«Υπάρχουν πολλαπλά μηνύματα του εκλογικού αποτελέσματος». Με αυτή τη φράση του πρωθυπουργού, την οποία ο Κ.Σημίτης φέρεται να είπε χτες σε σύσκεψη στενών συνεργατών του, επιχειρούσαν κύκλοι του ΠΑΣΟΚ να δώσουν την αίσθηση ότι το αμέσως επόμενο διάστημα θα είναι μια περίοδος «μελέτης» των πολιτικών δεδομένων που κατέγραψαν οι κάλπες, ώστε να καθοριστεί «μακροπρόθεσμα» η τακτική του κόμματός τους. Την ίδια ώρα, βέβαια, καταστρώνεται και η τακτική της «επόμενης μέρας» των εκλογών.

«Προσωπική νίκη Σημίτη»...

Ετσι, σύμφωνα με τη διαμορφούμενη μετεκλογική - πια -προπαγάνδα, θα επιχειρηθεί, πρώτον, να υπερτονιστεί το γεγονός της τρίτης συνεχούς εκλογικής επικράτησης του ΠΑΣΟΚ, δεύτερον, θα προβληθεί ότι η επικράτηση αυτή αποτελεί «προσωπική - κυρίως - νίκη» του Κ.Σημίτη και τρίτον θα δοθεί έμφαση σε ζητήματα «ανανέωσης» του κομματικού και κυβερνητικού τοπίου.

Βασικό ζήτημα για το ΠΑΣΟΚ και τη μακροπρόθεσμη στρατηγική του θα είναι η προσπάθεια να δικαιολογηθεί η αύξηση του ποσοστού της ΝΔ και να εξηγηθεί η μικρή διαφορά του εκλογικού αποτελέσματος. Η πρώτη αιτία εντοπίζεται «στα λάθη στην επικοινωνία και στα λάθη στην προεκλογική τακτική που έτσι κι αλλιώς θα τεθούν στην ημερήσια διάταξη» (ευθείες είναι εδώ οι βολές εναντίον του Κ. Λαλιώτη), ενώ η δεύτερη αιτία εντοπίζεται στις «κοινωνικές συγκρούσεις» που προηγήθηκαν, για τις οποίες όμως τονίζεται ότι υπήρξαν «αναγκαίες»...

Στο σημείο αυτό, οι προπαγανδιστές δεν ξεχνούν να μιλούν για «στροφή» στην καθημερινότητα του πολίτη και το κοινωνικό κράτος...

Στο πεδίο των κομματικών αντιπαραθέσεων, όπως λένε συνεργάτες του πρωθυπουργού, το ΠΑΣΟΚ θα συνεχίσει να αντιπαρατίθεται με τη ΝΔ για την επικράτηση στο χώρο του «Κέντρου» (γινόταν λόγος για κινήσεις όπως «προσκλητήρια» σε παράγοντες όπως Σουφλιάς κλπ.). Παράλληλα και όσον αφορά τη λεγόμενη «κεντροαριστερά» καθώς και το ενδεχόμενο «ανοίγματος» προς τον ΣΥΝ, σημείωναν ότι αναμένεται η «μελέτη» του εκλογικού αποτελέσματος, ώστε να καθοριστεί πόσο «ηγεμονικό» θα είναι αυτό το άνοιγμα που δεν αποκλείεται να υπάρξει, χωρίς να προσδιορίζεται το πότε. Το «πότε» ίσως καθοριστεί τελικά από την ανάγκη επιστράτευσης από το ΠΑΣΟΚ όλων των «εφεδρειών» του συστήματος, κάτι που χρονικά τοποθετείται κατά τη στιγμή που θα τεθεί σε εφαρμογή το «δεύτερο κύμα» του «εκσυγχρονισμού»...

«Αντιπολίτευση» τέλος...

Οσον αφορά το εσωκομματικό τοπίο, στο ΠΑΣΟΚ θεωρούν ότι «έχουν τελειώσει» με τη λεγόμενη «εσωκομματική αντιπολίτευση» της περασμένης περιόδου, καθώς επιφανή της στελέχη (Οικονόμου, Πεπονής, Βερυβάκης κ.ά.) βρέθηκαν εκτός Βουλής ενώ η νέα κοινοβουλευτική ομάδα των 158 μελών θεωρείται σε συντριπτικά ποσοστά «σημιτική». Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι εκτός της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ έμεναν μέχρι χτες - και ενώ συνεχιζόταν η καταμέτρηση των σταυρών - πολλά «ηχηρά» ονόματα (Τζουμάκας, Ροκόφυλλος, Κοτσακάς, Χαραλαμπόπουλος, Χαραλάμπους, Κανελλόπουλος, Μωραΐτης, Ρωμαίος, Τσούρας).

... αλλά η «μουρμούρα είναι εδώ».

Ας σημειωθεί ότι τα παραπάνω - που συνιστούν την προπαγάνδα όπως εκπορεύεται από το Μαξίμου - συναντούν ήδη την αντίδραση πρωτοκλασάτων. Κάποιοι από αυτούς απαντούν ότι η νίκη του ΠΑΣΟΚ δεν είναι «προσωπική νίκη» του κ.Σημίτη, αλλά όλων, και πως δε θα μπορούσε να υπάρξει μετά τα όσα συνέβησαν με την κυβερνητική πολιτική στα κοινωνικά θέματα αν δε συστρατεύονταν όλοι. Ζητούν, δε, «αλλαγές» στην κοινωνική πολιτική (ώστε να καταγραφούν οι ίδιοι σαν οι «κοινωνικά ευαίσθητοι» και να αξιοποιήσουν αυτά τα... ένσημα στην κούρσα διαδοχής του μέλλοντος). Παράλληλα, ως πίεση για τη συγκρότηση ενός κυβερνητικού σχήματος που δε θα είναι αμιγώς «σημιτικό», θέτουν το ζήτημα της «ανανέωσης» σε κυβέρνηση και κόμμα.