Σε τηλεοπτικές συζητήσεις του τελευταίου διαστήματος σε διάφορους σταθμούς (STAR, POLIS...) o A. Αλαβάνος, εκπρόσωπος του ΣΥΝ, σχολιάζοντας την ταύτιση θέσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έφερνε σαν παράδειγμα τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Είναι γνωστό πως μετά τη ΝΔ ήρθε και το ΠΑΣΟΚ με δηλώσεις του νέου προέδρου να ταχθεί υπέρ των «μη κρατικών», δηλαδή υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Η στάση του ΣΥΝ, όμως, και στο ζήτημα αυτό χαρακτηρίζεται από αντιφάσεις και διγλωσσία. Στα λόγια τάσσεται κατά των ιδιωτικών πανεπιστημίων, γιατί «η παιδεία είναι δημόσιο αγαθό». Την ίδια στιγμή όχι μόνο υπερασπίζεται την ιδιωτική εκπαίδευση στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, αλλά και - κάτι που δε γνωρίζει πολύς κόσμος -πιέζει στην πράξη ν' αναγνωριστούν οι «πανεπιστημιακές» σπουδές που επικαλούνται ότι παρέχουν στη χώρα μας τα ιδιωτικά Κέντρα Ελεύθερων Σπουδών (ΚΕΣ), με το σύστημα της «δικαιόχρησης» (συμφωνίες των ΚΕΣ με ξένα πανεπιστήμια). Σ' αυτήν την προσπάθεια πρωτοστάτησε στην ΕΕ όλο το προηγούμενο διάστημα ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Α. Αλαβάνος, ζητώντας «να εφαρμοστεί η οδηγία 89/48/ΕΟΚ» για τους πτυχιούχους των ΚΕΣ.

Θυμίζουμε ότι σύμφωνα με την περιβόητη οδηγία, αν κάποιος κατέχει πτυχίο ή τίτλο ή πιστοποιητικό μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης διάρκειας 3 ετών και μ' αυτό έχει το δικαίωμα άσκησης ενός επαγγέλματος σε μια χώρα της ΕΕ, τότε αποκτά αυτό το δικαίωμα σ' όλες τις χώρες της ΕΕ. Ετσι τριετείς σπουδές π.χ. Μηχανικού σε μια χώρα της ΕΕ μπορούν να εξισωθούν με τις πενταετείς σπουδές στη χώρα μας. Το Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας τίτλων και το ΔΙΚΑΤΣΑ - τηρώντας το άρθρο 16 του Συντάγματος που απαγορεύει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια στη χώρα μας - δεν αναγνωρίζουν βέβαια ως τώρα πτυχία ή τίτλους πανεπιστημίων που μέρος των σπουδών τους πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα στα ιδιωτικά Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών.

Ο ΣΥΝ όμως, όπως καταγγείλαμε και παλιότερα, με τις συνεχείς παρεμβάσεις του στα όργανα της ΕΕ, πολύ πριν κατατεθεί η γνωστή τροπολογία Χατζηδάκη, ζητούσε την αναγνώριση των «σπουδών» στα ΚΕΣ, που είναι ιδιωτικά «παραρτήματα» πανεπιστημίων άλλων χωρών!

Στην ιστοσελίδα του ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Αλέκου Αλαβάνου (29/8/02) αναγράφονταν τα εξής: «Η Ελλάδα στο ευρωπαϊκό δικαστήριο, γιατί δεν αναγνωρίζει τους πανεπιστημιακούς τίτλους Αλλοδαπής που παρέχουν τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών». Αφού αναφερόταν ότι «η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μετά και τις επανειλημμένες ερωτήσεις και παρεμβάσεις του ευρωβουλευτή Αλ. Αλαβάνου, εξέδωσε Αιτιολογημένη Γνώμη (C-2002-2468) λόγω της μη ορθής μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας 89/48/ΕΟΚ και μη ορθής εφαρμογής ορισμένων διατάξεων της ανωτέρω οδηγίας», δημοσιευόταν δήλωση του ίδιου ευρωβουλευτή: «Παρά τις πολύχρονες και συνεχείς καταγγελίες μου ότι η κυβέρνηση παραβιάζει την οδηγία 89/48, εμμένει να μην αναγνωρίζει τους τίτλους των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων που δίνονται σε συνεργασία με τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών». Και η δήλωση τέλειωνε: «Η Αιτιολογημένη Γνώμη της Επιτροπής, τελευταία φάση πριν την επίσημη έναρξη των διαδικασιών του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, επιβεβαιώνει τις καταγγελίες μου και αφήνει έκθετη την κυβέρνηση».

