Την καταδίκη των Νικόλαου Σχολίδη, Αλέξανδρου Δόβα και Αδαμάντιου Βασιλάκη με μετατροπή της κατηγορίας από ενδεχόμενο δόλο σε έκθεση σε θανατηφόρο κίνδυνο, πρότεινε χτες ο εισαγγελέας του δικαστηρίου που δικάζει τους κατηγορούμενους μηχανικούς για την κατάρρευση του εργοστασίου της «ΡΙΚΟΜΕΞ» στο σεισμό της 7ης Σεπτέμβρη 1999. Ο Χρήστος Σατλάνης ζήτησε την απαλλαγή του τέταρτου κατηγορούμενου Εμμανουήλ Κοτζαστράτη, καθώς και την οριστική παύση της δίωξης λόγω θανάτου των Μιχάλη και Γεράσιμου Τσάση.

Την αγόρευσή του την άρχισε με αναφορά στο ιστορικό της υπόθεσης, για να σημειώσει ότι από το σύνολο των αποδεικτικών μέσων προέκυψε ότι δεσπόζοντα ρόλο στην κατασκευή του κτιρίου είχε ο Μιχάλης Τσάσης, αδελφός του συνιδρυτή και συνιδιοκτήτη της «ΡΙΚΟΜΕΞ» Γεράσιμου Τσάση. Ακολούθως σημείωσε ότι η επέκταση του ημιωρόφου σε όλο τον όροφο έγινε πριν αναλάβουν την αναδιαμόρφωσή του οι Αλέξανδρος Δόβας και Αδαμάντιος Βασιλάκης.

Ως αίτια κατάρρευσης του εργοστασίου ο εισαγγελέας δέχτηκε τα αναφερόμενα στο πόρισμα των πραγματογνωμόνων. Δηλαδή: Αντί των προβλεπόμενων δοκιδοτών πλακών των ορόφων αυτοί στηρίζονταν μόνο σε υποστυλώματα, τα οποία μάλιστα ήταν χωρίς διαπλατύνσεις, με αποτέλεσμα κατά το σεισμό αυτά να τρυπήσουν τις πλάκες σαν σουβλάκι. Ακόμα, ενώ προβλέπονταν 32 υποστυλώματα, τελικά κατασκευάστηκαν μόνο 24, από τα οποία τα 16 ήταν περιμετρικά. Τρίτον, τα προβλεπόμενα υπόγεια που έπρεπε να είναι περίκλειστα από συμπαγές έδαφος, βρέθηκαν ανοικτά στο 50% της περιμέτρου τους. Ετσι όλο το κτίριο κρεμόταν στον αέρα. Τέταρτον, ο ημιώροφος που έπρεπε να είναι το μισό του ορόφου, επεκτάθηκε σε όλο τον όροφο. «Ολα τα αίτια συνήργησαν στην κατάρρευση, αλλά ο ημιώροφος θα μπορούσε από μόνος του να είναι η αιτία κατάρρευσης του κτιρίου», τόνισε ο εισαγγελέας. Και πρόσθεσε: «Για την κατάρρευση δεν είναι αποκλειστική αιτία ο σεισμός, αλλά και οι κακοτεχνίες που είχε. Αν δεν υπήρχαν αυτές, θα στεκόταν όρθιο, ή στη χειρότερη περίπτωση θα έγερνε, αλλά δε θα κατέρρεε καθολικά».

Ειδικότερα για τους κατηγορούμενους είπε ότι ο Νικ. Σχολίδης ήταν αυτός που συνέταξε την αρχιτεκτονική μελέτη της πρώτης άδειας, ενώ οι Αλ. Δόβας και Αδ. Βασιλάκης είχαν αντιληφθεί την επικινδυνότητα του κτιρίου. «Θεωρώ ότι όλες οι κακοτεχνίες ήταν σε γνώση των κατηγορουμένων, αν και το αποδεικτικό υλικό είναι ισχνό. Οι Δόβας και Βασιλάκης με το να αναδιαμορφώσουν τον ημιώροφο διατήρησαν τον υφιστάμενο κίνδυνο και έδωσαν μια εξωτερική εντύπωση νομιμότητας και αρτιότητας. Επιπλέον τον επαύξησαν, αφού δημιούργησαν χώρο για να εργαστούν 75 άτομα», είπε ο Χρ. Σατλάνης, προσθέτοντας ότι παρέλειψαν είτε να προβούν σε μια αναγγελία στα ΜΜΕ για τον κίνδυνο που έχουν οι εργαζόμενοι προσερχόμενοι στο κτίριο, είτε να κάνουν μια καταγγελία στην Πολεοδομία ή στον εισαγγελέα, ώστε να απαγορευτεί η λειτουργία του κτιρίου και να κατεδαφιστεί.

Για τον Εμμ. Κοτζαστράτη, είπε ότι ήταν υπάλληλος του Αλ. Δόβα και δεν είχε καμία σχέση με την υπόθεση.