Αύγουστος είναι και ο νους, όταν αφαιρείται από την Ολυμπιάδα, ταξιδεύει. Κυρίως επισκέπτεται τα νησιά. Αυτή τη στιγμή η δική μας φαντασία βρίσκεται στη Σκιάθο.

Αύγουστος του 1860 ήταν, όταν ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης έπαιρνε το απολυτήριο του Δημοτικού με το όνομα Αλεξ. Παπαδιαμάντης(χαρακτηρισμός «μέτριος»). Αυτό και άλλα πολλά, πολλά και σημαντικά διαβάζουμε σχετικά με τη ζωή και το έργο του μεγάλου Ελληνα πεζογράφου στο εκπληκτικό Λεύκωμα Παπαδιαμάντη που επιμελήθηκε ο Φώτης Δημητρακόπουλος και κυκλοφορεί σε δεύτερη έκδοση από τις Εκδόσεις ERGO. Στη σελίδα 46 σημειώνει:

Ο θάνατος μιας αγίας. Κυρατσούλα Παπαδιαμάντη: «και να 'χαν ποτέ τελειωμό τα πάθια κι οι καημοί του κόσμου» Παπαδιαμάντης.

«Από το γραφικό νησί των Σποράδων, την ειδυλλιακή Σκιάθο, μια είδησις μας ήλθε προχθές: απέθανε η τελευταία αδελφή του μεγάλου μας πεζογράφου, η Κυρατσούλα Παπαδιαμάντη. Εσβησε ήρεμα, σε βαθύ γήρας μέσα στη γαλήνια ατμόσφαιρα του πατρικού σπιτιού, περιβαλλόμενη από τις συγκινητικές αναμνήσεις εκείνου που ελάτρευσε σε όλη της την απλή και άγια ζωή. Υπήρξε η μόνη που διεφύλαξε τα τελευταία αυτά χρόνια».