Ο Πάλαμπ Σενγκούπτα, αντιπρόσωπος της AIPSO Ινδίας στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης, μίλησε στο «Ρ» για την «πρώτιστη ανάγκη», όπως τόνισε, να υπάρξει «αντίσταση στον ιμπεριαλισμό σήμερα».

Ακολουθεί η συζήτηση που είχαμε μαζί του:

- Ποια είναι η γνώμη σας για τη συνάντηση του ΠΣΕ στην Αθήνα, και ποια κρίνετε ότι είναι η πορεία που θα πρέπει να ακολουθήσει;

- Νομίζω ότι η συνάντηση του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης είναι σημαντική και ιστορική, δοθέντων των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε σε παγκόσμιο επίπεδο. Υπάρχει ένα σημαντικό κίνημα που πρέπει να δράσει σήμερα, ανεξάρτητα από το τι πιστεύει κανείς για το αν ο ιμπεριαλισμός υπάρχει ή όχι. Και νομίζω ότι προσπάθεια κάποιων εθνικών αντιπροσωπειών να διχάσουν το ΠΣΕ, στη βάση του αν υπάρχει ή όχι ιμπεριαλισμός, είναι άχρηστη και αποπροσανατολιστική. Νομίζω ότι το κύριο ζήτημα δεν είναι τεχνικό ή θεωρητικό - κάθε άλλο, είναι απόλυτη ανάγκη να ενισχυθεί το παγκόσμιο κίνημα από το ενεργό Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης.

Και για μας στην Ινδία, πρέπει να σας πω ότι υπήρχε μεγάλη σύγχυση στη διάρκεια της δεκαετίας του '90 σχετικά με το ρόλο και το χαρακτήρα του κινήματος ειρήνης και για άλλα, θεωρητικά ζητήματα: Και στη χώρα μου υπάρχουν διαφωνίες για τη φύση του ιμπεριαλισμού, ακόμη και για την ύπαρξή του. Αλλά, κατά τη γνώμη μου, οι ίδιες οι πολιτικές εξελίξεις των καιρών μας, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης και την ανάδειξη της μοναδικής υπερδύναμης, που αποφασίζει τα πάντα, η επιθετικότητά της, η πορεία της, οι αποφάσεις της, οι πόλεμοί της δείχνουν την πραγματική φύση της κατάστασης. Και πάλι, λοιπόν, λέω ότι νομίζω πως πρέπει να ενωθούμε και να βοηθήσουμε αυτό το τεράστιο κίνημα, πρέπει να έχουμε ένα ισχυρό και πραγματικό Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης, με σημαντικό πολιτικό λόγο. Θεωρώ ότι το αποτέλεσμα της συνάντησής μας εδώ στην Αθήνα θα είναι σημαντικό και ο στόχος μας πρέπει να είναι να κινητοποιήσουμε το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ανθρώπων διεθνώς.

- Δε βρίσκετε ότι η ανάγκη διεύρυνσης του κινήματος ενδέχεται να προκαλεί προβλήματα ιδεολογικής συνοχής, να το θέσω έτσι;

- Πρέπει να κάνουμε σαφές τι αντιπαλεύουμε. Δε μιλάμε απλώς για ειρήνη, το κίνημα ειρήνης δεν αφορά απλώς όμορφα λόγια. Πρέπει να εξηγήσουμε για τι πράγμα μιλάμε. Ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν θέσεις με τις οποίες δε συμφωνούμε - ξέρω ότι υπάρχουν κινήματα που λένε «κάτω οι ΗΠΑ και κάτω η Κούβα». Αν θέλουν να έρθουν να διαδηλώσουν μαζί μας, μπορούν, αλλά είναι φυσικά δικαίωμά μας να μη συμφωνούμε με θέσεις που δε μας εκφράζουν.

- Ποιο είναι το σχόλιό σας για την πολιτική της κυβέρνησης Βάτζπαϊ στη χώρα σας, η οποία μιλά μεν για ειρήνη με το Πακιστάν, αλλά ακολουθεί μια μιλιταριστική πολιτική, κτίζει μια «στρατηγική» συμμαχία με τις ΗΠΑ και προωθεί τον θρησκευτικό και κοινοτικό φανατισμό;

- Είναι μια μάλλον περίπλοκη κατάσταση η σημερινή στην Ινδία. Πρέπει να πω ότι το κίνημα ειρήνης στην Ινδία δε μιλά μόνο για την ανάγκη απόκρουσης της μιλιταριστικής πολιτικής, αλλά και για την ανάγκη διατήρησης της αρμονίας ανάμεσα στις θρησκευτικές και τις κοινότητες, τις μειονότητες κ.ο.κ. Για το κίνημα ειρήνης οι εξελίξεις απογυμνώνουν τον ιμπεριαλισμό από τα προσχήματα, τον δείχνουν έτσι όπως είναι. Η σημερινή κυβέρνηση, που προωθεί τις πολιτικές του RSS, βασικά πολιτισμικού φασιστικού χαρακτήρα, και παραδίδεται στις επιταγές του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ, προκαλεί μεγάλη αντίδραση στο λαό της Ινδίας. Ξέρετε, πλέον ο λαός συζητά θέματα εξωτερικής πολιτικής στη χώρα μας, καθώς η κυβέρνηση έχει κάνει μια τεράστια στροφή σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, πεδίο στο οποίο για πολλά χρόνια η Ινδία ηγούνταν του κινήματος των αδεσμεύτων. Δεν παλεύουμε, λοιπόν, μόνο για τις δικές μας ανάγκες και τα δικά μας προβλήματα. Η κυβέρνηση της Ινδίας σήμερα παίζει ρόλο στις εξελίξεις όχι μόνο στην περιοχή μας, αλλά και στη Μέση Ανατολή: ως πρότινος και ακόμη και τώρα συζητούσε τη συμμετοχή της στην κατοχή του Ιράκ...