Παρασκευή 16 Ιούλη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 32
ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Δε φτάνει!

Πολλά είναι αυτά, για τα οποία δεν είμαστε περήφανοι. Κι ας «φορέθηκε» πολύ η λέξη τελευταία..! Για τα παλικάρια, που χάνονται άδικα στα εργοτάξια και τις σκαλωσιές, λόγω έλλειψης μέτρων ασφαλείας. Για την αθλιότητα στους χώρους υγιεινής και ασφάλειας, στις ουρές και τους διαδρόμους των νοσοκομείων και του ΙΚΑ, τη γραφειοκρατία διαφόρων υπηρεσιών και τα φακελάκια.

Δεν είμαστε υπερήφανοι για τη γενικότερη κατάσταση στους αθλητικούς και σχολικούς χώρους και τις υποδομές. Για την ακρίβεια, την ανεργία, τα χαμηλά μεροκάματα και τις ακόμα χαμηλότερες συντάξεις, για τους ζητιάνους και τους ναρκομανείς, που πληθαίνουν στους δρόμους της Αθήνας. Δεν είμαστε υπερήφανοι για τα ανύπαρκτα μέτρα πρόληψης και τις μη αντιπυρηνικές ζώνες όσον αφορά στις πυρκαγιές και τα μη αντιπλημμυρικά έργα όσον αφορά στις πλημμύρες, τα αγροτοδικεία, τα ναυτοδικεία, τα μαθητοδικεία και τους στημένους «κοινωνικούς διαλόγους». Συμμεριζόμαστε τον τρόμο και την αγωνία των χιλιάδων εργαζομένων, εάν θα έχουν δουλιά την επομένη!

Δεν είμαστε υπερήφανοι για τον «τρομονόμο» και την αστυνομοκρατία. Την καθημερινή τρέλα του κυκλοφοριακού κομφούζιου και τις ΝΑΤΟικές προκλήσεις και δεσμεύσεις. Για τη μόλυνση του περιβάλλοντος, την κόλαση της ασφάλτου και τη μετατροπή της κοινωνίας σε μια ζούγκλα άγριων θηρίων. Για τους λαούς που αδικοπεθαίνουν στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και την Παλαιστίνη. Για τις φυλακές της Βαγδάτης και το κολαστήριο του Γκουαντανάμο. Για τη συμμετοχή της χώρας μας στη Νέα Τάξη Πραγμάτων με την παραχώρηση της Σούδας κι άλλων κυριαρχικών χώρων.

Δεν είμαστε υπερήφανοι για τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, την υποκρισία, την υποσχεσιολογία, τη δημαγωγία και την καπηλεία. Για τον Εφιάλτη, τον Πήλιο Γούση, τους δοσίλογους και τους κονδυλοφόρους προσκυνητές και γλείφτες. Για τα αναμορφωτήρια και τα εκτελεστικά αποσπάσματα. Τα Μακρονήσια και τους άλλους τόπους εξορίας!

Είμαστε, όμως, υπερήφανοι για τους αγώνες, τις θυσίες και την ιστορία του λαού μας. Τις αξίες και τις παραδόσεις του. Οπως και την ευλογημένη ομορφιά του τόπου μας, τα βουνά και τις θάλασσες. Το απέραντο λευκό και γαλάζιο. Για τον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη, τον Διάκο, τον Παπαφλέσα, τον Ρήγα και τον Μακρυγιάννη. Για τον Αρη, τον Λαμπράκη, τον Μπελογιάννη, τον Πλουμπίδη, τον Σουκατζίδη κι άλλους αγωνιστές... Και χαρήκαμε, βέβαια, και για τα παλικάρια μας του ποδοσφαίρου, για τη μεγάλη επιτυχία της Εθνικής μας Ομάδας. Και μπορεί να παραμερίσαμε για λίγο τα πολλά και σοβαρά προβλήματά μας και να πανηγυρίσαμε με χαρές και πανηγύρια. Ανθρώπινο είναι κι αυτό... Σίγουρα, όμως, δε φτάνει. Η σκληρή καθημερινότητα επανήλθε, σφραγίζοντας και πάλι τη ζωή μας. Θυμίζοντάς μας την επιτακτική ανάγκη να διαμορφώσουμε τους αναγκαίους όρους και προϋποθέσεις, ώστε η χαρά και το πανηγύρι να πάρουν σταθερό και μόνιμο χαρακτήρα.


Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