Ευρύτερη απήχηση και αποδοχή στο σύνολο των μηχανικών βρίσκουν οι θέσεις, η δράση και το πρόγραμμα της «Δημοκρατικής Πανεπιστημονικής Κίνησης», ενόψει της εκλογικής αναμέτρησης για την ανάδειξη νέων διοικητικών οργάνων στο ΤΕΕ, που θα διεξαχθεί την Κυριακή.

Ολο και περισσότεροι διπλωματούχοι μηχανικοί καταλαβαίνουν ότι η αποφασιστική καταδίκη των κυρίαρχων δυνάμεων στο σημερινό ΤΕΕ, η αποφασιστική - εκλογική και όχι μόνο - ενίσχυση της «Πανεπιστημονικής», είναι σήμερα η μόνη επιλογή προοπτικής για κάθε μηχανικό, ιδιαίτερα το μισθωτό, μικροεπαγγελματία, άνθρωπο του καθημερινού μόχθου και της βιοπάλης, επιστήμονα με συναίσθηση της κοινωνικής του αποστολής κι όχι απρόσωπο τεχνοκράτη στην υπηρεσία των μονοπωλίων. Ολο και περισσότεροι πιστεύουν στην τελική ευθεία προς τις εκλογές στο ΤΕΕ ότι η ενίσχυση της «Πανεπιστημονικής» είναι ο δικός τους μονόδρομος.

Ενδεικτικό της πλατιάς συσπείρωσης των μηχανικών γύρω από την «Πανεπιστημονική» είναι και το γεγονός ότι το μαχητικό της ψηφοδέλτιο πλαισιώνουν προσωπικότητες του χώρου που μέχρι πρόσφατα ανήκαν σε άλλες παρατάξεις.

Είναι χαρακτηριστική η δήλωση προς το «Ρ» της υποψήφιας της «Πανεπιστημονικής» στην επιστημονική επιτροπή Μηχανολόγων Μηχανικών Κάτιας Μιχαλοπούλου, μέχρι πρόσφατα μέλους του ΔΣ του Πανελλήνιου Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανολόγων Μηχανικών (1997 - 2003), Γραμματέα ΟΧΔ Μηχανολόγων - Ηλεκτρολόγων του ΠΑΣΟΚ (1993 - 2003) και μέλους του ΔΣ του Συνδέσμου Ελληνίδων Επιστημόνων.

«Η απόφασή μου να αποχωρήσω πλέον από την ΠΑΣΚ - τονίζει η Κ. Μιχαλοπούλου - αποτελεί πράξη καταδίκης του κυβερνητικού συνδικαλισμού στο χώρο των μηχανικών και αντίδραση στην απομάκρυνση των οργάνων του ΤΕΕ από τη δράση για τα πραγματικά προβλήματα των συναδέλφων.

Τα τελευταία χρόνια συμπορεύτηκα αρκετές φορές με τις δυνάμεις της ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ στον Πανελλήνιο Σύλλογο Μηχανολόγων - Ηλεκτρολόγων, ενάντια στην κυβερνητική πολιτική που ισοπεδώνει τα δικαιώματα των συναδέλφων.

Καλώ όσους συναγωνιστές έχουν μείνει πιστοί στις σοσιαλιστικές αρχές τους να ξεπεράσουν τις αυταπάτες για τη δυνατότητα διόρθωσης της πορείας της ΠΑΣΚ και να ενισχύσουν τη "Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση"».

Οπως τονίζεται και στην εκλογική διακήρυξη της παράταξης: «Η σημερινή κατάσταση της αδράνειας και της υποταγής ΜΠΟΡΕΙ να αλλάξει, αρκεί να ξεφύγουμε από τις αυταπάτες ότι μπορούν τάχα να υπάρξουν ριζικές λύσεις στα προβλήματα του κλάδου χωρίς γενικότερη αλλαγή της κυρίαρχης πολιτικής. Τα αίτια που γεννούν τα προβλήματά μας είναι πολιτικά. Γι' αυτό δεν υπάρχουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ λύσεις "ανεξάρτητες" από πολιτική κατεύθυνση και μεμονωμένες για το δικό μας κλάδο.

Η σημερινή συνολική κυβερνητική επίθεση απαιτεί συνολική αγωνιστική απάντηση των εργαζομένων και υπογραμμίζει την ανάγκη της συμπόρευσης των μηχανικών με το εργατικό κίνημα. Η συμπόρευση αυτή δεν εξαντλείται στην κοινή αγωνιστική διεκδίκηση των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων. Αφορά την απάντηση που δίνει κανείς στο στρατηγικό ερώτημα: Επιστημονική γνώση στην υπηρεσία του καπιταλιστικού κέρδους ή για την ικανοποίηση των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών; Η ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ με το πρόγραμμα και τη στάση της μπορεί να εγγυηθεί τη συνέχεια, τη διάρκεια και την προοπτική αυτής της συμπόρευσης».