Η νέα πρωθυπουργός του Περού, Μπεατρίς Μερίνο, ζήτησε μια πολιτική εκεχειρία για την κυβέρνηση του προέδρου Αλεχάνδρο Τολέδο, λίγες μόνο ώρες αφού ανέλαβε τα καθήκοντά της, εν μέσω μιας σοβαρότατης εθνικής κρίσης.

Ο διορισμός της προέκυψε μετά από μια βδομάδα ανασφάλειας και μετά την παραίτηση του προκατόχου της, Λουίς Σολάρι, στις 23/6, καθώς και άλλων 5 υπουργών της κυβέρνησης Τολέδο.

Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η βαθιά πολιτική και κοινωνική κρίση, που σαφώς οδήγησε και στις παραπάνω παραιτήσεις και η οποία δεν πρόκειται να λυθεί με μια απλή αλλαγή υπουργών.

Είναι προφανές ότι τόσο οι παραιτήσεις, όσο και η δήλωση του Τολέδο ότι στη νέα κυβέρνηση θα συμπεριλάμβανε εκπροσώπους όλων των κομμάτων, δεν είναι παρά μια αναζήτηση εξισορρόπησης της κυβέρνησης με τη στήριξη των διαφόρων κομμάτων. Ωστόσο, πολύ δύσκολα αυτό θα καλμάρει τα πνεύματα ενός φλεγόμενου λαού, που προχώρησε από διαμαρτυρία σε διαμαρτυρία κατά τη διάρκεια των δύο χρόνων, που σύντομα θα συμπληρώσει στην εξουσία ο Τολέδο... αν τελικά φτάσει μέχρι εκεί. Τα αιτήματα του κόσμου δεν έτυχαν προσοχής, ούτε συγκεκριμένων λύσεων.

Στο τελευταίο κύμα κινητοποιήσεων πρωταγωνιστές ήταν οι καθηγητές, που διαμαρτύρονταν για την αθέτηση εκ μέρους της κυβέρνησης των υποσχέσεων για αύξηση στους μισθούς τους. Η απάντηση που πήραν ήταν η άγρια καταστολή και η κήρυξη της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, που ισχύει μέχρι σήμερα, και αποτέλεσε τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής του περουβιανού λαού.

Ας θυμηθούμε, αν μη τι άλλο, τις μαζικότατες κινητοποιήσεις που συντάραξαν το Περού πριν ένα χρόνο, όταν η κυβέρνηση ανακοίνωσε την ιδιωτικοποίηση των δύο σημαντικότερων εταιριών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας EGASA και EGESUR.

Η κυβέρνηση, τελικά, αναγκάστηκε να αποσύρει το μέτρο. Αμέσως μετά προσπάθησε να συγκρατήσει τη θύελλα των αντιδράσεων με την αντικατάσταση του πρωθυπουργού.

Σήμερα η κατάσταση είναι παρόμοια, μόνο που αυτή τη φορά προκύπτουν και άλλα εσωτερικά προβλήματα.

Για λίγους πέρασε απαρατήρητο το γεγονός ότι οι παραιτήσεις των υπουργών έγιναν αμέσως μετά την απόρριψη από το Κοινοβούλιο ενός σχεδίου για αύξηση των φόρων. Η κυβέρνηση είχε πει ότι στόχος της ήταν με το παραπάνω νομοσχέδιο να εισπράξει 218.000.000 δολάρια, με τα οποία θα στήριζε, τάχα, τον προϋπολογισμό, ώστε να μπορούν να γίνουν οι αυξήσεις στους μισθούς. Γι' αυτό και ο πρώτος υπουργός που παραιτήθηκε ήταν ο πρώην υπουργός οικονομικών Χαβιέρ Σίλβα Ρουέτε.

Αλλοι πάλι θεωρούν ότι το πρόβλημα είναι πολιτικού σεκταρισμού, αφού στην προηγούμενη κυβέρνηση υπήρχαν πολλά μέλη του κόμματος του Τολέδο.

Αναμφισβήτητα, όμως, το μεγαλύτερο κακό είναι αυτό της αξιοπιστίας της κυβέρνησης, που αμφισβητείται λόγω του νεοφιλελεύθερου προγράμματος που εφαρμόζει και της αθέτησης των προεκλογικών της εξαγγελιών.

Και οι κριτικές γενικεύονται. Μιλούν για διαφθορά στα υψηλά κλιμάκια της εξουσίας και πληθαίνουν οι διαμαρτυρίες για τους πολύ υψηλούς μισθούς των κυβερνητικών υπαλλήλων, τη στιγμή που η πλειοψηφία του περουβιανού λαού φυτοζωεί.

Το μεγαλύτερο και σοβαρότερο μέρος της λαϊκής δυσαρέσκειας οφείλεται στις προσδοκίες που δημιουργήθηκαν και δεν εκπληρώθηκαν από την κυβέρνηση Τολέδο. Πολλοί αναρωτιούνται πού πήγε η εξαγγελθείσα πρόθεση του Προέδρου Τολέδο να κυβερνήσει «πιο κοντά στο λαό».

Πολύ πρόσφατες εκθέσεις ανέφεραν ότι το ΑΕΠ αυξήθηκε στη διάρκεια του μήνα Απρίλη κατά 2,5%. Ωστόσο, οι φτωχοί ξεπερνούν το μισό πληθυσμό του Περού.

Για πολλούς αναλυτές, οι επίπονες προσπάθειες ώστε να βρεθεί νέος πρωθυπουργός αποκάλυψαν την αναξιοπιστία του καθεστώτος και του ίδιου του Τολέδο, του οποίου η δημοτικότητα σε λιγότερο από δύο χρόνια έπεσε κατακόρυφα, φτάνοντας μετά βίας στο 9% με 11%. Μια δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε φέτος στο τέλος Ιούνη, αποκαλύπτει πως μόνο το 6,8% των ερωτηθέντων είναι υπέρ της παραμονής του Προέδρου Τολέδο στην εξουσία μέχρι το τέλος της θητείας του και με οποιονδήποτε τρόπο, ενώ το 92,5% του αρνείται κάθε εμπιστοσύνη.

Ακούγονται προειδοποιητικές φωνές που λένε πως «οποιαδήποτε εξέλιξη είναι πιθανή» στο Περού, και πολλοί συμφωνούν. Πιθανότατο, λοιπόν, κάτω από αυτές τις συνθήκες και με τη λαϊκή δυσαρέσκεια να έχει φτάσει σε εκρηκτικά επίπεδα, και το ενδεχόμενο να δούμε να πέφτει ακόμα και η προεδρική... κεφαλή.