση φίμωσης του Μπατασούνα τόνισε πως «το ότι τέθηκε εκτός νόμου το Μπατασούνα έχει επιπτώσεις σε αυτό, αλλά όχι στο πρόγραμμα που έχουν οι άνθρωποί του» και αναφέρει τις δηλώσεις ηγετικού στελέχους του Μπατασούνα που διευκρινίζει ότι πρόκειται να εκθέσουν το ζήτημα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στο Στρασβούργο όντας βέβαιοι για τη θετική έκβασή του, αν και αυτό θα συμβεί σε 9 χρόνια...