ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ (Του ανταποκριτή μας ΧΡ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ).-

Κι άλλο φοβερό έγκλημα συγκλόνισε αυτόν τον καιρό τις ΗΠΑ. Το πρωί της 29/2, ένας εξάχρονος μαθητής της πρώτης τάξης ενός Δημοτικού Σχολείου, στην Κοινότητα Μάουντ Μόρις της Πολιτείας Μίτσιγκαν, μόλις μπήκε στην αίθουσα ανέσυρε από την τσέπη του παντελονιού του ένα ημιαυτόματο πιστόλι και, στρέφοντάς το προς την 6χρονη συμμαθήτριά του Κέιλα Ρενέ Ρόλαντ, την πυροβόλησε χτυπώντας τη στο στήθος. Τη στιγμή εκείνη, βρίσκονταν σ' αυτόν το χώρο μια δασκάλα και 22 μαθητές και μαθήτριες, που κυριολεκτικά πανικοβλήθηκαν. Ευτυχώς, στο πιστόλι υπήρχε μόνο μία σφαίρα. Σαν αίτιο θεωρήθηκε μια λογομαχία την προηγούμενη μέρα στο προαύλιο του σχολείου. Μετά τον πυροβολισμό, ο μικρός Οουενς - το επώνυμό του και το μικρό του όνομα, λόγω του νεαρού της ηλικίας, δεν κοινοποιήθηκαν - έτρεξε στην τουαλέτα και έριξε το πιστόλι μέσα σε ένα σκουπιδοτενεκέ. Το θύμα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, αλλά μέσα σε λιγότερο από μία ώρα μετά τον πυροβολισμό πέθανε, βυθίζοντας ολόκληρη αυτή την εργατική κοινότητα σε πένθος.

Μετά την προσωρινή σύλληψή του, ο μικρός είπε στους ανακριτές ότι κατά λάθος πυροβόλησε τη συμμαθήτριά του. «Ηθελα μόνο να την τρομάξω», επέμενε. Ο εισαγγελέας της περιοχής, Αρθουρ Μπουστς, εξήγησε ότι, στην πραγματικότητα, το μικροσκοπικό αυτό παιδάκι είναι άξιο συμπαθείας, όχι τιμωρίας. Και πρόσθεσε: «Κατά τη γνώμη μου, το παιδί αυτό είναι εξίσου θύμα, όπως και το μικρό κορίτσι».

Οπως έγινε γνωστό, ο 29χρονος πατέρας του παιδιού αυτού, ο Ντέντρικ Οουενς, βρισκόταν, όταν έγινε το έγκλημα, σε κρατητήριο από τις 20/2 για παραβίαση της αστυνομικής επιτήρησης που του είχε επιβληθεί, καθώς είχε καταδικαστεί το 1997 για διάρρηξη. Μια βδομάδα πριν, το παιδί ζούσε με τη μητέρα του, αλλά μεταφέρθηκε, μαζί με τον αδελφό του, στο σπίτι του αδελφού της μητέρας του, όταν αυτή είχε υποστεί έξωση από το δικό της διαμέρισμα μια βδομάδα πριν τον πυροβολισμό - ένα σπίτι, όπου γινόταν διακίνηση ναρκωτικών και όπλων. Στο σαραβαλιασμένο σπίτι του θείου του, ο μικρός βρήκε το πιστόλι, που χρησιμοποίησε, κάτω από την κουβέρτα του κρεβατιού του θείου του, ο οποίος και συνελήφθη σαν υπεύθυνος για ό,τι έγινε. Εκεί το παιδί αυτό δεν είχε δικό του κρεβάτι, αλλά κοιμόταν εδώ κι εκεί, μέσα σε ένα περιβάλλον, όπως είπαν οι γείτονες, γεμάτο θόρυβο, ναρκωτικά και όπλα.

Σε άρθρο της, η δεξιά εφημερίδα «New York Post», με τον τίτλο «Θεούλη μου, τώρα έχουμε μωρά να σκοτώνουν μωρά!», η συντάκτριά του Αντρια Πέισερ παρατηρούσε: «Η ευτυχισμένη αυτή χώρα έχει χάσει τόσο το συλλογικό μυαλό της, οι άνθρωποι έχουν παλαβώσει τόσο πολύ για το λεγόμενο "δικαίωμά τους" να φέρουν όπλα, που δεν μπορούμε πια να δούμε την τρέλα που υπάρχει ανάμεσά μας. Με κάθε νέα φρικαλεότητα, οι κακοποιοί γίνονται νεότεροι. Τα πτώματα γίνονται μικρότερα. Το κοινό μουδιάζει ολοένα και περισσότερο. Παρ' όλα αυτά, κάθε χρόνο οι εραστές του όπλου ζητούν περισσότερα όπλα, λέγοντας ότι περισσότερη δύναμη πυρός είναι η μόνη λύση για την προστασία μας. Τρέλα!... Τώρα, τα μωρά έχουν όπλα!».

