Τι κάνει, λοιπόν, ο άνθρωπος, για να εξασφαλίσει την καρέκλα του... Θορυβημένα και ανήσυχα, ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό, τα «πράσινα (ψοφ)άλογα» του ΠΑΣΟΚ, που δεν εννοούν να το πάρουν απόφαση ότι τα ψωμιά τους τελείωσαν και το μόνο που μπορούν να κάνουν πια, είναι να προσφέρουν το άθλιο σαρκίο τους τροφή για τα λιοντάρια του τσίκου, συνεδριάζουν και ξανασυνεδριάζουν «επί ανωτάτου επιπέδου», προκειμένου να αποφασίσουν περί του πρακτέου.

Δον Κιχώτης απτόητος, μπροστά στην άγρια πρόγκα που εισπράττει από παντού το κόμμα του και ο ίδιος, ο «στιβαρός» αρχηγός του ΠΑΣΟΚ έλεγε, τις προάλλες, απευθυνόμενος στα «πρασινοφρουράκια» του, στο φεστιβάλ των «σοσιαλιστικών» νεολαιών, στα Καμμένα Βούρλα: «Εμείς θα νικήσουμε και σ' αυτές τις εκλογές, γιατί μόνο εμείς, οι δημοκράτες σοσιαλιστές, μπορούμε να φτιάξουμε μια Ελλάδα πιο ισχυρή, πιο δυνατή, ακόμα και πιο πλούσια και ευημερούσα»(!!!). Από την άλλη, ο «σύντροφος» Χρυσοχοΐδης, αυτή η ανόητη καλιακούδα του Αισώπου, που της είπαν οι Αμερικάνοι ότι είναι αϊτός υψιπετής κι αυτή το πίστεψε, προσπαθεί να σηκώσει με τα κακορίζικα νύχια της τη βαριά προβατίνα της χρεοκοπίας τους, και να δώσει «νέο προφίλ» στο στραπατσαρισμένο πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ. Ακου, κόσμε, (για να καραφλιάσεις), τι απίθανες κοτσάνες αμόλησε, σε μια ομιλία του, ο Μιχαλάκης «μας», αυτός ο ...«μελίρρυτος ποταμός της σοφίας» και της ρητορικής: «Η νίκη βρίσκεται έξω και μας περιμένει! Μας περιμένει στα χωράφια (!) και στα χωριά. Μας περιμένει εκεί που μοχθεί και κατοικεί ο αγρότης και η αγρότισσα, ο κτηνοτρόφος, ο αλιέας, ο νέος και η νέα». (Από την πόλη έρχομαι, δηλαδή, και στην κορφή ...κανέλα).

Αλλά το θέμα, αγαπητοί Συνέλληνες, δεν είναι αν τα πράσινα «σαΐνια» του ΠΑΣΟΚ θα χάσουν τις καρέκλες τους, και στη θέση τους, στις ίδιες καρέκλες, θα καθίσουν τα γαλάζια «ξεφτέρια» της ΝουΔού, για να εφαρμόσουν την ίδια - αν όχι και χειρότερη - πολιτική, αλλά αν θα σηκώσουμε εμείς αυτές τις καρέκλες, να τις φέρουμε στα κεφάλια των δύο επίδοξων «σωτήρων» μας, αυτών των πιστών και αφοσιωμένων «οικιακών βοηθών» του κεφαλαίου και της αχόρταγης πλουτοκρατίας, και να απαλλαγούμε μια για πάντα από την παρουσία τους.