Οι νέες αποκαλύψεις για σχολεία που μετατρέπονται σε ξενοδοχεία και για απόπειρες επέκτασης ξενοδοχείου στην Πλάκα ενόψει της Ολυμπιάδας αποδεικνύουν τελικά ότι δεν υπάρχει πάτος στη διαπλοκή. Τελικά ο μπαχτσές του «εκσυγχρονισμού» ή της «συμμετοχικής δημοκρατίας» (διαλέγετε και παίρνετε) έχει απ' όλα. Η τροπολογία Πάχτα είναι βέβαιο ότι αποτελεί σταγόνα στη μεγάλη θάλασσα της διαπλοκής και της μίζας της καθεστωτικής ομάδας που βρίσκεται στην εξουσία. Απλά όταν μεταξύ εταίρων (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ) υπάρχουν αλληλοκαρφώματα ο σαματάς είναι μεγαλύτερος.

Ο (οδοστρωτήρας της Ολυμπιάδας) όπως είχαμε προβλέψει, δεν είναι απλά επικίνδυνος για την οικονομία και το περιβάλλον, είναι καταστροφικός. Τα πάντα χτίζονται στο «όραμα» της πλέον οικοκτόνας Ολυμπιάδας στην πιο βεβαρημένη περιβαλλοντικά μεγαλούπολη της Ευρώπης. Η έννοια πράσινο έχει διαγραφεί από το λεξικό τους. Οι εργολάβοι (τους) έχουν άποψη για το ζήτημα κι αν χρειαστεί φτιάχνουν νομοθετήματα που πρέπει με προθυμία και αυταπάρνηση να υπογράψουν οι ευεργετηθέντες από αυτούς φίλοι (και συχνά συνεργάτες) τους. Αλλά, επειδή εργάζονται fool-time, οι δουλιές δε γίνονται μόνο βράδυ (τροπολογίες), αλλά και πρωί. Ψηφίζουν με περισσή υπερηφάνεια τον αποχαρακτηρισμό δεκάδων χιλιάδων στρεμμάτων για να βολέψουν (και να βολευτούν) πελάτες - ψηφοφόρους, εργολάβους -χρηματοδότες, νεόπλουτους - κλαδικάριους κι όλο το συρφετό που απομυζά εδώ και χρόνια τον εθνικό μας πλούτο.

Αν υπάρχει μια περιοχή που αντέχει ακόμα και κρατά τη φυσιογνωμία της παλιάς Αθήνας είναι η Πλάκα. Ακόμα κι εκεί πήγαν να βάλουν χέρι αποπειρώμενοι να χορηγήσουν άδεια επέκτασης ξενοδοχείου. Ηδη στην πρώτη περίοδο της «σοσιαλιστικής» τους διακυβέρνησης είχαν μοιράσει σειρά νεοκλασικών με αστεία ποσά. Σήμερα επιχειρούν νέα άλματα. Από την ψευτοσεμνότητα στο θράσος. Από τη βιοτεχνία της αρπαχτής στη βιομηχανία της χοντρής μίζας. Εξάλλου αυτό δεν είναι το νόημα της «ισχυρής» (τους) Ελλάδας. Είναι αδύνατο να τους παρακολουθήσει κανείς. Ξέραμε για τους καλόγερους που βάφτιζαν τα ψάρια κοτόπουλα για να περιδρομιάζουν χωρίς ενοχές. Σήμερα οι Ισουίτες του σοσιαλφιλελευθερισμού βαφτίζουν σχολεία ως ξενοδοχεία (περίπτωση Εκάλης), ζητούν επιδοτήσεις και αναγορεύονται σε εθνικούς ευεργέτες που υπηρετούν τη μεγάλη ιδέα του έθνους.

Η ταραχή της απώλειας της κουτάλας, τους έχει ξεσαλώσει. Απέναντι σ' αυτή τη δαιδαλώδη κατάσταση, ευτυχώς για τον τόπο, υπάρχει το ΚΚΕ που λειτουργεί ως κυματοθραύστης στις δικομματικές επιθέσεις. Οι εργαζόμενοι συμπαρατάσσονται στις γραμμές του, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά τι θα γινόταν αν δεν υπήρχε το ιστορικό μας Κόμμα για να τους υπερασπιστεί. Για να υπερασπιστεί την πατρίδα, η ιδέα της οποίας τους ενοχλεί αφάνταστα. Και μπορεί οι επερχόμενες εκλογές να είναι μόνο μια «στιγμή», αλλά υπάρχει και το Αύριο που είτε γαλάζιο, είτε πράσινο θα είναι το πιο γκρίζο που θα έχει γνωρίσει ποτέ η χώρα. Οσο πιο ενισχυμένο βγει το ΚΚΕ, τόσο θα μπλοκάρει καλύτερα και επιτυχέστερα τα σχέδια του δικομματισμού και διάφορων «τσοντών» που λειτουργούν συμπληρωματικά και ως άλλοθι της οργανωμένης αποδόμησης της χώρας.