Και όπως δήλωσε στην εφημερίδα «Ντέιλι Νιους» της Νέας Υόρκης (1/3) μια μητέρα από το Μπρούκλιν, η Πιέτρα Ράσμοντ: «Μικρά μωρά των 6 ετών δεν αγοράζουν όπλα στη γωνία του δρόμου, τα βρίσκουν στα ντουλάπια των γονιών τους, στο σπίτι».

Πράγματι. Κατά την Μπάρμπαρα Χολτ, πρόεδρο της οργάνωσης «Νεοϋορκέζοι Κατά της Βίας Οπλων» (NYAGV), «οι άνθρωποι είναι απερίσκεπτοι γύρω από την αποθήκευση πυροβόλων όπλων».

Μια έρευνα το 1997 για τα «Οπλα στην Αμερική», που έγινε από Εθνικό Ινστιτούτο Δικαιοσύνης, εξακρίβωσε ότι το 20% των κατοικιών που κατέχουν όπλα είχαν ένα ακλείδωτο, γεμάτο σφαίρες, όπλο μέσα στο σπίτι. «Ανάμεσα στις κατοικίες όπου υπήρχαν όπλα, το ποσοστό αυτό ανέβηκε στο 30%», είπε η Χολτ.

Η πόλη της Νέας Υόρκης έχει ένα νόμο από το 1998, που ορίζει, ότι όσοι αγοράζουν πυροβόλα όπλα πρέπει να εφοδιάζονται με μια συσκευή με λουκέτο ασφαλείας. Ο νόμος αυτός διευρύνθηκε για να περιλάβει πρόστιμα και ποινές φυλάκισης σε ενηλίκους, που επιτρέπουν να πέφτουν όπλα στα χέρια παιδιών. Η NYAGV πιέζει τώρα για έναν ανάλογο νόμο σε ολόκληρη την Πολιτεία της Νέας Υόρκης.

Στο μεταξύ, ολοένα περισσότερο και πιο νέοι ανήλικοι αντιμετωπίζονται σαν ενήλικοι και διώκονται ποινικά σε μικρότερες ηλικίες για διάπραξη εγκλημάτων. Ωστόσο, μέχρι τώρα, καμιά Πολιτεία δεν έχει προχωρήσει στην ποινική δίωξη ενός εξάχρονου παιδιού, όπως έγινε και με την περίπτωση του μαθητή στην Πολιτεία του Μίτσιγκαν. «Πολιτείες σμικρύνουν την ηλικία υπευθυνότητας», δήλωσε ο Ρίτσαρντ Ούλιβερ, καθηγητής του Ποινικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Κολόμπια. Παλιότερα ήταν 16, αλλά τώρα κατεβαίνει ακόμη και στα 14.

Με τα παραπάνω συμφώνησε και ο Μάικλ Περλίν, καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. Πρώην δημόσιος συνήγορος, που αντιπροσώπευε ανήλικους, υπογράμμισε ότι τα παιδιά σαφέστατα στερούνται τη διανοητική ωριμότητα, για να συλλάβουν το πλήρες νόημα της συμπεριφοράς τους.

Από τεχνική πλευρά, ένας νόμος του Μίτσιγκαν, που εγκρίθηκε το 1997, κάνει πιθανή την εναγωγή παιδιών οποιασδήποτε ηλικίας για δικαστούν σαν ενήλικοι. Αναφέρουμε μερικές περιπτώσεις: Τον περσινό Νοέμβρη, ένας νέος του Μίτσιγκαν, ο Ναθάνιελ Εϊμπραχαμ, ήταν ο νεαρότερος Αμερικανός, που καταδικάστηκε ποτέ για το φόνο ενηλίκου. Ο Εϊμπραχαμ, που βρέθηκε ένοχος του φόνου που διέπραξε όταν ήταν 11 χρονών, καταδικάστηκε το φετινό Γενάρη σε 11 χρόνια, που εκτίει σε ένα υψίστης ασφαλείας κέντρο κράτησης ανηλίκων.

Τον ίδιο μήνα, ένας δικαστής στο Πόρτλαντ της Πολιτείας Ορεγκον καταδίκασε ένα νέο, που είχε σκοτώσει τους γονείς του και δύο συμμαθητές του στο Γυμνάσιο, όταν ήταν 15 ετών, σε 111 χρόνια κάθειρξης.

Το περσινό καλοκαίρι, ένα 12χρονο αγόρι, από το Πέμπροκ της Φλόριντα, καταδικάστηκε σαν ενήλικος για το θάνατο ενός εξάχρονου συμπαίκτη του.

