Εγκληματική αδιαφορία και εγκατάλειψη επιδεικνύουν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, για τα τοξικά απόβλητα (κλοφέν ή PCB's, επί το επιστημονικότερον), που χύθηκαν στην πρώην Αμερικανική Βάση στο Σχινιά, εκεί που σήμερα βρίσκεται το Εθνικό Πάρκο Σχινιά. Μια περιοχή, της οποίας, υποτίθεται, προστατεύεται η χλωρίδα και η πανίδα, για να γίνει χώρος παρατηρητών του φυσικού περιβάλλοντος...

Η ιστορία ξεκίνησε από την αναχώρηση των Αμερικανών και την απελευθέρωση της Βάσης, όταν η τότε ελληνική κυβέρνηση ανέλαβε την υποχρέωση να απομακρύνει και να στείλει για καταστροφή τους μετασχηματιστές της Βάσης, που είχαν εγκαταλείψει οι Αμερικανοί φεύγοντας και περιείχαν κλοφέν...

Αμέσως μετά την ανάληψη της ευθύνης από το ελληνικό κράτος για τον καθαρισμό του χώρου, προκειμένου να αποφευχθεί μόλυνση του περιβάλλοντος χώρου και του υδροφόρου ορίζοντα, «άγνωστοι», έκλεψαν τους μετασχηματιστές, αδειάζοντας 500 κιλά - κατά άλλους 20 τόνους - κλοφέν στο έδαφος... Λόγω του μεγάλου κόστους για συσκευασία, μεταφορά και καταστροφή του κλοφέν, σε ειδικούς κλιβάνους στο εξωτερικό, κυριαρχούν οι φήμες για σκόπιμη κλοπή των μετασχηματιστών, ώστε να μειωθεί το κόστος... Αρκεί εδώ να σημειώσουμε ότι αρκεί μόνο ένα γραμμάριο κλοφέν, για να μολύνει τόνους νερού...

Τότε η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να καθαρίσει το χώρο της πρώην αμερικανικής Βάσης, συσκευάζοντας το μολυσμένο χώμα και σκυρόδεμα σε ειδικά βαρέλια, ώστε να αποσταλεί για ασφαλή καταστροφή στο εξωτερικό. Την ίδια εποχή, ο εισαγγελέας Λ. Καράμπελας, διέταξε έρευνα για το θέμα, το πόρισμα της οποίας δε δημοσιοποιήθηκε ποτέ στο κοινό...

Από το 2001, που συνέβησαν όλα αυτά, μέχρι σήμερα, κανείς δεν ασχολήθηκε με το θέμα, ενώ η κυβέρνηση, σε Ερωτήσεις, που κατατέθηκαν στη Βουλή από το ΚΚΕ και άλλα κόμματα, δήλωνε ότι έχει ανατεθεί ο καθαρισμός του χώρου σε ιδιωτική εταιρία, αλλά πέραν αυτού καμία ενημέρωση για τις εξελίξεις...

Και ενώ το επίσημο ελληνικό κράτος αρνούνταν οποιαδήποτε ενημέρωση, ο χώρος, παρέμενε απροστάτευτος, με αποτέλεσμα, πολίτες που δε γνώριζαν τους κινδύνους, να μπαίνουν σ' αυτόν χωρίς προφυλάξεις, με άγνωστες συνέπειες...

Ακόμα και τώρα όμως, που υποτίθεται ότι ο χώρος καθαρίζεται από μια ιδιωτική εταιρία, η οποία ανέλαβε το έργο, διαπιστώσαμε ότι οι εργαζόμενοι στον καθαρισμό της Βάσης, δε λαμβάνουν κανένα προστατευτικό μέτρο, δε γνωρίζουν ότι έρχονται σε επαφή με τοξικά απόβλητα, ενώ όταν ρωτήσαμε πού πάνε τα απορρίμματα, που προκύπτουν, μας απάντησαν ότι καταλήγουν στην Ελευσίνα και το Βόλο... Σύμφωνα δε με άλλες πληροφορίες του «Ρ», πολλά από τα φορτηγά που μεταφέρουν μπάζα, από την πρώην αμερικανική βάση, αλλά και από έργα της ευρύτερης περιοχής, τα αδειάζουν στο λατομείο μαρμάρου «Δ. Περάκης», στην Αγία Μαρίνα της κοινότητας Γραμματικού, τοποθεσία που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το Εθνικό Πάρκο Σχινιά...

