Ο γηραιός Γεωργιανός πολιτικός Εντουαρντ Σεβαρντνάτζε ήταν πάντοτε δημοφιλής στη Δύση εξαιτίας του σημαντικού ρόλου που έπαιξε για να ανατραπεί ο σοσιαλισμός στη Σοβιετική Ενωση.

Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Γεωργίας ο «Σέβι» (όπως χαϊδευτικά τον αποκαλούσε η αμερικανική ηγεσία) εξακολούθησε να είναι για περίπου μία δεκαετία ένας «πολύ καλός φίλος», αφού έθεσε απροκάλυπτα τη χώρα του στη σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ. Στην πολιτική αυτή δε δίστασε μάλιστα να συγκρουστεί πολλές φορές και με τη νέα ηγεσία του μεγάλου γείτονα της χώρας του, της Ρωσίας, ενώ ήταν από τους πρώτους που στάθηκαν στο πλευρό των ΗΠΑ τόσο στον «πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας» αλλά και στον πόλεμο κατά του Ιράκ. Αλλωστε, αποφάσισε να «φιλοξενήσει» και ένα αμερικανικό τάγμα στη χώρα του, που θα εκπαίδευε «αντιτρομοκρατικές» μονάδες...

Ωστόσο, όπως έγινε φανερό από τα γεγονότα και όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος, οι υπηρεσίες αυτές δεν έφταναν για να του εξασφαλίσουν «ήσυχα γεράματα».

Λίγες μέρες μετά την ανατροπή του ο Σεβαρντνάντζε με έκπληξη και πικρία σημείωνε ότι «έκανα τα πάντα για να σταματήσω τον Ψυχρό Πόλεμο» (δηλαδή να διαλύσει τη Σοβιετική Ενωση) και ότι «όταν (οι ΗΠΑ) χρειάστηκαν την υποστήριξή μου στο Ιράκ, τους την έδωσα», αλλά «αυτό που συνέβη εδώ δεν μπορώ να το εξηγήσω». Επίσης, πρόσθετε με γνώση αλλά και νόημα: «Οσον αφορά τον Αμερικανό πρέσβη (Ρίτσαρντ Μάιλς), έχω σοβαρές υποψίες ότι η κατάσταση στην Τιφλίδα ήταν ακριβής επανάληψη όσων συνέβησαν στη Γιουγκοσλαβία... Κάποιος είχε ένα σχέδιο».

Τελικά, όπως κατάλαβε και αυτός ο «καλός φίλος», τα πρόσωπα που εξυπηρετούν τον ιμπεριαλισμό είναι πάντοτε αναλώσιμα.