Ο Οκτώβριος του 1989 ήταν μια κακή εποχή για να πέσεις σε κώμα, αν ζούσες στην Ανατολική Γερμανία κι ήταν αυτό ακριβώς που συνέβη στην περήφανη κομμουνίστρια μητέρα του Αλεξ. Ο Αλεξ αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα, όταν εκείνη οκτώ μήνες αργότερα ξαφνικά συνέρχεται. Η καρδιά της είναι τόσο αδύναμη, ώστε οποιοδήποτε σοκ μπορεί να τη σκοτώσει. Και τι θα μπορούσε να τη σοκάρει περισσότερο από την ανατροπή του σοσιαλισμού και την παλινόρθωση του καπιταλισμού στην αγαπημένη της Ανατολική Γερμανία; Προκειμένου να σώσει τη μητέρα του, ο Αλεξ, μεταμορφώνει το διαμέρισμα της οικογένειας σε μια νησίδα του παρελθόντος, κάτι σαν ένα μουσείο του σοσιαλισμού, όπου η μητέρα του προστατευμένη εξαπατάται. Πιστεύοντας ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Αυτό ξεκινά σαν ένα μικρό ψέμα για να σώσει μια ζωή πείθοντας ότι τελικά ο Λένιν υπήρξε νικητής.

Η ταινία έχει κάνει πάταγο σ' όλα τα φεστιβάλ και έχει κερδίσει την αγάπη του κοινού από την πρώτη ματιά. Είναι πολιτική σάτιρα, αλλά δεν έχει να κάνει με μια αμιγώς πολιτική ταινία. Αφήνει τη γεύση μιας πικρής κωμωδίας και ταυτόχρονα φέρνει σε αντιπαράθεση την παλιότερη γενιά με τους νέους - Ευρωπαίους... Δεν παίρνει πολιτική θέση γύρω από την πτώση του τείχους, απλά παραθέτει γεγονότα χωρίς να ξεχνά να γίνεται καυστική εκεί που πρέπει... Για την ταινία, το πότε ήταν καλύτερα δεν έχει σημασία, ο χρόνος κυλά και οι ζωές αλλάζουν. Και μπροστά στον θεατή μπαίνουν διάφορα ερωτήματα: Το παρελθόν χτίζει το μέλλον; Και τι πρέπει να αλλάξει τώρα;

Ταινία που δεν πρέπει να χάσετε με τίποτα.

Κομεντί, γερμανικής παραγωγής 2002. Σκηνοθεσία: Βόλφγκανγκ Μπέκερ. Με τους: Ντανιέλ Μπρουλ, Κατρίν Σας, Φλοριάν Λούκας, Τσούλπαν Καμάτοβα, Μαρία Σιμόν.