Μέγιστο ζήτημα δημοκρατίας και προστασίας του πολίτη από την κατάχρηση εξουσίας των αστυνομικών αρχών αναδεικνύεται στη δίκη της «17Ν» το συμπέρασμα της κατάθεσης του αστυνομικού υποδιευθυντή - τμηματάρχη στο Τμήμα Εξερεύνησης της Εγκληματικής Υπηρεσίας της Ασφάλειας - Ι. Γιαννακούρη.

Ο μάρτυρας, την περασμένη Παρασκευή και χθες, παρουσίασε στο δικαστήριο τα στοιχεία που συνέλεξε η υπηρεσία του αναφορικά με αποτυπώματα που αποδίδονται σε κατηγορούμενους και φέρεται ότι βρέθηκαν σε κινητά και ακίνητα αντικείμενα στα κρησφύγετα της «17Ν». Ανεξαρτήτως όμως από αυτό, το κύριο ζήτημα που ανέδειξε η κατάθεσή του, το οποίο ξεπερνά κατά πολύ τα όρια και τα πλαίσια της εν λόγω δίκης, αναφέρεται στο γεγονός ότι η υπηρεσία της οποίας προΐσταται ο Ι. Γιαννακούρης - και ειδικά σε ό,τι αφορά την έρευνα και ταυτοποίηση αποτυπωμάτων ως αποδεικτικό στοιχείο εγκληματικής πράξης - είναι ένας στεγανός μηχανισμός της Αστυνομίας, που δεν μπορεί να ελεγχθεί από πουθενά. Η τέχνη της έρευνας και πιστοποίησης αποτυπωμάτων δε διδάσκεται πουθενά, από κανένα πανεπιστήμιο, αλλά μόνο από σχολές της ελληνικής και ξένων Αστυνομιών. Η επιλογή των μαθητών γίνεται με εσωτερική διαδικασία της Αστυνομίας. Η τεχνογνωσία είναι και αυτή αποκλειστικό αστυνομικό προνόμιο. Ο έλεγχος της υπηρεσίας είναι μόνο αστυνομικός. Ετσι, παρουσιάζονται στα δικαστήρια στοιχεία, η αξιοπιστία των οποίων είναι αδύνατο να αμφισβητηθεί από κάποια τρίτη ανεξάρτητη αρχή, με αποτέλεσμα να τίθεται το κολοσσιαίο ερώτημα τι είδους δικαιοσύνη μπορεί να υπάρξει όταν ο πολίτης είναι έρμαιο στα χέρια των αστυνομικών αρχών... Στο ερώτημα αυτό ο Ι. Γιαννακούρης απάντησε ότι η αξιοπιστία της υπηρεσίας του δεν έχει αμφισβητηθεί χρόνια τώρα - λες και υπάρχει δυνατότητα να συμβεί κάτι τέτοιο - κι ότι εν πάση περιπτώσει σ' όλες τις χώρες έτσι έχουν τα πράγματα!!!

Σύμφωνα με το μάρτυρα βρέθηκαν αποτυπώματα για τους κατηγορούμενους ως εξής: Δ. Κουφοντίνας: επτά στην Πάτμου και άλλα τρία στη Δαμάρεως. Π. Τσελέντης: εννέα σε κινητά αντικείμενα και χειρόγραφα στην Πάτμου. Σ. Ξηρός: 21 στα δύο κρησφύγετα. Δ. Γεωργιάδης: αποτυπώματά του ένα σε φύλλο πλεξιγκλάς που βρέθηκε στην Πάτμου και ένα σε απόδειξη αγοράς ηλεκτρονικού υπολογιστή, που βρέθηκε στη Δαμάρεως. Β. Τζωρτζάτος: ένα σε αστυνομικό πηλήκιο (που ήταν τοποθετημένο με άλλα πέντε σε βαλίτσα μαζί με όπλα) και άλλα τρία στο βιβλίο «Who is Who της Αλλαγής». Ν. Παπαναστασίου: αποτυπώματά του σε βιβλίο - οδηγό δημόσιων υπηρεσιών που βρέθηκε στην Πάτμου. Αγγ. Σωτηροπούλου: στη Δαμάρεως βρέθηκε παλαμικό αποτύπωμα σε κάσωμα πόρτας και δακτυλικά αποτυπώματά της σε δύο βιβλία και μία εφημερίδα που βρέθηκαν στην Πάτμου.

Τέλος ο μάρτυρας κατέθεσε ότι στα κρησφύγετα βρέθηκαν αποτυπώματα των Κ. Τέλιου και Κ. Καρατσώλη.

Από τους κατηγορούμενους δεν αμφισβήτησαν την ύπαρξη αποτυπωμάτων τους, στα κρησφύγετα ή σε αντικείμενα οι Δ. Κουφοντίνας, Π. Τσελέντης (ο οποίος όμως υποστήριξε ότι δεν είχε πάει σε καμία από αυτές), Σ. Ξηρός, Δ. Γεωργιάδης (απέδωσε το γεγονός στη φιλική του σχέση με τον Σ. Ξηρό), Κ. Τέλιος, Ν. Παπαναστασίου (αρνήθηκε όμως οποιαδήποτε σχέση με τη «17Ν») και η Αγγ. Σωτηροπούλου η οποία για μεν το αποτύπωμα στο κρησφύγετο είπε ότι είχε πάει σε κάποιο διαμέρισμα με τον Δ. Κουφοντίνα αλλά δε θυμάται πού, ενώ για τα αποτυπώματα στα βιβλία και στην εφημερίδα υποστήριξε πως προφανώς ήταν πράγματα που έπιασε, γιατί τα είχε φέρει στο σπίτι τους ο σύζυγός της.

Αντίθετα ο Β. Τζωρτζάτος υποστήριξε ότι τα αποτυπώματα που τον ενοχοποιούν τα έβαλε στα επίμαχα αντικείμενα η Αστυνομία, ενώ η υπεράσπιση του Κ. Καρατσώλη υπέβαλε αίτημα να διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη για τα ευρήματα που του αποδίδονται.