Ενα απ' τα μεγάλα λαϊκά θέματα που τέθηκε πρώτο στα πλαίσια της προεκλογικής περιόδου είναι οι υπηρεσίες Υγείας για τα λαϊκά στρώματα καθώς την περασμένη βδομάδα η κυβέρνηση προώθησε στη Βουλή τρία σχετικά νομοσχέδια ενώ η ΝΔ παρουσίασε το πρόγραμμά της για την Υγεία.

Πέρα απ' την επικοινωνιακή προεκλογική πρωτιά, τα δύο κόμματα επιχείρησαν να διασφαλίσουν την εύνοια του επιχειρηματικού κεφαλαίου που δρα στο χώρο της Υγείας και έσπευσαν μέσα από αντιγραφές να δηλώσουν την υπόκλισή τους σε αυτό. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι τον τελευταίο μήνα δύο φορές η Ενωση Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδας και το Ιδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (το Ινστιτούτο των βιομηχάνων)εμφανίστηκαν με μελέτες για τις τάσεις της αγοράς στον τομέα της Υγείας.

Το ΙΟΒΕ επανέλαβε τη διαπίστωση ότι οι ιδιωτικές δαπάνες Υγείας αποτελούν το 44% των συνολικών δαπανών Υγείας ενώ οι ασφαλιστικές εταιρίες εξέφρασαν την αισιοδοξία τους για ανάπτυξη των συμβολαίων Υγείας μέχρι και 82%.

Αυτή την προσδοκία έτρεξαν -διαγκωνιζόμενοι κιόλας - να ικανοποιήσουν τόσο η κυβέρνηση όσο και η ΝΔ.

Δύο νομοσχέδια του υπουργείου Υγείας και ένα του υπουργείου Εργασίας υποτίθεται ότι δίνουν λύση στο πρόβλημα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και ρυθμίζουν τα θέματα των συμβασιούχων γιατρών του ΙΚΑ.

Ούτε το ένα κάνουν ούτε το άλλο. Μετονομάζουν τα Πολυιατρεία του ΙΚΑ σε Κέντρα Υγείας αστικού τύπου και θεσμοθετούν - κατ' όνομα βέβαια - τον οικογενειακό ή προσωπικό γιατρό που - κατά βάση - δεν είναι τίποτε άλλο από συμβάσεις των ασφαλιστικών ταμείων με ιδιώτες γιατρούς.

Το πιο βασικό, όμως, είναι ότι με τα δύο αυτά νομοσχέδια επεκτείνεται η εμπορευματοποίηση και πριμοδοτείται η επιχειρηματική δραστηριότητα στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ).

Η επέκταση της εμπορευματοποίησης προωθείται με τη δυνατότητα που δίνει το νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας να παρέχουν υπηρεσίες ΠΦΥ και «άλλοι φορείς που συνδέονται οργανωτικά ή λειτουργικά με τις υπηρεσίες του ΕΣΥ» - εκτός από «τα Κέντρα Υγείας του ΕΣΥ και τα Περιφερειακά τους ιατρεία, τις μονάδες πρωτοβάθμιας φροντίδας των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης (ΟΚΑ), που μετονομάζονται σε Κέντρα Υγείας του οικείου ΟΚΑ, τα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων του ΕΣΥ».

Οι «άλλοι φορείς» είναι τα ιδιωτικά Κέντρα Υγείας αστικού τύπου που ανακοινώθηκαν στις 22.10.2003 απ' τις ηγεσίες των υπουργείων Υγείας και Εργασίας. Μάλιστα, το υπουργείο Υγείας, με το νόμο 3209 της 24.12.2003, δίνει τη δυνατότητα (άρθρο 16) σε «κοινωφελή ιδρύματα του ΑΝ 2039/1939 που περιλαμβάνουν στους σκοπούς τους την παροχή ιατρικών υπηρεσιών προς το κοινό να ιδρύουν και λειτουργούν Μονάδες ΠΦΥ».

Στοιχείο της εμπορευματοποίησης αποτελεί και η δυνατότητα των ΟΚΑ να «συμβάλλονται μεταξύ τους για την παροχή υπηρεσιών υγείας στους ασφαλισμένους τους».