«Τα μόνα μέτρα που παίρνουμε είναι τα γάντια που βλέπετε να φοράμε», λέει χαρακτηριστικά εργαζόμενος, στο εργοτάξιο της πρώην βάσης. Στην ερώτηση αν γνωρίζει ότι στο χώρο υπήρχαν τοξικά υλικά, απαντά: «Λέγανε ότι κάτι υπήρχε, αλλά το καθαρίσανε, τι να σας πω δεν ξέρω, δε μας έχουν πει τίποτα»...

Γεγονός που αποδεικνύει ότι, όπως η κυβέρνηση αδιαφορούσε τόσα χρόνια για τη δημόσια υγεία, το ίδιο κάνει και η εν λόγω εταιρία, αδιαφορώντας παντελώς για την υγεία των εργαζομένων.

Από την πλευρά της ΝΑΣ Ανατολικής Αττικής, ο Νίκος Στεφανίδης, νομαρχιακός σύμβουλος, επισημαίνει: «Τις ίδιες μέρες, που εμφανίζονται στην περιοχή μας συνεργεία και δημοσιεύματα για την οικολογική αναβάθμιση του κωπηλατοδρόμιου και της γύρω περιοχής από τον φορέα διαχείρισης, η καταστροφή του περιβάλλοντος στην περιοχή και του Εθνικού Πάρκου Σχινιά, συνεχίζεται».

Σημειώνοντας την αδιαφορία του κράτους, τονίζει ότι «όταν πριν από τρία χρόνια "άγνωστοι" έκλεψαν τους μετασχηματιστές, από την πρώην αμερικανική βάση και σκόρπισαν το κλοφέν, αρμόδιοι φορείς και κράτος μάς έλεγαν ότι θα πάρουν όλα τα κατάλληλα μέτρα, ώστε να μη μολυνθεί η περιοχή. Από τότε πέρασαν τρία χρόνια. Οι εργασίες για τον καθαρισμό της περιοχής, γίνονται 25 μέρες πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες».

Ο επικεφαλής της ΝΑΣ Ανατολικής Αττικής, αναφερόμενος στο πρόβλημα της μόλυνσης, δεν παραλείπει να ρίξει τα βέλη του και στους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τους οποίους καλεί να αναλάβουν τις ευθύνες τους: «Ακόμα οι υπηρεσίες της νομαρχίας δεν ελέγχουν - όπως έχουν υποχρέωση - τα νερά της περιοχής, ενώ οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις είναι άγνωστες τόσο για το άμεσο μέλλον, όσο και για τα επόμενα χρόνια».

Αποψη της ΝΑΣ είναι ότι πρέπει «άμεσα οι υπηρεσίες της Νομαρχίας, οι οποίες εμπλέκονται στην ιστορία, να προχωρήσουν σε δειγματοληπτικούς ελέγχους. Παράλληλα, οι υπηρεσίες των διευθύνσεων εργασίας πρέπει να δουν τι μέτρα οφείλουν να πάρουν για τους εργαζόμενους που δουλεύουν στο συγκεκριμένο χώρο. Επίσης, οι υπηρεσίες της νομαρχίας, όπως και ο δήμος του Μαραθώνα, έχουν υποχρέωση, να απαντήσουν, πού πάνε όλα αυτά τα μπάζα, τα οποία απομακρύνονται». Επισημαίνει μάλιστα ότι αν αληθεύουν οι πληροφορίες πως τα τοξικά αυτά απόβλητα, καταλήγουν σε νταμάρια της γύρω περιοχής, με τις πρώτες βροχές αυτά τα τοξικά απόβλητα θα ξανακατέβουν στον κάμπο, μολύνοντας τον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής».

