Μετά το Φεστιβάλ Μπέκετ, που περιλάμβανε 13 μικρής διάρκειας έργα του μεγάλου Ιρλανδού θεατρικού συγγραφέα, το Θέατρο «Σφενδόνη» παρουσιάζει από σήμερα και μέχρι το τέλος του Γενάρη τις «Ευτυχισμένες μέρες» του Σάμιουελ Μπέκετ, ένα έργο σε δύο πράξεις και με δύο μόνο ρόλους. Η μετάφραση είναι της Χριστίνας Τσίγκου, η σκηνοθεσία της Μίρκας Γεμεντζάκη και της Αννας Κοκκίνου, τα σκηνικά - κοστούμια της Χλόης Ομπολένσκι και οι φωτισμοί του Σάκη Μανιάτη. Παίζουν: Ουίνι: Αννα Κοκκίνου, Ουίλι: Στέλιος Ιακωβίδης.

Το δημοφιλές αυτό έργο του μεγάλου Ιρλανδού συγγραφέα, που γράφτηκε το 1961, ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τη Χριστίνα Τσίγκου το 1966 και επαναλήφθηκε το 1973. Παίχτηκε επίσης από την Βάσω Μανωλίδου στο Εθνικό Θέατρο, την Ρούλα Πατεράκη, την Δέσπω Διαμαντίδου, την Αντιγόνη Βαλάκου. Οι «Ευτυχισμένες μέρες» πρωτοπαίχτηκαν το 1961 στη Νέα Υόρκη, σε σκηνοθεσία Alan Schneider με την Ruth White, Ουίνι.

Η ηρωίδα του έργου, η Ουίνι, θαμμένη έως τη μέση μέσα σε ένα χωμάτινο λόφο υπό το ανελέητο φως του ήλιου, εφευρίσκει τρόπους για να γεμίσει τη μέρα της. Τα μόνα εφόδιά της στην προσπάθεια της αυτή είναι οι λέξεις και τα αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Το έργο υμνεί τη μεγαλειώδη προσπάθεια του ανθρώπου να αντιμετωπίσει το πέρασμα του χρόνου. Το σενάριο είναι το πιο σουρεαλιστικό όλων των θεατρικών έργων του Μπέκετ, όχι μόνο όσον αφορά στο προφανές οπτικό μέρος του έργου, το σκηνικό, αλλά κυρίως στη συμπεριφορά της Ουίνι: αλλόκοτη και σπαραχτική μαζί.