Η Βέρα Ιλίεβα, οικονομολόγος κάποτε, στη Βουλγαρία, «εσώκλειστη» σήμερα σε σπίτι αστού ζωγράφου, δουλεύει για 500 ευρώ το μήνα ως οικιακή βοηθός. Στην πατρίδα, ο άρρωστος άντρας της και τα δύο ανήλικα παιδιά της. «Ηρθα να παλέψω για ένα καλύτερο αύριο, να μπορέσω να προσφέρω κάτι στα παιδιά μου. Στη Βουλγαρία δεν μπορούσα να βρω δουλιά, πολύ δύσκολη πλέον η ζωή εκεί», λέει. Η Βέρα θεωρεί τον εαυτό της απ' τους τυχερούς της υπόθεσης, αφού έχει εξασφαλίσει την άδεια παραμονής της, «έστω και την τελευταία στιγμή». Συμφωνεί απόλυτα με τις διαπιστώσεις του Ηλία κι εκτιμά ότι απ' τους 200.000 συμπατριώτες της, που βρίσκονται στη χώρα μας, είναι ζήτημα αν θα νομιμοποιηθούν οι μισοί. «Θέλω να πω, γιατί είναι κάτι που το γνωρίζω πολύ καλά, ότι δημιουργήθηκαν τρομερά εμπόδια σε πολλές γυναίκες που εργάζονται ως οικιακοί βοηθοί απ' τους εργοδότες τους. Δεν τις άφηναν να βγουν απ' το σπίτι για να μπορέσουν να φτιάξουν τα χαρτιά τους!», λέει κι απορείς με το τι άλλο θα ακούσεις ακόμα. Το μυαλό της Βέρας, είναι κάτι που αμέσως το καταλαβαίνει κανείς, έχει μείνει πίσω στο σπίτι και την πατρίδα της, εκεί είναι και η ψυχή της. «Είναι δύσκολο για μια γυναίκα να 'ναι μόνη σ' έναν ξένο τόπο. Οποιος δεν το 'χει ζήσει, είναι δύσκολο να καταλάβει»...