Ετος 2000 και βάλε, η διεθνής κοινότητα εκτιμά πως ένα ρετουσάρισμα στο χώρο της Μεσογείου κρίνεται αναγκαίο, προκειμένου να εξυπηρετηθούν καλύτερα τα συμφέροντα του πολυεθνικού κεφαλαίου και να ξεπεραστεί η νέα οικονομική ύφεση. Ως στόχος επιλέγεται η Ελλάδα, η κυβέρνηση της οποίας, λέμε τώρα, για τους «χι» λόγους, κρίνεται μη συνεργάσιμη και αποφασίζεται στρατιωτική επέμβαση, «προς γνώσιν και συμμόρφωσιν».

Η Γεσερία, χώρα κάπου στη Μεσόγειο, (σ.σ. το όνομά της προέρχεται από μια παλιά συνήθεια των πολιτικών του τόπου να απαντούν τακτικά με τη φράση «yes sir») διακηρύσσει προς όλες τις κατεύθυνσης ότι είναι ενάντια στον πόλεμο. Οι Γεσεριανοί υπουργοί παρελαύνουν στα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης, προβάλλοντας τις φιλειρηνικές τους απόψεις και συμμετέχουν στις αντιπολεμικές πορείες του γεσεριανού λαού.

Την ίδια στιγμή, η Γεσερία, στα πλαίσια συμβατικών της υποχρεώσεων προς τις ΗΠΑ, «φιλοξενεί» στα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της τη συμμαχική πολεμική μηχανή, προσφέρει «γην και ύδωρ» στους σύγχρονους σταυροφόρους, στέλνει και δυο φρεγάτες του πολεμικού της ναυτικού να περιπολούν κάπου στο Ιόνιο. Και οι Γεσεριανοί υπουργοί επιμένουν να περιφέρονται στα media καταδικάζοντας τον πόλεμο. Πορείες σε όλο τον κόσμο, απεργίες, κατακραυγή από το παγκόσμιο αντιπολεμικό κίνημα...

Κάποιο από τα επόμενα βράδια οι σειρήνες σπέρνουν πανικό. Η τηλεόραση μέρες τώρα «παίζει» οδηγίες για το πώς να προφυλαχτεί ο πληθυσμός από μια επίθεση, αλλά οι βόμβες είναι πολλές, αδύνατο να καλυφθείς. Πτώματα και φωνές παντού. Ολεθρος και θάνατος. Χιλιάδες νεκροί, ερείπια. Επόμενοι στόχοι η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, η Λάρισα... Μερόνυχτα βομβαρδισμών, καταστροφή και ισοπέδωση.

Ενα μήνα μετά, Γεσεριανοί στρατιώτες, μέλη της «ειρηνευτικής αποστολής», καταλαμβάνουν θέσεις στην είσοδο της πόλης της Θεσσαλονίκης, πάνοπλοι, επιφορτισμένοι με το ιερό καθήκον της διατήρηση της τάξης. Τα διυλιστήρια στα προάστια καπνίζουν ακόμα, το «Ιπποκράτειο» θυμίζει γήπεδο ποδοσφαίρου, έξω από το Λαγκαδά ανακαλύπτεται ομαδικός τάφος αμάχων, κληρονομία της πρόσφατης επέλασης. Γεσεριανοί επιχειρηματίες περιφέρονται σε FORA με αποκλειστικό αντικείμενο συζήτησης το μοίρασμα της λείας. Η νέα ελληνική κυβέρνηση - μαριονέτα ξεπουλάει και παρακαλεί για επενδύσεις.

• Η γεσεριανή κυβέρνηση συμμετείχε ή όχι στον πόλεμο;
• Η στάση της ήταν υποκριτική ή όχι; Ηταν εγκληματική για τον ελληνικό λαό;
• Συμπεριφέρθηκε η γεσεριανή κυβέρνηση με δουλοπρέπεια ή η στάση της ήταν υπερήφανη και ανάλογη με τα αισθήματα του γεσερινικού λαού;
• Ο ιστορικός του μέλλοντος, μελετώντας το συγκεκριμένο παράδειγμα, θα κατατάξει τη Γεσερία στις σύμμαχες, στις αντίπαλες ή στις ουδέτερες προς την Ελλάδα χώρες;
• Οι Γεσεριανοί στρατιώτες έρχονται ως δύναμη κατοχής ή ως «ειρηνευτική αποστολή»;

Ας υποθέσουμε...