«Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο θα πρωτοστατήσει και αυτή τη φορά για να υπάρχει μαζική συμμετοχή των δημοσίων υπαλλήλων στην απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις στις 5 του Δεκέμβρη. Καλούμε όλες τις παρατάξεις στην ΑΔΕΔΥ σε συναγωνισμό και αντιπαράθεση σε αυτό τον τομέα. Και αν μας ξεπεράσουν θα είναι χαρά για εμάς». Με αυτά τα λόγια, στη σύσκεψη Ομοσπονδιών που κάλεσε χτες η διοίκηση της ΑΔΕΔΥ στο πλαίσιο της προετοιμασίας της πανελλαδικής απεργίας για τις 5 του Δεκέμβρη, ο Δ. Αγκαβανάκης, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και της διοίκησης της ΑΔΕΔΥ, ξεκαθάρισε ότι οι ταξικές δυνάμεις θα εξαντλήσουν τις δυνάμεις τους για να πετύχει η απεργία.

Η επισήμανση αυτή και το κάλεσμα του ΠΑΜΕ, δεν είναι καθόλου περιττά, καθώς στη χτεσινή σύσκεψη παραβρέθηκαν μόνο 20 Ομοσπονδίες - μέλη της ΑΔΕΔΥ και μάλιστα αρκετές χωρίς αντιπροσωπευτική παρουσία από τα προεδρεία τους! Βεβαίως, αρκετές από αυτές τις Ομοσπονδίες εκπροσωπούν σημαντικό αριθμό εργαζομένων στο δημόσιο τομέα. Επίσης, αρκετοί από τους ομιλητές διαβεβαίωσαν τους συναδέλφους τους ότι - παράλληλα με τις κλαδικές διαπραγματεύσεις που διεξάγονται με την κυβέρνηση - βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη συγκεκριμένες δραστηριότητες για την καλύτερη προετοιμασία της απεργίας. Ωστόσο, μπροστά στην πλήρη άρνηση της κυβέρνησης να ικανοποιήσει τα αιτήματα που έθεσε η ΑΔΕΔΥ - όποια και όπως τα έθεσε - το μέγεθος της προσέλευσης στη συγκεκριμένη σύσκεψη γεννά, τουλάχιστον, ερωτηματικά.

Ανάλογα είναι και τα ερωτηματικά που προέκυψαν από τοποθετήσεις στελεχών της ΑΔΕΔΥ ότι πρέπει να καθοριστεί αγωνιστικό πρόγραμμα για το πρώτο εξάμηνο του 2003. Κάτι που κανείς δεν αρνείται, με τη διαφορά ότι τα άμεσα ζητήματα δεν αφορούν τη δράση το 2003, αλλά την πάλη μέχρι το τέλος του χρόνου, αν θα υπάρξει συνέχεια, κλιμάκωση και προσαρμογή του διεκδικητικού πλαισίου στις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων.

Από την πλευρά της κυβέρνησης όλα έχουν ξεκαθαρίσει, όπως διαπιστώθηκε και εισηγητικά στη χτεσινή σύσκεψη. Μόνο στα εισοδηματικά, επιφύλαξε μια σειρά από ηχηρά «όχι». Αρνήθηκε την εφαρμογή του νέου μισθολογίου για το 2003, επιβάλλοντας τη θέση για αποσπασματική υλοποίησή του όποτε... δεήσει και με τη σύνδεση μισθού - παραγωγικότητας να απειλεί καθοριστικά τη θέση των εργαζομένων στο δημόσιο. Αρνήθηκε την αναδρομική καταβολή του οικογενειακού επιδόματος, την αναπλήρωση των απωλειών από τον πληθωρισμό του 2002, την αύξηση των αποδοχών πέραν του 2,5% για το 2003 και μια σειρά ακόμη αιτήματα.

Για μια ακόμη φορά ο Δ. Αγκαβανάκης ήταν σαφής. Αφού επισήμανε τις ευθύνες των παρατάξεων για την απουσία πολλών Ομοσπονδιών από τη σύσκεψη, τόνισε ότι για τις ταξικές δυνάμεις στην ΑΔΕΔΥ το αίτημα για διαμόρφωση του βασικού μισθού στις 350.000 δραχμές παραμένει, μαζί με όλο το πλαίσιο προτάσεων που το συνοδεύουν. «Πρέπει να πούμε ότι η αιτία των προβλημάτων των εργαζομένων και στο δημόσιο είναι η κυβερνητική πολιτική. Εχει σημασία να συγκρουστούμε με αυτή, γιατί όποιο κέρδος και να έχουμε από τον αγώνα μας θα είναι επισφαλές, εάν η αιτία που δημιούργησε το πρόβλημα παραμείνει ανέγγιχτη».

Πρόσθεσε ότι το ζήτημα της κλιμάκωσης του αγώνα έχει τεράστια σημασία, καθώς και η διαφύλαξη της απεργίας στις 5 του Δεκέμβρη από κάθε προσπάθεια υπονόμευσης, πολιτικής, ιδεολογικής και οργανωτικής.