Αυξάνονται και πληθύνονται με γοργούς ρυθμούς τα ανεξόφλητα υπόλοιπα των δανείων στις τράπεζες που συνάπτουν τα εργαζόμενα νοικοκυριά της χώρας. Ο υπερδανεισμός και οι νέες εκταμιεύσεις, που είναι το αποτέλεσμα της μακρόχρονης πολιτικής λιτότητας, συμβάλλουν, για την ώρα, στη διατήρηση του επιπέδου της λαϊκής κατανάλωσης. Από την άλλη πλευρά εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους για τα νοικοκυριά, καθώς η καταναλωτική δαπάνη τους αυξάνει με ρυθμούς πολύ μεγαλύτερους από την πενιχρή αύξηση των εισοδημάτων.

Η συντελούμενη ληστεία των νοικοκυριών από τη δράκα του τραπεζικού κεφαλαίου προκύπτει και από τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, που αφορούν στο μήνα Φλεβάρη του 2003.

• Τα κάθε είδους δάνεια των νοικοκυριών έφτασαν σε 32,6 δισ. ευρώ (από 24,6 δισ. ευρώ το Φλεβάρη του 2002). Το ετήσιο ποσοστό αύξησης φτάνει σε 32,2% και τα σημερινά υπόλοιπα στο 22,6% του ΑΕΠ.
• Με εκρηκτικούς ρυθμούς συσσωρεύονται τα στεγαστικά δάνεια που διαμορφώθηκαν σε 22 δισ. ευρώ με ετήσια αύξηση 34,4%.
• Τα καταναλωτικά δάνεια εμφανίζονται στα 10 δισ. ευρώ με ετήσιο ρυθμό αύξησης 26,2%. Τα χρωστούμενα σε πιστωτικές κάρτες πλησιάζουν τα 5,2 δισ. ευρώ (ετήσια αύξηση 36,3%). Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο ρυθμός αύξησης στα προσωπικά δάνεια έφτασε στο πρωτόγνωρα υψηλό επίπεδο του 43,4%. Τα υπόλοιπα σε αυτή την κατηγορία διαμορφώνονται σε 3,1 δισ. ευρώ.
• Τα τραπεζικά δάνεια προς τις επιχειρήσεις ανέρχονται στα 56,1 δισ. ευρώ (ετήσια αύξηση 11,2%). Σημαντική άνοδος καταγράφεται στον τουριστικό κλάδο (34,5%), ενώ η βιομηχανία εμφανίζει ρυθμό 13,8% και το εμπόριο 2,9%.
• Το σύνολο των ανεξόφλητων υπολοίπων σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις έφτασε σε 88,7 δισ. ευρώ, ποσό που υπερβαίνει το 62% του ΑΕΠ και είναι εφάμιλλο με αυτό που ισχύει και στις άλλες χώρες της ΕΕ.

Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδας κατά μέσο όρο:

• Το κάθε νοικοκυριό χρωστάει στις τράπεζες περίπου 8.100 ευρώ και, όπως αναφέρουν, το ποσό αυτό δε διαφέρει ουσιαστικά από την εκτίμηση των 8.200 ευρώ που προκύπτει αν διαιρεθεί το υπόλοιπο των τραπεζικών δανείων με τα 3,8 εκατ. νοικοκυριά της χώρας.
• Τα δάνεια σε καθυστέρηση αποτελούν το 7% του συνόλου των δανείων. Παρά ταύτα η ηγεσία της ΤτΕ θεωρεί ότι... δεν υπάρχει υπερδανεισμός. Ετοιμάζονται μάλιστα να απελευθερώσουν το πλαφόν που ισχύει στα καταναλωτικά δάνεια.

Η ληστρική συμπεριφορά των τραπεζών απέναντι στους πελάτες, τους δανειολήπτες και καταθέτες, παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις, γεγονός που αποτυπώνεται και στον απολογισμό του λεγόμενου Τραπεζικού Μεσολαβητή για το α΄ τρίμηνο του 2003. Οι γραπτές καταγγελίες (σε σύγκριση με το α΄ τρίμηνο του 2002) αυξήθηκαν κατά 24,4% και οι τηλεφωνικές κατά 11,6%, φτάνοντας συνολικά σε 1.925. Στο επίκεντρο βρίσκονται τα διάφορα δάνεια και οι πιστωτικές κάρτες, ενώ έξαρση σημειώνουν οι καταγγελίες για τα διάφορα χαράτσια που επιβάλλουν οι τράπεζες στους λογαριασμούς καταθέσεων με τη μορφή των «εξόδων διαχείρισης».

Να σημειωθεί ότι ο λεγόμενος Τραπεζικός Μεσολαβητής έχει συσταθεί, ελέγχεται και βρίσκεται κάτω από την εποπτεία της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών, με στόχο να υπηρετήσει κυρίως τις γενικές ανάγκες του τραπεζικού κεφαλαίου και δευτερευόντως των πελατών τους. Επίσης πολλές από τις καταγγελίες κρίνονται «εκτός κανονισμού λειτουργίας» και δεν εξετάζονται. Για παράδειγμα, «εκτός αρμοδιότητας» βρίσκονται αυτές που ταξινομούνται κάτω από τον τίτλο «εμπορική - επιχειρηματική πολιτική των τραπεζών». Στη συγκεκριμένη κατηγορία καταγράφεται ραγδαία αύξηση και οι τηλεφωνικές καταγγελίες έφτασαν να αποτελούν το 60,1% του συνόλου. Από τις καταγγελίες που διατυπώθηκαν γραπτά και εξετάστηκαν, το 52,3% αφορά τα «μέσα πληρωμής» (δηλαδή σχεδόν εξ ολοκλήρου τις πιστωτικές κάρτες), το 24,1% τα δάνεια και το 19,5% τις καταθέσεις.