Μέχρι την περασμένη Τετάρτη τόσο οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, όσο και οι οικονομικοί παράγοντες στις ΗΠΑ απέδιδαν την πτώση του δολαρίου στις... δυνάμεις της αγοράς.

Το Σάββατο 7 Φλεβάρη, ο υπουργός Οικονομίας των ΗΠΑ, Τζον Σνόου, στο περιθώριο της Συνόδου του G7 (του κύκλου των επτά πλουσιότερων κρατών του κόσμου), δήλωσε: «Δε σχολιάζω ποτέ το ζήτημα των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Το ισχυρό δολάριο είναι προς το εθνικό μας συμφέρον. Αλλά τις συναλλαγματικές ισοτιμίες τις διαμορφώνουν καλύτερα οι ανοιχτές και ανταγωνιστικές αγορές».

Ολο αυτό το διάστημα το δολάριο συνέχισε την καθοδική του πορεία σε σχέση με το ευρώ. Στις 2 Φλεβάρη, η τιμή του ευρώ ήταν 1,2428 δολάρια και στις 11 Φλεβάρη είχε φτάσει στα 1,2828 δολάρια.

Ομως, την περασμένη Τετάρτη, ο πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ, Αλαν Γκρίνσπαν, καταθέτοντας στην επιτροπή της Γερουσίας δήλωσε: «... η νομισματική υποτίμηση που βιώνουμε τελευταία θα συμβάλει στο να συγκρατήσουμε το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών, καθώς οι ξένοι παραγωγοί θα εξάγουν λιγότερα στις ΗΠΑ. Από την άλλη πλευρά, το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών θα βελτιωθεί, καθώς οι αμερικανικές επιχειρήσεις θα έχουν μεγαλύτερα εξαγωγικά κίνητρα».

Η δήλωση Γκρίνσπαν συνιστά ομολογία ότι η πορεία της πτώσης του δολαρίου δεν είναι αποτέλεσμα των αγορών, αλλά αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής.

Μπορεί, λοιπόν, με το ασθενές δολάριο να διευκολύνονται οι αμερικανικές εξαγωγές, από την άλλη με το ισχυρό ευρώ πλήττονται οι εξαγωγές των κρατών - μελών της Ευρωζώνης, κυρίως των μεγάλων βιομηχανικών χωρών. Ηδη, οι εξαγωγές της Γερμανίας προς τις ΗΠΑ, το μεγαλύτερο εμπορικό της εταίρο μετά τη Γαλλία, μειώθηκαν κατά 10% τους έντεκα μήνες μέχρι το Νοέμβρη του 2003. Ενα μέρος αυτών των απωλειών για τις γερμανικές βιομηχανίες καλύφθηκε από την αύξηση των γερμανικών εξαγωγών προς την Κίνα (κατά 26%) και τη Ρωσία (κατά 6,4%).

Οι εκτιμήσεις των οικονομικών αναλυτών, τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, συγκλίνουν στο ότι αν συνεχιστεί αυτή η πορεία, δηλαδή η πτώση του δολαρίου σε συνδυασμό με την ενίσχυση του ευρώ, τότε οι οικονομίες της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας θα αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα καθώς βρίσκονται στην ευαίσθητη φάση της ανάκαμψης μετά την ύφεση. Ηδη, την περασμένη Πέμπτη, ανακοινώθηκε από την Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία της Γερμανίας ότι η γερμανική οικονομία «αναπτύχθηκε με χαμηλότερους ρυθμούς από ό,τι αναμενόταν καθώς οι εισαγωγές ήταν υψηλότερες από τις εξαγωγές, αποτέλεσμα της ισχυροποίησης του ευρώ έναντι του δολαρίου».

Τα παραπάνω δείχνουν ότι η ισοτιμία δολαρίου - ευρώ εξελίσσεται σε μέρος του οικονομικού - εμπορικού «πολέμου» μεταξύ ΗΠΑ - Ευρωπαϊκής Ενωσης, απόδειξη των έντονων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.