Βέβαια, όταν ξέσπασε ο θόρυβος σχετικά με την τροπολογία του ευρωβουλευτή της ΝΔ. Κ. Χατζηδάκη, με την οποία επιδιώκει άμεσα ό,τι και ο ΣΥΝ με τις συχνές παρεμβάσεις του στην ΕΕ, ο συγκεκριμένος ευρωβουλευτής προσπάθησε να θολώσει τα νερά, δηλώνοντας ότι δε θα ψηφίσει την τροπολογία, αφού πρώτα έκανε ό,τι μπορούσε για να προετοιμάσει το έδαφος. Μίλησε ακόμη και για κατάργηση των ΚΕΣ (μπράβο, παιδιά!) - μέχρι τότε εννοείται να εφαρμόζουμε τις οδηγίες της ΕΕ και να τ' αναγνωρίζουμε.

Το θέμα είναι πολύ σημαντικό. Η εφαρμογή της σχετικής οδηγίας στη χώρα μας δε σημαίνει μόνο τη νομιμοποίηση της ιδιωτικής κερδοσκοπίας και στην Ανώτατη Εκπαίδευση, αλλά γενικότερα την υποβάθμιση των πτυχίων των ελληνικών πανεπιστημίων, που μέσω της επαγγελματικής εξομοίωσης εξαναγκάζονται στη συνέχεια και σε ακαδημαϊκή εξίσωση των τετράχρονων και πεντάχρονων σπουδών τους με τρίχρονες σχολές, σύμφωνα με τη Διακήρυξη των Ευρωπαίων Υπουργών στην Μπολόνια (με το γνωστό σχήμα: 3-2-3 χρόνια, μπάτσελορ - μάστερ - διδακτορικό).

Πώς τοποθετείται, αλήθεια, ο ΣΥΝ στο θέμα των δύο κύκλων «μεταπτυχιακών», που εξοβελίζουν την επιστημονική ειδίκευση από τις βασικές σπουδές; «Κάθε τμήμα θα αποφασίζει εάν θα έχει έναν κύκλο (μόνο διδακτορικό) ή δυο κύκλους μεταπτυχιακών σπουδών». Δηλαδή αποδέχεται τους δυο κύκλους «μεταπτυχιακών», συστατικό στοιχείο της Διακήρυξης της Μπολόνιας. Γενικότερα για τη διακήρυξη, ο ΣΥΝ ισχυρίζεται: «Στη γενικότητά τους οι διατυπώσεις της διακήρυξης της Μπολόνιας μοιάζουν χρήσιμες, καθώς θεραπεύουν χρόνιες αδυναμίες, οι οποίες δυσχεραίνουν τις εκπαιδευτικές συνεργασίες μεταξύ των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων». Με λίγα λόγια, καλοί οι στόχοι, καλές οι προθέσεις της σχετικής διακήρυξης, μόνο που η διαχείρισή τους πρέπει ν' αλλάξει.

Θα μπορούσαμε ν' αναφερθούμε και σ' άλλα σημαντικά ζητήματα της εκπαίδευσης όπου οι θέσεις του ΣΥΝ, υπερασπίζοντας το πλαίσιο της ΕΕ, συγκλίνουν μ' αυτές του δικομματισμού: π.χ. στο ζήτημα της «αποκέντρωσης» - αξιολόγησης - διαφοροποίησης των σχολικών μονάδων, στο ζήτημα της δομής και του περιεχομένου της εκπαίδευσης και της ίδιας της εκπαίδευσης του εκπαιδευτικού, στην κατάργηση της επετηρίδας, στην προπαγάνδα περί ελεύθερης πρόσβασης, στην επιχειρούμενη σχολειοποίηση της προσχολικής αγωγής κ.ά.

Κι επειδή ο ΣΥΝ συμφωνεί με τη στρατηγική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση, το μόνο που απομένει στις δυνάμεις του στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι να εξασκούνται στο «διάλογο», τη «συμμετοχή» και να προβάλλουν μόνο στενά οικονομικά αιτήματα και αυτά στη γνωστή κατεύθυνση κάποιου επιδόματος (βλέπε απεργία ΟΛΜΕ, ΠΟΣΔΕΠ). Και στο γενικότερο πολιτικό πεδίο: Οσο περισσότερο συγκλίνει με την πολιτική του δικομματισμού, τόσο θα φωνάζει για ενότητα της αριστεράς, άλλοθι του συμβιβασμού και της συναίνεσης, που ο ΣΥΝ ακολουθεί.