Στο Σύνταγμα της Λετονίας γράφεται ότι η Λετονία είναι ένα «ανεξάρτητο δημοκρατικό κράτος». Στα χρόνια που πέρασαν μετά την αποκοπή της Λετονίας από την ΕΣΣΔ έχουν γραφτεί βουνά από χαρτιά στα οποία «αποδεικνύεται» ότι οι άνθρωποι στη Σοβιετική Ενωση ζούσαν άσχημα. Οτι υπήρχε ένα αντιδημοκρατικό καθεστώς. Η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι, ιδιαίτερα των μεγαλύτερων ηλικιών, δεν τα πολυ«καταπίνουν» αυτά. Πολύ καλά θυμούνται πώς ζούσαν τότε, θυμούνται την τάξη και τη δημοκρατία που υπήρχε για όλο το λαό και όχι μόνο για τους εκλεκτούς, όπως στη σημερινή αστική Λετονία.

Στο νόμο που ισχύει σήμερα στη Λετονία «Για τις συνελεύσεις, τις πορείες και τις πικετοφορίες», γράφεται ότι οι συμμετέχοντες στις συνελεύσεις, πορείες και πικετοφορίες απαγορεύεται κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων να φορούν στολή ή ενδυμασία που να εκφράζει πολιτικές απόψεις. Στη βάση αυτής της απαγόρευσης, δεν επιτρέπεται το να φοράς στολή του Σοβιετικού Στρατού, ο οποίος απελευθέρωσε τη Λετονία από τους γερμανοφασίστες κατακτητές. Απαγορεύεται η χρησιμοποίηση των συμβόλων, των σημαιών, ύμνων (ακόμη και παραλλαγής των παραπάνω) της πρώην ΕΣΣΔ, της Λετονικής Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας (ΛΣΣΔ) και της ναζιστικής Γερμανίας! Ολα μαζί δηλαδή στον ίδιο ντορβά!

Στον ίδιο νόμο σημειώνεται ότι κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων απαγορεύεται η διάδοση της ιδεολογίας του φασισμού και του κομμουνισμού.

Αν και στο νόμο δεν αναφέρονται τα παράσημα και τα μετάλλια της ΕΣΣΔ και της ΛΣΣΔ, μπροστά από κάθε επέτειο της αντιφασιστικής Νίκης, της 9ης Μάη εμφανίζεται το ερώτημα: Μπορεί ο βετεράνος του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου να φορέσει τη στολή του με τα παράσημα, τα μετάλλια, στα οποία υπάρχουν τα «σύμβολα της ΕΣΣΔ»; Εξαιτίας των παραπάνω, πολλοί βετεράνοι του πολέμου δε φορούν τη στολή τους, φορούν τα μετάλλια και τα παράσημα κάτω από το σακάκι. Αυτή είναι η σκληρή μοίρα των ανθρώπων που νίκησαν το φασισμό στη Λετονία. Σε απάντηση όλων αυτών, πριν από κάθε επέτειο της Νίκης, το Κόμμα μας καλεί: «Βετεράνοι, φορέστε τα παράσημά σας»!

Με απόφαση του κοινοβουλίου το Σεπτέμβρη του 1991 στη Λετονία απαγορεύτηκε η δράση του Κομμουνιστικού Κόμματος Λετονίας. Κι ως τα σήμερα δεν έχει νομιμοποιηθεί μιας και υπάρχει απαγόρευση στην κομμουνιστική ιδεολογία. Την ίδια ώρα σε βάρος των πρώην μελών του ΚΚ Λετονίας ισχύουν μια σειρά περιορισμοί των δικαιωμάτων τους. Ετσι δεν έχουν το δικαίωμα να κατέβουν υποψήφιοι βουλευτές, δημοτικοί σύμβουλοι, να εκλεγούν σε όλων των ειδών τις εκλογές. Δεν έχουν καν το δικαίωμα να ζητήσουν να πάρουν την υπηκοότητα της Λετονίας, σε περίπτωση που δεν είναι Λετονοί (σημ. το 45% του πληθυσμού της Λετονίας είναι άνθρωποι άλλων εθνοτήτων). Δεν έχουν επίσης το δικαίωμα να δουλέψουν σε οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία!

Αυτή είναι σήμερα η κατάσταση στη «δημοκρατική» Λετονία, που με όλες τις δυνάμεις της επιδιώκει την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ΝΑΤΟ, όπου η έννοια της δημοκρατίας και η πραγματική λειτουργία της ολόπλευρα στρέφεται υπέρ της υπεράσπισης των συμφερόντων της τάξης της μειοψηφίας, δηλαδή της αστικής τάξης, που μισεί κι εκμεταλλεύεται τον εργαζόμενο λαό.

Οι λαϊκές μάζες αρχίζουν να ξεπερνούν το σοκ που δέχτηκαν από τη διάλυση της ΕΣΣΔ και όλου του σοσιαλιστικού στρατοπέδου, αρχίζουν να καταλαβαίνουν το τι έχασαν. Ως αποτέλεσμα έχουμε την αύξηση της δυσαρέσκειας, των εκδηλώσεων διαμαρτυρίας, την υποστήριξη των αντιιμπεριαλιστικών ενεργειών, των διαδηλώσεων ενάντια στον πόλεμο ως τρόπου του «εκδημοκρατισμού αλά αμερικάνικα».

***

Η μετάφραση του κειμένου έγινε από την εφημερίδα «Εργαζόμενη Ρωσία» («Τρουντοβάγια Ρωσία»), οργάνου της ΚΕ του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος - Κόμματος των κομμουνιστών της Ρωσίας (ΚΕΚΡ - ΚΚΡ).