Το χειμώνα του 1972 η εικοσιοχτάχρονη Ειρήνη συλλαμβάνεται από το στρατιωτικό καθεστώς για αντιστασιακή δράση και οδηγείται στις φυλακές Κορυδαλλού. Οι τρεις πιο αγαπημένοι της άνθρωποι μένουν πίσω αναγκασμένοι να υποστούν τις συνέπειες της φυλάκισής της. Η εννιάχρονη κόρη της Ολγα, ο πατέρας της Ολγας Μανώλης, ο μεγάλος της έρωτας, που ενώ λατρεύονται τον έχει διώξει απ' τη ζωή της μην αντέχοντας την επιπολαιότητά του, και η παιδική αχώριστη φίλη της Βάσια.

Για την Ολγα η φυλάκιση της μητέρας της βαραίνει σαν προσωπική εγκατάλειψη. Απ' τη μια στιγμή στην άλλη βρίσκεται ολομόναχη. Το κενό που αφήνει η απουσία της Ειρήνης φέρνει τη Βάσια σε ρόλο αντικαταστάτριας. Σιγά σιγά της κλέβει τη ζωή. Στους μήνες που ακολουθούν ο Μανώλης και η Ολγα, δύο σχεδόν άγνωστοι, καταφέρνουν με πολύ κόπο ν' αγαπηθούν και να μάθουν να ζουν μαζί.

Οταν τον Αύγουστο του '73 η Ειρήνη αποφυλακίζεται δε θα βρει τίποτα στη θέση του. Θα πάρουν αποφάσεις που θα τους ακολουθούν για χρόνια. Και θα χρειαστεί πολύς καιρός για να μπορέσει η Ολγα, μεγάλη πια και μητέρα η ίδια, να παραμερίσει το θυμό της και ν' ανοίξει το δρόμο της συμφιλίωσης. «Τέσσερις άνθρωποι σε μια απαιτητική πολιτικά και κοινωνικά εποχή, αρχές του '70, στην Ελλάδα της στρατιωτικής δικτατορίας. Ενα παιδί και τρεις ενήλικες καλούνται να ανταποκριθούν στο χρέος που η εποχή τούς ζητάει μένοντας πιστοί στους ισχυρούς δεσμούς αγάπης που τους δένουν. Φιλία, έρωτας, μητρότητα, πατρότητα.

Αμφισβητούν, αντιστέκονται, δειλιάζουν, μπερδεύονται. Αλλοτε αμήχανα και άλλοτε αποφασιστικά ισορροπούν στο τεντωμένο σκοινί. Ετσι ακριβώς όπως τα λέει η Ελισάβετ Χρονοπούλου για την ταινία της είναι... Ρεαλισμός και κάθαρση, χωρισμός και συμφιλίωση.

Η Ελισάβετ Χρονοπούλου στην πρώτη της ταινία μεγάλου μήκους κατάφερε να μπει στην ουσία της ανθρώπινης ψυχής και να φτιάξει μια ταινία με ευαισθησία μέσα σε πραγματικά πλαίσια στα χρόνια της χούντας.

Κέρδισε το πρώτο βραβείο ποιότητας και το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη. Μια ταινία που αξίζει να δείτε.

Κοινωνική περιπέτεια ελληνικής παραγωγής 2002. Σκηνοθεσία: Ελισάβετ Χρονοπούλου. Με τους: Γωγώ Μπρέμπου, Γιάννη Κοκιασμένο, Φένια Παπαδόδημα, Αλεξάνδρα Καρώνη, Κώστα Κάππα, Διόνη Κουρτάκη, Γεωργία Μαυρογιώργη, Στρατούλα Θεοδωράτου, Μπάμπη Γιωτόπουλο.