Αποτελεί κοινό μυστικό ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εφαρμόζει πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών, καθώς με την οικονομική της πολιτική πλήττει πολύμορφα τους ανθρώπους του μόχθου και της δουλιάς, ενώ ενισχύει προκλητικά τους χρυσοκάνθαρους του πλούτου. Στους πρώτους, που διεκδικούν ανθρώπινες συνθήκες δουλιάς και βελτίωση του βιοτικούς τους επιπέδου, με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις και τις δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα, οι κυβερνώντες απαντούν στερεότυπα πως «δεν αντέχει η οικονομία». Αντίθετα, στους δεύτερους -δηλαδή στους βιομήχανους, στους μεγαλέμπορους και γενικά την ολιγαρχία του πλούτου- η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προσφέρει γην και ύδωρ, ικανοποιώντας, σχεδόν κάθε επιθυμία τους, πριν καν αυτή μετατραπεί σε αξίωση.

Του λόγου το αληθές, βεβαιώνουν τα εξής δύο στοιχεία: Πρώτον, το γεγονός ότι η εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική αναγκάζει όλο και μεγαλύτερα τμήματα των εργαζομένων και συνταξιούχων να βγουν στους δρόμους και να διεκδικήσουν τα δίκια τους με απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις. Δεύτερον, το γεγονός ότι η «συνδικαλιστική» ηγεσία των μεγαλοβιομηχάνων, δηλαδή ο ΣΕΒ, στηρίζει ποικιλοτρόπως, την αντιλαϊκή οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, κρίνοντας «θετικά» τα κυβερνητικά μέτρα.