Καταλήγοντας ο Ν. Στεφανίδης ξεκαθαρίζει ότι η ΝΑΣ δεν πρόκειται να μείνει με σταυρωμένα χέρια και θα ζητήσει τόσο από το Νομάρχη, όσο και από τις αρμόδιες υπηρεσίες της νομαρχίας, να ενημερώσουν το Νομαρχιακό Συμβούλιο, για τις ενέργειες, που είναι υποχρεωμένοι να κάνουν το επόμενο διάστημα. Επίσης, θα ζητήσει να απαντήσουν τι ενέργειες έχουν κάνει μέχρι σήμερα για την προστασία των κατοίκων, τι ενέργειες έχουν δρομολογηθεί, ώστε τα μολυσμένα χώματα να απομακρυνθούν και να πάνε σε ειδικούς κλιβάνους στη Σουηδία ή τη Γαλλία και τι απέγινε η εισαγγελική έρευνα που είχε διενεργηθεί.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα PCB's (πολυχλωριωμένα διφαινύλια), ή αλλιώς κλοφέν, είναι άκρως επικίνδυνες τοξικές ουσίες για τη δημόσια υγεία, με μακροχρόνιες επιπτώσεις στον ανθρώπινο οργανισμό.

Ο Χρήστος Χατζής, ιατρός εργασίας στο ΕΚΑ και διδάκτωρ της Ιατρικής, του Πανεπιστημίου Αθηνών, σημείωσε ότι τα PCB's «αποδεδειγμένα, έχουν μία ιδιαίτερα αυξημένη τοξική επίδραση, στον ανθρώπινο οργανισμό και κάτω από ορισμένες συνθήκες, κυρίως μετά από ατυχήματα και πυρκαγιές, ή εκρήξεις, εκλύουν τοξικές ουσίες, διοξίνες και φουράνια. Αυτά ενέχονται, κατ' αρχήν για καρκινογένεση, που είναι ο σημαντικότερος κίνδυνος. Ενοχοποίηση που έχει γίνει από τους πλέον αρμόδιους οργανισμούς, της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και των οργανισμών που ασχολούνται με το συγκεκριμένο αντικείμενο». Συμπλήρωσε μάλιστα ότι «δεν ευθύνεται μόνο για καρκινογένεση, αλλά υπάρχει και τοξικότητα στο κεντρικό νευρικό σύστημα, στην αναπαραγωγή, στη φυσιολογική ανάπτυξη». Δεύτερο στοιχείο επικινδυνότητας, όπως αναφέρει αποτελεί το γεγονός ότι «είναι ουσίες με το φυσικό χαρακτηριστικό γνώρισμα ότι είναι ιδιαιτέρως σταθερές. Δηλαδή δεν αποσυντίθενται από τον φυσικό κύκλο. Από τη στιγμή που θα εκλυθούν ή θα απελευθερωθούν, λόγω της υψηλής σταθερότητάς τους, εναποτίθενται κάπου, στο περιβάλλον στον υδροφόρο ορίζοντα, στον ανθρώπινο οργανισμό, στο λιπώδη ιστό και σε όλους τους ιστούς που έχουν χαρακτηριστικά όμοια με αυτόν».

Πρόκειται για μία δύσκολα βιοαποδομήσιμη ουσία, γεγονός που προκαλεί βιοσυσσώρευση και κάποια στιγμή, φτάνοντας σε ένα κριτικό όριο, δίνει τοξικό αποτέλεσμα. Αυτό την κατατάσσει στις ιδιαίτερα επικίνδυνες ουσίες, για την άμεση - κυρίως επαγγελματική - έκθεση, αλλά και για την έμμεση - κυρίως περιβαλλοντική. Υπήρξαν ακόμα και περιστατικά εμπλοκής των ουσιών αυτών στη διατροφική αλυσίδα. Τα επεισόδια στην Ευρώπη με τα κοτόπουλα, τα ψάρια κλπ., που ήταν διαποτισμένα με αυτά τα υλικά, ή ακόμα και την τελευταία έρευνα του «Δημόκριτου», που δημοσίευσε το «ΒΗΜΑ» και αναφέρει ότι παρατηρήθηκαν αυξημένες ποσότητες κλοφέν στο γάλα, στις βιομηχανικές περιοχές.

«Θεραπευτική αντιμετώπιση και αντίδοτο από τη στιγμή που κάποιος εκτεθεί δεν υπάρχει. Αρα το μόνο που μας μένει είναι η πρόληψη», τονίζει ο Χ. Χατζής.

Ιδιαίτερα βασικό στοιχείο, σύμφωνα με το γιατρό Εργασίας είναι ότι «υπάρχει νομοθετική υποχρέωση ενημέρωσης των εργαζομένων, η οποία θα πρέπει να είναι όχι απλώς τεκμηριωμένη, αλλά και να αποδεικνύεται ότι πραγματοποιήθηκε».

Τι απ' αυτά γίνεται, όμως, παραμένει άγνωστο...