Η ασύστολη πριμοδότηση του επιχειρηματικού κεφαλαίου γίνεται μέσα απ' τη θεσμοθέτηση της διαδικασίας της πιστοποίησης των Κέντρων Υγείας, καθώς οι προϋποθέσεις που θέτει για την «ποιότητα έργου» είναι απαγορευτικές για τη λειτουργία των Κέντρων Υγείας.

• Με το δεύτερο νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας για την εκπαίδευση των γιατρών καθιερώνονται οι εξετάσεις για την απόκτηση της ειδικότητας, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται το πτυχίο της Ιατρικής Σχολής
• Τέλος, το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας με τη ρύθμιση των εργασιακών θεμάτων των γιατρών του ΙΚΑ καταλήγει σε ένα άγριο χαράτσι σε βάρος των 5.500 συμβασιούχων γιατρών, οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν τις εισφορές εργοδότη και εργαζόμενου για μια ερμαφρόδιτη τελικά απασχόληση.

Την περασμένη Τετάρτη η ΝΔ παρουσίασε το πρόγραμμά της για την Υγεία.

Παρά τις περίτεχνες αναφορές στις λαϊκές ανάγκες και στις αφαιμάξεις στο λαϊκό εισόδημα για την ώρα της ανάγκης, δεν υπάρχει καμία αναφορά στη χρηματοδότηση των υπηρεσιών Υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό και δεν αναφέρεται πουθενά η δημόσια και δωρεάν Υγεία. Με στόμφο τόσο ο Κ. Καραμανλής όσο και ο Γ. Σουφλιάς υποστήριξαν ότι τα νοσοκομεία πρέπει να «λειτουργούν ως αυτόνομες, ολοκληρωμένες επιχειρησιακές μονάδες» και μάλιστα με «νέου τύπου νοσήλιο, που θα προσεγγίζει το πραγματικό κόστος».

Ακολουθώντας κατά γράμμα την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ υποσχέθηκε «τη σύμβαση των κρατικών νοσοκομείων με ιδιωτικούς ασφαλιστικούς φορείς» με στόχο τα «δημόσια νοσοκομεία να γίνουν ανταγωνιστικά και να προσελκύσουν ασφαλισμένους αποκλειστικά ή επικουρικά και από τον ιδιωτικό τομέα».

Πρόκειται, δηλαδή, για την ολοκλήρωση της παράδοσης του τομέα της Υγείας στο επιχειρηματικό κεφάλαιο που άρχισε - σε θεσμικό επίπεδο - πριν εφτά χρόνια. Ο τότε υπουργός Υγείας, Κ. Γείτονας, είχε με το νόμο 2519/1997 (άρθρο 28) θεσπίσει τη δυνατότητα της σύναψης συμβάσεων των νοσοκομείων με τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες. Στη συνέχεια ο τέως υπουργός Υγείας Αλ. Παπαδόπουλος με το νόμο 2889/2001 δίνει τη δυνατότητα στους διοικητές των νοσοκομείων να εκχωρούν το 20% των κλινών με «υψηλότερο ειδικό νοσήλιο». Μάλιστα, οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες είχαν ξεκινήσει σε επίπεδο ΠεΣΥΠ και διοικητών νοσοκομείων συζητήσεις για τέτοιου είδους συμβάσεις που δεν καρποφόρησαν.

Ετσι ενόψει εκλογών οι ασφαλιστικές εταιρίες προσπαθούν να αναθερμάνουν το θέμα και να πάρουν εχέγγυα για το φιλέτο που διεκδικούν. Αυτό άλλωστε αποδεικνύουν οι διακομματικές αντιγραφές και η ταυτόχρονη υπόκλισή τους στο επιχειρηματικό κεφάλαιο.

Απ' αυτή λοιπόν την άποψη μπορεί να χαρακτηριστεί ειλικρινής η διαπίστωση του υπουργού Υγείας, Κ. Στεφανή, ότι το πρόγραμμα της ΝΔ «αποτελεί τρέχουσα πραγματικότητα»...