Γενικότερα, μέσα στην τελευταία δεκαετία, πάνω από τα 2/3 των αμερικανικών Πολιτειών υιοθέτησαν νόμους, που επιτρέπουν να δικάζονται περισσότερα παιδιά σαν ενήλικοι.

Η περίπτωση του μικρού δολοφόνου μαθητή δεν ήταν η μόνη, που έγινε σε σχολείο. Στα τελευταία τρία χρόνια, έγιναν και άλλες επιθέσεις με όπλα, όπως:

Στις 6 Δεκέμβρη 1999 : Ο θρησκευόμενος μαθητής Σεθ Τρίκι, 13 ετών, τραυμάτισε τέσσερις συμμαθητές του σε αγροτική περιοχή της Πολιτείας της Οκλαχόμας και στην απολογία του είπε: «Είμαι τρελός».

Στις 21 Μάη 1999: Ο ερωτόπληκτος Τ. Σόλομο τραυμάτισε έξι μαθητές σε ένα σχολείο προαστίου της Πολιτείας Τζόρτζια, γιατί τον είχε εγκαταλείψει η φίλη του.

Στις 20 Απρίλη 1999: Στο Γυμνάσιο Κολομπάιν της πόλης Λίτλετον του Κολοράντο, οι νεοναζί μαθητές Ερικ Χάρις, 16 ετών και ο Ντίλαν Κλέμπολντ, 17 ετών, σκότωσαν, πυροβολώντας, 12 μαθητές και έναν καθηγητή και μετά αυτοκτόνησαν.

Στις 21 Μάη 1998: Ο ξεμοναχιασμένος Κιπ Κίνκελ, 15 ετών, δολοφόνησε τους γονείς του, τοποθέτησε εκρηκτικές ύλες στο σπίτι του και κατόπιν σκότωσε δύο συμμαθητές του και τραυμάτισε 22 άλλους, στη διάρκεια μιας αναστάτωσης στο Γυμνάσιό του, στην Πολιτεία του Ορεγκον.

Στις 24 Απρίλη 1998: Ο 14χρονος Αντριου Γουρστ σκότωσε πυροβολώντας ένα δάσκαλο και τραυμάτισε δυο μαθητές στο χορό ενός ημιγυμνασίου στη μικρή πόλη Εντίμπορο της Πενσιλβάνια.

Στις 24 Μάρτη 1998: Σε ένα ημιγυμνάσιο της Πολιτείας Αρκανσο, οι μαθητές Αντριου Γκόλντιν, 11 ετών, και ο Μίτσελ Τζόνσον, 13 ετών, δολοφόνησαν 4 κορίτσια και έναν καθηγητή και τραυμάτισαν 10, στη διάρκεια μιας ενέδρας τους.

Την 1η Δεκέμβρη 1997: Ο μαθητής Μάικλ Καρνίλ, γιος δικηγόρου, εξαπολύει επίθεση με πιστόλι ενάντια σε μία χορωδία προσευχής στο Γυμνάσιό του, στην πόλη Ουέστ Πάντουκα της Πολιτείας Κεντάκι, σκοτώνοντας τρεις και τραυματίζοντας άλλους πέντε.

Την 1η Οκτώβρη 1997: Ο 16χρονος Λουκ Γούνταμ, μέλος μιας λατρευτικής ομάδας μαθητών στην πόλη Περλ της Πολιτείας Μισισιπή, μαχαίρωσε μέχρι θανάτου τη μητέρα του και κατόπιν σκότωσε και τραυμάτισε εννέα σε επιδρομή του σε ένα Γυμνάσιο.

Και το κακό συνεχίζεται. Την 1/3/2000, οι αρχές της Νέας Υόρκης ανακοίνωσαν ότι βρήκαν σε σχολεία αυτής της πόλης 20 όπλα από τον περασμένο Ιούνη μέχρι σήμερα. Δεκαπέντε παιδιά συνελήφθησαν σαν αποτέλεσμα της κατάσχεσης όπλων. Σε ένα δημόσιο σχολείο του Μπρούκλιν, πιάστηκε στις 7/12/99 ένας 9χρονος μαθητής, κραδαίνοντας ένα πιστόλι.

