ΚΙΤΟ - ΜΟΝΤΕΒΙΔΕΟ.--

Ενάντια στην κυβέρνηση του Προέδρου Χόρχε Μπατλ και ειδικά στα μέτρα της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της τρομοκρατικής οικονομικής κρίσης που μαστίζει και την Ουρουγουάη, απέργησαν χτες, για πρώτη φορά εδώ και τριάντα χρόνια, οι εργαζόμενοι στην Ουρουγουάη.

«Ουρουγουάη, η χώρα των ευκαιριών: πείνα, εξορία ή φυλακή». Το τεράστιο πανό δέσποζε στο κέντρο της πρωτεύουσας Μοντεβίδεο, ενώ δεκάδες αφίσες και πανό των συνδικάτων και της κύριας Συνδικαλιστικής Ενωσης της CNT, καλούσαν εδώ και μέρες τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν στην πρώτη μεγάλη γενική απεργία εδώ και δεκαετίες, καταγγέλλοντας την ανεργία και τους μισθούς πείνας, απαιτώντας παράλληλα, την καταπολέμηση της ανεργία, τον τερματισμό των ιδιωτικοποιήσεων και τον τερματισμό της μείωσης των πραγματικών αποδοχών.

Οι εργαζόμενοι φαίνονται αποφασισμένοι να αγωνιστούν για να διεκδικήσουν εκ νέου τα αυτονόητα, δηλαδή το δικαίωμα στην εργασία και τη ζωή, αψηφώντας τις προειδοποιήσεις του υπουργού Εργασίας ότι η οικονομική κατάσταση της χώρας «είναι εύθραυστη» στην προσπάθειά της να αναστρέψει το κλίμα της οικονομικής κρίσης, αντίστοιχης δεινότητας με αυτή που έπληξε την Αργεντινή και την Παραγουάη. Μία κρίση που έχει οδηγήσει το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού στην εξαθλίωση, με τις τιμές να καλπάζουν και τους μισθούς να παραμένουν παγωμένοι εδώ και χρόνια, με την ανεργία να έχει ξεπεράσει επισήμως το 20%...

Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόκειται για την πρώτη μεγάλη απεργία μετά τη μεγάλη απεργία της 27ης Ιουνίου 1973, όταν οι εργαζόμενοι και ο λαός της Ουρουγουάης απέργησαν και διαδήλωσαν κατά της δικτατορίας, και όπως επισημαίνουν σήμερα είναι η χούντα που διέλυσε τους κοινωνικούς και οικονομικούς ιστούς και έθεσε τα θεμέλια για το ξεπούλημα της χώρας και τελικά την καταστροφή και τον όλεθρο που βιώνουν σήμερα οι Ουρουγουανοί.

Ομως και στο Εκουαδόρ, πραγματοποιήθηκε απεργία των εργατών της πετρελαϊκής βιομηχανίας της χώρας, ενάντια στα σχέδια της ιδιωτικοποίησης του νευραλγικού αυτού τομέα, μία εκ των φτωχότερων της Λατινικής Αμερικής. Οι εργαζόμενοι προειδοποιούν επί της ουσίας τον Πρόεδρο Λούσιο Γκουτιέρες, με τις ψήφους των οποίων εκλέχτηκε, να μην προχωρήσει στις ιδιωτικοποιήσεις, αγνοώντας τη λαϊκή βούληση και καταπατώντας τους όρους της ίδιας της ύπαρξης της κυβέρνησής του.