Παπαγεωργίου Βασίλης

Κάθε λεπτό τηλεοπτικού ή ραδιοφωνικού χρόνου, κάθε γραμμή που τυπώνεται το τελευταίο χρονικό διάστημα ασχολείται με τη ρητορική του πολέμου. Η τύχη του ιρακινού λαού, έρμαιο στα πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ και της Βρετανίας, αλλά και της ισορροπίας των αντιθέσεων, που θα κρίνει τελικά εάν οι απειλές για μια ολοκληρωτική στρατιωτική επίθεση γίνουν πραγματικότητα, παρά τη «συμμόρφωση» του Σαντάμ Χουσεΐν με το «γράμμα του νόμου», δηλαδή με τον ΟΗΕ, όπως επιβεβαιώνει πολλάκις και χτες ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας Κόφι Ανάν...

Οι ζωές δεκάδων χιλιάδων, ίσως και περισσότερων, εξαρτώνται από τη θέληση των ΗΠΑ και των ακολούθων τους, κυρίως της Βρετανίας, να εξαπολύσουν αυτόν τον παντελώς παράνομο και ανήθικο πόλεμο. Τι θα πράξουν; Το ερώτημα ακόμη θεωρείται υποθετικό, αφού η επίθεση δεν έχει ξεκινήσει. Ο Αμερικανός Πρόεδρος, παραδίδοντας το σχέδιο στο Κογκρέσο, για άλλη μια φορά, δεν άφησε περιθώρια παρερμηνειών. «Εάν το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών δεν αντιμετωπίσει το ζήτημα του Ιράκ, θα το κάνουν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους», ξεκαθάρισε την Πέμπτη από το Λευκό Οίκο, ο Μπους, καλώντας το Κογκρέσο να πει «ναι» στο σχεδιαζόμενο μονομερές στρατιωτικό χτύπημα της Ουάσιγκτον κατά της Βαγδάτης.

«Η έγκριση της χρήσης στρατιωτικής δύναμης αποτελεί τμήμα της απόφασης. Εάν θέλεις να διατηρήσεις την ειρήνη, πρέπει να έχεις την έγκριση να προχωρήσεις στη χρήση βίας», υπογράμμισε ο Μπους, στέλνοντας το πιο ξεκάθαρο μέχρι στιγμής μήνυμά του προς τα Ηνωμένα Εθνη.

Το «πράσινο φως» ή όχι, από το Κογκρέσο θα έρθει λίαν συντόμως και οπωσδήποτε πριν την 4η Οκτώβρη, δηλαδή την ημέρα που και τα δύο Σώματα θα διαλυθούν για τη διεξαγωγή των εκλογών της 5ης Νοέμβρη.

Χαρακτηριστική, πάντως, της επιμονής που επιδεικνύουν οι ΗΠΑ στην ανάγκη ανάληψης δράσης εναντίον του Ιράκ είναι και η δήλωση του Αμερικανού υπουργού Αμυνας, Ντόναλντ Ράμσφελντ, ο οποίος ερωτώμενος τι θα ικανοποιούσε την κυβέρνηση Μπους απάντησε: «Αν αποφάσιζαν ο Σαντάμ Χουσεΐν και η οικογένειά του να τερματίσουν το παιγνίδι και να μεταβούν σε κάποια ξένη χώρα, όπως έκαναν πολλοί ηγέτες» και αναφέρθηκε επίσης στην περίπτωση, ο ιρακινός λαός να αποφάσιζε μόνος του ότι παρήλθε ο καιρός του Σαντάμ Χουσεΐν και να υπήρχε αλλαγή του καθεστώτος από το εσωτερικό του Ιράκ.

Σε ανάλογο, αν και όχι τόσο κατηγορηματικό τόνο, και ο Βρετανός ΥΠΕΞ, Τζακ Στρο, δήλωσε χτες ότι ο ΟΗΕ πρέπει να επεξεργαστεί αποφάσεις σχετικά με το Ιράκ, που να προβλέπουν την ανάληψη στρατιωτικής δράσης, εάν η Βαγδάτη δεν αποδεχτεί την επιστροφή των επιθεωρητών «χωρίς όρους, χωρίς καθυστερήσεις και χωρίς ελιγμούς».

Στην αντίπερα όχθη, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Ιβανόφ, επανέλαβε χτες λίγο πριν τη συνάντησή του με τον Ράμσφελντ στο Πεντάγωνο, για άλλη μια φορά την αντίθεση της Ρωσίας στην προοπτική ανάληψης στρατιωτικής δράσης, προσθέτοντας ότι «δεν πρόκειται για ζήτημα εμπιστοσύνης ή μη. Είναι ζήτημα γεγονότων και αποδείξεων, που οι επιθεωρητές μπορούν να παράσχουν».

Εκτός φυσικά του Ιράκ, που αποτελεί αυτή τη στιγμή τον άμεσο στόχο, και άλλες χώρες της περιοχής είναι στον «κατάλογο». Μέσα, λοιπόν, στο ορυμαγδό των εξελίξεων, το Κογκρέσο καλείται να κρίνει και για νέο γύρο κυρώσεων προς τη Συρία. Ομως, αυτή τη φορά, η αμερικανική κυβέρνηση ζητά από το Κογκρέσο να αποσύρει το νομοσχέδιο...

«Δε νομίζουμε ότι αυτή είναι καλή στιγμή για νομοθετικές πρωτοβουλίες που μπορεί να περιπλέξουν ή ακόμη και να θέσουν σε κίνδυνο τις προσπάθειές μας», δήλωσε στην υποεπιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων για τη Μέση Ανατολή ο αρμόδιος αναπληρωτής υφυπουργός του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Ντέιβιντ Σάτερφιλντ, προσθέτοντας ότι «η επιβολή νέων κυρώσεων στη Συρία θα περιόριζε πολύ την ικανότητά μας να εξετάσουμε σειρά σημαντικών θεμάτων απευθείας με τα ανώτατα κλιμάκια της συριακής κυβέρνησης».

Η αίτηση αυτή της κυβέρνησης διατυπώνεται την ώρα που οι βουλευτές άρχισαν να συζητούν νομοσχέδιο που κατηγορεί τη Συρία για συνωμοσία με την ισλαμική οργάνωση Χεζμπολάχ του Λιβάνου και για διατήρηση κατοχικών στρατευμάτων στο Λίβανο, νομοσχέδιο που προβλέπει την επιβολή εμπάργκο στις πωλήσεις πολεμοφοδίων στη Δαμασκό και την απαγόρευση χορήγησης δανείων εγγυημένων από την κυβέρνηση και άλλων συστημάτων οικονομικής βοήθειας στις επιχειρήσεις που επιθυμούν να συνάψουν συμβάσεις στη Συρία.