Είναι ένα πρόβλημα το οποίο απασχολεί δεκάδες χιλιάδες εργατικές οικογένειες και που γι' ακόμα μια φορά ολόκληροι μηχανισμοί δραστηριοποιούνται, για τον εκμαυλισμό και την εξαγορά αυτών των ανθρώπων.

Κάνει εντύπωση ότι πολιτικές δυνάμεις, όπως η κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο Συνασπισμός, που σε μόνιμη και σταθερή βάση και σε πολλά επίπεδα «τα έχουν δώσει όλα» για την επέκταση και την καθιέρωση των ελαστικών μορφών απασχόλησης (π.χ. υιοθέτηση της «Λευκής Βίβλου» - αποδοχή των αποφάσεων των αρχηγών κρατών στο Αμστερνταμ, στη Λισαβόνα κλπ., κοινή συμφωνία στο επίπεδο της ΓΣΕΕ από τις ίδιες τις δυνάμεις για τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, την κατάργηση του 8ωρου και την εφαρμογή των ελαστικών μορφών απασχόλησης), είναι αυτές οι ίδιες που πουλάνε προστασία στους συμβασιούχους, εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους για τη δήθεν λύση του προβλήματος.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Συνασπισμός, ο οποίος - το προηγούμενο διάστημα - μέσω «πρωτοβουλιών» Αλαβάνου - Ευρωκοινοβούλιο, Λαφαζάνη - Εθνικό Κοινοβούλιο, Γκοτζαμάνη - ΕΚΑ κλπ. καλεί τους εργαζόμενους και κυρίως τους συμβασιούχους να αναπτύξουν δράση για την εφαρμογή από την ελληνική κυβέρνηση της οδηγίας 1999/70 του ΕΚ, από την οποία - όπως ισχυρίζονται - προκύπτει υποχρέωση μονιμοποίησης των συμβασιούχων, ειδάλλως θα υπάρξει καταδίκη της ελληνικής κυβέρνησης στα δικαστήρια, ακόμα και ποινή.

Πρόκειται για ωμή κοροϊδία και συνειδητή προσπάθεια εξαπάτησης αυτών των ανθρώπων. Για προσπάθεια ωραιοποίησης της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο συγκεκριμένο πρόβλημα και απόκρυψης της αλήθειας. Και αυτό γιατί: Από τη συγκεκριμένη οδηγία όχι μόνο δεν προκύπτει υποχρέωση μονιμοποίησης των συμβασιούχων, αλλά το ακριβώς αντίθετο. Η συγκεκριμένη οδηγία αποτελεί υλοποίηση μιας από τις πιο αισχρές συμφωνίες μεταξύ των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών και των εργοδοτικών οργανώσεων σε απαιτήσεις των πολυεθνικών για την ελαστικοποίηση στην αγορά εργασίας.

Μια συνοπτική παρουσίαση του περιεχομένου της συγκεκριμένης οδηγίας αρκεί για να καταδείξει τον πραγματικό χαρακτήρα της.

Και αμέσως παρακάτω (παρ. 6): «Το ψήφισμα της 9 Φεβρουαρίου 1999, σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση το 1999, καλεί τους κοινωνικούς εταίρους, σε όλα τα ενδεδειγμένα επίπεδα, να διαπραγματευτούν συμβάσεις για τον εκσυγχρονισμό της οργάνωσης της εργασίας, συμπεριλαμβανομένων διευθετήσεων για ευέλικτη εργασία, με σκοπό να γίνουν οι επιχειρήσεις παραγωγικές και ανταγωνιστικές και να επιτευχθεί η απαραίτητη ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και ασφάλειας».

«Οσον αφορά τους όρους που χρησιμοποιούνται στη συμφωνία πλαίσιο χωρίς να ορίζονται επακριβώς, η παρούσα οδηγία αφήνει στα κράτη μέλη τη μέριμνα να ορίσουν τους εν λόγω όρους σύμφωνα με την εθνική τους νομοθεσία ή και τις εθνικές τους πρακτικές, όπως ισχύει για άλλες οδηγίες κοινωνικού χαρακτήρα που περιέχουν παρόμοιους όρους».

Αυτό το «μνημείο» αντεργατικών ρυθμίσεων και υποδείξεων καλεί ο ΣΥΝ τους συμβασιούχους να υιοθετήσουν και να απαιτήσουν την εφαρμογή του, κοροϊδεύοντάς τους μάλιστα ότι μέσα από αυτό κατοχυρώνουν το δικαίωμα στην εργασία.

Υ.Γ. Η κυβέρνηση διά νόμου επιβάλλει τη μερική απασχόληση στο δημόσιο διευρύνοντας έτσι την ευελιξία στην αγορά εργασίας. Αλήθεια τι λένε οι ντόπιοι ευρωλάγνοι για το νέο κατόρθωμα; Μήπως και πάλι θα μας πουν ότι η κυβέρνηση δεν εφαρμόζει τους ευρω-ενωσιακούς νόμους; Αυτό τελικά είναι το πρόβλημά τους;