ΕΝΕΡΓΩΝΤΑΣ υπό την επήρεια του «αγροτικού μηνύματος» των πρόσφατων τοπικών εκλογών που στάλθηκε στην κυβέρνηση, η «εν πολλαίς αμαρτίας περιπεσούσα» πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας, πήρε πίσω τις αποφάσεις με τις οποίες είχαν επιβληθεί όριο στην ποσότητα βαμβακιού που θα παραδίνονταν στα εκκοκκιστήρια, ύψους 275 κιλών ανά στρέμμα, όριο υγρασίας του προϊόντος κατά την παράδοση, ύψους 15% και όριο παρτίδων παράδοσης ανά φορτίο.

ΕΚ πρώτης όψεως η άρση αυτών των αποφάσεων φαίνεται ως θετική ενέργεια, καθώς η εφαρμογή τους προκαλούσε πρόσθετα προβλήματα στην πλειοψηφία των βαμβακοκαλλιεργητών, η παραγωγή των οποίων βρίσκονταν εκτός των επιτρεπτών ορίων που είχαν, αυθαιρέτως, τεθεί. Υπήρχε, μάλιστα, ο κίνδυνος να μείνουν απούλητες στις αποθήκες αρκετές ποσότητες βαμβακιού, με αποτέλεσμα να μειωθεί πολύ περισσότερο το εισόδημα των βαμβακοπαραγωγών.

ΣΤΗΝ πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για ελιγμό της κυβέρνησης, με στόχο να καθυστερήσει τις νέες αντιδράσεις του αγροτικού κόσμου για τη συνέχιση της ίδιας καταστροφικής πολιτικής στο πρόβλημα του βαμβακιού και, γενικότερα, της ίδιας αντιαγροτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ώστε να κερδίσει «πολιτικό» χρόνο που μπορεί να της χρειαστεί μέχρι τις βουλευτικές εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, πολλώ μάλλον αν επισπευστούν τυχόν λόγω γοργών εξελίξεων σε εθνικά και άλλα θέματα.

ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να πιστέψει κανείς ότι η κυβέρνηση «πήρε το μήνυμα» των τοπικών εκλογών και κινείται στην κατεύθυνση αλλαγής της πολιτικής της προς το φιλοαγροτικότερο. Αλλωστε, το γεγονός ότι ο Β. Αργύρης αναφέρθηκε στην επιβολή ποινών σε όσους υπερβούν το όριο στρεμματικής παραγωγής, το οποίο θα οριστεί με βάση τις 150 ζώνες, περίπου, που έχουν καθοριστεί στους βαμβακοπαραγωγούς νομούς της χώρας, δείχνει ότι οι προθέσεις της κυβέρνησης παραμένουν ίδιες κι αναλλοίωτες.

ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, λοιπόν, να μην «εισπράξει», μέχρι τις βουλευτικές εκλογές, κι άλλο «αγροτικό» πολιτικό κόστος, η κυβέρνηση επιχειρεί ν' απεμπλακεί, προσωρινά, από τις ευθύνες διαχείρισης του προβλήματος του βαμβακιού. Εν είδη απαντητικού μετεκλογικού μηνύματος, ο Β. Αργύρης λέει προς τους βαμβακοπαραγωγούς: «Δε θ' ασχοληθούμε από τώρα μαζί σας. Παραδώστε όσο βαμβάκι θέλετε κι αργότερα θα πληρώσετε το λογαριασμό». Αλλωστε, έτσι κι αλλιώς, οι αγρότες θα πέσουν στα «νύχια» του καταστροφικού κανονισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

ΟΜΩΣ, ο ελιγμός του υπουργείου Γεωργίας φαίνεται να «ζάλισε» κάποιους από τους «συνεπιβαίνοντες» στο «τρένο» της αντιαγροτικής πολιτικής. Γνωστοί «γαλαζοπράσινοι» αγροτοσυνεταιριστές, με πρώτο τον «γαλάζιο» πρόεδρο της Ενωσης Συνεταιρισμών Λάρισας Θ. Κοκκινούλη, έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν για την απόφαση άρσης του ποσοτικού ορίου παράδοσης βαμβακιού, παρά το γεγονός ότι γνώριζαν πως η εφαρμογή αυτής της απόφασης δημιουργούσε πλείστα όσα προβλήματα στους βαμβακοπαραγωγούς.

ΟΥΔΕΝΑ πρέπει να παραξενεύει αυτή η στάση, αφού είναι γνωστό ότι τα «γαλαζοπράσινα» στελέχη του αγροτοσυνεταιρισμού συμφωνούν, επί της ουσίας, με τον κανονισμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης που επιβάλλει ποσόστωση στην παραγωγή βαμβακιού. Κι ένας από τους λόγους που αγροτοσυνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ παλιότερα και της ΝΔ αργότερα αποχώρησαν από το συνεπές αγωνιστικό αγροτικό κίνημα, ήταν επειδή αυτό μάχεται για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, που οδηγεί στο μαζικό ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς.