Περί «"συμμετοχικής δημοκρατίας" σταλινικού τύπου του Γ. Παπανδρέου» έκανε λόγο προχτές ο Μ. Γλέζος. Και σε ό,τι αφορά στο σχετικό πυροτέχνημα του διαδόχου του Κ. Σημίτη έχουμε ξαναγράψει. Σε ό,τι αφορά, όμως, στον επιθετικό προσδιορισμό, που χρησιμοποίησε ο Μ. Γλέζος, θεωρούμε σκόπιμο να του θυμίσουμε, ότι η σοσιαλιστική δημοκρατία της εποχής εκείνης ενέπνευσε δεκάδες εκατομμύρια Σοβιετικούς πολίτες, να οικοδομήσουν δυο φορές τη Σοβιετική Ενωση - μια πριν από τον πόλεμο και μια μετά - και να νικήσουν τις σιδηρόφραχτες στρατιές του φασισμού, γράφοντας τις χρυσές σελίδες του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. Και κοντά σ' όλ' αυτά, ο ηρωικός τότε αγώνας του σοβιετικού λαού στάθηκε μια αναντικατάστατη πηγή αγωνιστικής ανάτασης και ελπίδας, για όλους τους λαούς του κόσμου, μαζί και του δικού μας.

Αυτά σφράγισαν τη Σοβιετική Ενωση την εποχή εκείνη και όχι τα όποια υπαρκτά προβλήματα, αδυναμίες ή ελλείψεις. Μερικοί, όμως, προτιμούν το αναποδογύρισμα της ιστορίας και το αναμάσημα των συκοφαντικών ισχυρισμών της αντικομμουνιστικής φιλολογίας.