«Αυτοί που κάνουν τον πόλεμο δε θέλουν την Ευρώπη δυνατή. Θέλουν την εξασθένηση της Ευρώπης. Εμείς τι θα κάνουμε, θα παίξουμε το παιγνίδι τους;». Αυτά είπε προχτές ο Κ. Σημίτης. Και είναι γεγονός, βέβαια, ότι και ο συγκεκριμένος πόλεμος είναι μια ακόμη έκφραση - σε τελευταία ανάλυση - των συνεχώς εντεινόμενων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ιδιαίτερα αυτών μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ. Γεγονός είναι, επίσης, ότι στη φάση αυτή οι ΗΠΑ σέρνουν τον πολεμικό χορό και φέρνουν σε δύσκολη θέση τις όποιες ευρωπαϊκές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ανταγωνίζονται σήμερα τον αμερικανοβρετανικό άξονα.

Σε ποιους, όμως, τα λέει τα παραπάνω ο Κ. Σημίτης; Στους διαδηλωτές, που καταδικάζουν απερίφραστα και κατηγορηματικά την εισβολή και απαιτούν την άμεση απεμπλοκή της Ελλάδας; Στο λαό μας, που τάσσεται κατά του πολέμου, στη συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία του; Και, τέλος πάντων, ποιο παιγνίδι παίζει ο Κ. Σημίτης, όταν παρέχει γην, θάλασσα και αέρα στους εισβολείς και διευκολύνει αυτούς που κάνουν τον πόλεμο; Οταν διευκολύνει αυτούς, που θέλουν την εξασθένηση της Ευρώπης, όπως λέει;