Οι ερπύστριες του δικομματισμού, ξερνώντας φωτιά στον κάμπο της «δημοκρατίας» και του πλουραλισμού, παρέσυραν και συνέθλιψαν, ωσάν αγριολούλουδα, μικρές ελεύθερες φωνούλες. Τα μικρότερα κόμματα, μέσα στο ανθισμένο περβόλι της αστικής δημοκρατίας, ήλπιζαν πως θα μπορούσαν να υψώσουν το μικρό τους μπογάκι, εκφράζοντας μια διαφορετική φωνή, μια διαφορετική άποψη. Σίφουνας και λίβας τα κατάκαψε. Ποδοπατήθηκαν τα πάντα στο πέρασμά (των τανκ) τους κι έμεινε χέρσα και καμένη η γης με τους δυο μονομάχους, τους δυο Γολιάθ (τον εξής ένα, το κεφάλαιο) να θριαμβολογούν τη Νίκη, προσκυνώντας τα μεγάλα αφεντικά.

Μόνον οι μικροί γαβριάδες του ΚΚΕ, με τη σφεντόνα στο χέρι, θωρακισμένοι πίσω απ' τα χαρακώματα των ιστορικών και αγωνιστικών παραδόσεών τους, κράτησαν ακλόνητες την τιμή και την υπόληψη, παραμένοντας στο παιγνίδι μιας κάλπικης και ελλειμματικής δημοκρατίας, που επιτρέπει δήθεν κάθε 4 χρόνια στον πολίτη να εκφράζει ελεύθερα, υπεύθυνα και ανεπηρέαστα τη γνώμη του. Τίποτα το παραπλανητικότερον. Τίποτα το ψευδέστερον.

Στα μικρότερα κόμματα δε δόθηκαν ίσες ευκαιρίες. Τα μικρότερα κόμματα δεν ξεκίνησαν από τις ίδιες αφετηρίες και, φυσικά, δεν τερμάτισαν στα ίδια τέρματα. Τα μικρότερα κόμματα στραγγαλίστηκαν.

Ο λαός δεν εψήφισε ελεύθερα. Βέβαια, δεν τον εμπόδισαν να πάει στην κάλπη και δεν ήταν χειροπόδαρα δεμένος. Δεν του έδωσαν υποχρεωτικά μόνο δύο ψηφοδέλτια. Αλλά πίσω από το παραβάν περιπλανιόταν ένας αδιάκριτος εφιάλτης. Ενας βρικόλακας, που αγκύλωνε πρώτα το μυαλό κι ύστερα το χέρι.

Ενας αγώνας άνισος και, φυσικά, όχι τίμιος.

Σε μια ανεξάρτητη, ελεύθερη και πλουραλιστική δημοκρατία, με ελεύθερο φρόνημα, με υψηλά ανεπτυγμένο εκλογικό αισθητήριο, με πλήρη ενημέρωση και ίσες ευκαιρίες, ο λαός αποφάνθηκε. Ενέκρινε το πρόγραμμα (τους). Ετσι θα του πουν. Και θα του το πουν πολλές φορές, κάνοντάς τον να το πιστέψει. Θα βγουν αναλυτές και εμπειρογνώμονες με στοιχεία να τον πείσουν. Κι ύστερα θα τον βουρλίσουν. Το δικό τους δε θα 'ναι πια δικό τους. Πάνω απ' τη ραχοκοκαλιά τους θα περάσουν τα ψεύδη και οι υποσχέσεις.

Η ζωή μετά την ΟΝΕ από τη συμπίεση θα χειροτερεύσει. Για το καλό του. Η ανεργία θα μεγαλώσει, τα εγκλήματα και τα ναρκωτικά θ' αυξηθούν. Για το καλό του. Τα χωράφια τους θα ξεχερσωθούν για το καλό του και η θάλασσα θα στερέψει για το καλό του. Μια και αυτός ενέκρινε το πρόγραμμα (τους), για το οποίο δεν έχει ιδέα. Εκεί θα σταθούν κι αυτό θα του το πιπιλίζουν κάθε ώρα.