Σε ένα άλλο δημόσιο σχολείο, ένας 14χρονος βρέθηκε στις 11/1 να έχει πιστόλι με 6 σφαίρες. Επίσης, στην Τεχνολογική Σχολή του Μπρούκλιν, ένας σπουδαστής ανακαλύφθηκε ότι έφερε ένα πιστόλι, έπειτα από έρευνα που έγινε για μία συμπλοκή στις 20/7/99. Στην πόλη Πλέινφιλντ της Πολιτείας Νέας Υερσέης, 6 μαθητές αποβλήθηκαν στις 8/3 επί μερικές ημέρες από ένα Δημοτικό Σχολείο, όταν ένας 11χρονος απείλησε ότι θα «πάρει όπλο», αν οι άλλοι πέντε δε σταματούσαν να τον ενοχλούν. Στο Στάτεν Αϊλαντ, περιοχή της Νέας Υόρκης, δύο μεθυσμένοι 16χρονοι έβαλαν πέντε φωτιές σε ένα δημόσιο σχολείο, στο οποίο μπήκαν τα ξημερώματα της Κυριακής 12/3, αφού έσπασαν με κλοτσιές ένα παράθυρό του. Και άλλα γύρω από σωρεία εγκλημάτων, που έχουν διαπραχθεί τελευταία από πολύ νέους και ενήλικες πολίτες σε διάφορες περιοχές της χώρας.

Ιδιαίτερα μετά την τραγωδία στο σχολείο του Μίτσιγκαν, εντάθηκε το παλλαϊκό αίτημα για μία πραγματική απαγόρευση των όπλων. Ο ίδιος ο Πρόεδρος Κλίντον, σε μία δημόσια ομιλία του (12/3), επέκρινε το Κογκρέσο, όπου μία επιτροπή υπεύθυνη για το ξεπέρασμα των διαφορών γύρω από τα μέτρα ελέγχου των όπλων, εξακολουθεί να ολιγωρεί.

Στα απαραίτητα εναντιώνονται πεισματικά διάφοροι παράγοντες, που τα συμφέροντά τους ταυτίζονται με την παραγωγή συνέργων θανάτου, καθώς και ο διαβόητος Εθνικός Σύνδεσμος Οπλων, στον οποίο πρωτοστατεί ο αχαλίνωτος ακροδεξιός ηθοποιός του Χόλιγουντ, Τσάρλτον Ιστον. Ορθότατη ήταν η απάντηση που έδωσε σε όλους αυτούς, ο Ντέιβιντ Μπερνστάιν, εκπρόσωπος της οργάνωσης «Ελεγχος των Οπλων», που εδρεύει στην Ουάσιγκτον. Είπε σχετικά: «Εχουμε δεξιούς συνηγόρους των όπλων, που μας λένε ότι οι πάντες πρέπει να οπλοφορούν, ότι αν οι πάντες φέρουν όπλο, θα είμαστε ασφαλείς. Αλλά είμαστε η πιο βαριά οπλισμένη χώρα στον κόσμο και, όμως, είμαστε πολύ λιγότερο ασφαλείς από ό,τι άλλες χώρες, όπου τα όπλα απαγορεύονται».

Το ίδιο αποστομωτική ήταν η απάντηση και της αρθρογράφου της εφημερίδας «Ντέιλι Νιους» του περίφημου Πανεπιστημίου Γέιλ, Τζόνι Κλέτερ, που υπογράμμιζε ότι «η εύκολη πρόσβαση σε ένα όπλο επιτρέπει στον καθένα σ' αυτή τη χώρα, περιλαμβανομένων εγκληματιών, νέων και διανοητικά ανάπηρων, να σκοτώνουν άμεσα και εύκολα όσους τυχαίους ανθρώπους θέλουν».

Από την πλευρά τους και οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης», σε κύριο άρθρο τους, με τον τίτλο «Παιδιά με όπλα», μετά την εξόντωση του μικρού κοριτσιού στο Μίτσιγκαν, έγραφαν (1/3): «Μετά τους πυροβολισμούς στο Κολομπάιν και σε άλλα σχολεία γύρω στη χώρα, το λόμπι του όπλου χαρακτηριστικά προσπάθησε να αποστρέψει την προσοχή από τα όπλα σε άλλα ζητήματα, όπως η βιαιότητα στις κινηματογραφικές ταινίες και σε άλλους κοινωνικούς παράγοντες. Αλλά είναι αδύνατο, ακόμα και για το λόμπι του όπλου, να ξεφύγει από το καθαρό νόημα του χθεσινού σχολικού σκοτωμού. Συνέβη, γιατί ένα πολύ νεαρό παιδί μπόρεσε να αποκτήσει και να πυροβολήσει με ένα ένσφαιρο όπλο».

Κλείνουμε με την είδηση ότι δεκάδες χιλιάδες μητέρες και γιαγιάδες, πατέρες και παππούδες, τη Μέρα της Μητέρας, στις 14/5 θα διαδηλώσουν με κεντρικό σύνθημα και αίτημα: «Βάλτε τις οικογένειές μας και τα παιδιά μπροστά από το λόμπι του όπλου»!