Το κρίσιμο ερώτημα σχετικά με την πολιτική κρίση που έχει ξεσπάσει στο Κολόμπο και, κατά αναλυτές, «απειλεί» την 21μηνη εκεχειρία και την «ειρηνευτική διαδικασία» για τον τερματισμό της σύρραξης Σινχαλέζων - Ταμίλ, που έχει κοστίσει 65.000 ζωές τα τελευταία 20 χρόνια, είναι ως πού είναι διατεθειμένη να φτάσει η Πρόεδρος Τσαντρίκα Καμαρατούγκα. Η ηγέτης της Λαϊκής Συμμαχίας - που εκφράζει τα πιο οπισθοδρομικά ένστικτα της εγχώριας αστικής τάξης, καθώς και τους επιχειρηματικούς κύκλους εντός και εκτός Σρι Λάνκα που επωφελούνταν του πολέμου - κατηγορεί τον πρωθυπουργό του Ενωμένου Εθνικού Κόμματος, Ρανίλ Ουϊκρεμεσίγκε, ότι «αγνοεί εσκεμμένα» την «απειλή» που θέτει το σχέδιο της αυτονομιστικής οργάνωσης Τίγρεις των Ταμίλ ΕΕΛΑΜ για την επίλυση του μειονοτικού: η «μειοδοσία» του, λέει, ενδέχεται να αποβεί στην κατίσχυση ενός de facto ομοσπονδιακού κρατικού μοντέλου. Ετσι, καθαίρεσε τους υπουργούς Εσωτερικών, Τύπου και Αμυνας, έβγαλε το στρατό στο δρόμο, κι ανέστειλε τη λειτουργία του Κοινοβουλίου ως τη 19η τρέχοντος.

Στην άλλη πλευρά του πολιτικού δίπολου, ο «ειρηνόφιλος»Ρανίλ Ουϊκρεμεσίγκε, έλαβε προχτές τα εύσημα και τη στήριξη εκ μέρους του Τζορτζ Ουόκερ Μπους, στην Ουάσιγκτον. Η αμερικανική διπλωματία στηρίζει σφόδρα την «ειρηνευτική διαδικασία» - όπως και η ΕΕ: σε αυτήν εξ άλλου «διαμεσολαβεί» μια ευρωπαϊκή χώρα, η Νορβηγία - τόσο λόγω της ύπαρξης σημαντικών λιμανιών στη χώρα, απολύτως κρίσιμων για τις επιχειρήσεις του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού στην περιφέρεια, όσο και λόγω των «επενδυτικών ευκαιριών» σε μια χώρα που το Fortune κατατάσσει ως την «δεύτερη ταχύτερα αναπτυσσόμενη» στη ΝΑ Ασία, με κύριο θέλγητρό της για το ξένο κεφάλαιο το πάμφθηνο εργατικό δυναμικό.

Η Καμαρατούγκα, που προχώρησε σε κινήσεις που οπουδήποτε αλλού θα χαρακτηρίζονταν ξεκάθαρα πραξικοπηματικές αλλά στη Σρι Λάνκα τελούν εντός συνταγματικού πλαισίου - το Σύνταγμα του 1978 περιέχει «ειδικές διατάξεις» που ευνοούν την καταστολή, καθώς αποτελεί προϊόν της προσπάθειας της άρχουσας τάξης να ελέγξει τις λαϊκές κινητοποιήσεις της δεκαετίας εκείνης - διατείνεται ότι η «ειρηνευτική διαδικασία» θα συνεχιστεί με την ίδια στο τιμόνι, ενώ την Παρασκευή δήλωσε ότι ευνοεί τη δημιουργία μιας «κυβέρνησης εθνικής ενότητας» για την έξοδο από την κρίση. Οι Τίγρεις, στο μεταξύ, έδιναν διαπιστευτήρια «νομιμοφροσύνης» στους ξένους μεσολαβητές και «ανέμεναν», αποφεύγοντας, σε επίπεδο ρητορικής, να κλιμακώσουν την κατάσταση. Στην πράξη έμοιαζαν πάντως να αμφιβάλλουν για το εύρος των περιθωρίων ελιγμών που διαθέτει ο Ουϊκρεμεσίγκε, ενίσχυαν τις στρατιωτικές τους θέσεις και αποθήκευαν εφόδια.

Ο πολιτικός συσχετισμός παραμένει, για πολλούς, αίνιγμα. Αν και το κυβερνών κόμμα του Ουϊκρεμεσίγκε επιχείρησε να δημιουργήσει εντυπώσεις συγκεντρώνοντας χιλιάδες οπαδούς του στο αεροδρόμιο όταν ο πρωθυπουργός επέστρεψε από τις ΗΠΑ, η πλειοψηφία παραμένει σιωπηλή.