Ολα όσα έγιναν κατά την προετοιμασία, αλλά και κατά τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων κατέρριψαν πολλούς μύθους. Ακόμη και όσοι επιμένουν να είναι ευκολόπιστοι έως αφελείς, δυσκολεύονται να συμφιλιωθούν με τη διαφορά ανάμεσα στην πραγματικότητα και σε αυτά με τα οποία τους τροφοδότησαν οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της «μεγαλύτερης γιορτής του αθλητισμού». Που παράλληλα είναι η μεγαλύτερη γιορτή του εργολάβου, η μεγαλύτερη γιορτή του ντοπαρίσματος και η μεγαλύτερη γιορτή του ξεπουλήματος. Τα κυβερνητικά σχέδια για τη μεταολυμπιακή εκποίηση όλων των εγκαταστάσεων που δημιουργήθηκαν για την υποστήριξη αυτών των αγώνων επιβεβαιώνουν το χαρακτηρισμό. Εγκαταστάσεις που η κατασκευή τους ήταν ιδιαίτερα δαπανηρή, που ακόμη δεν έχουν εξοφληθεί και που απέκτησαν αυξημένη αξία μετά την ολοκλήρωσή τους, θα πρωταγωνιστήσουν σύντομα σε ένα παζάρι και θα παραδοθούν στους ιδιώτες αντί ενός - κατά πάσα πιθανότητα ευτελούς - τιμήματος.

Η τύχη αυτών των έργων, που φτιάχτηκαν με τα λεφτά του ελληνικού λαού, είχε καθοριστεί από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πολύ πριν την κατασκευή τους και το σχέδιο που χάραξε διευκολύνει ιδιαίτερα την κυβέρνηση της ΝΔ στην εφαρμογή της ίδιας ακριβώς πολιτικής. «Θαυμάστε τα έργα που θα μας μείνουν μετά τους Αγώνες», ήταν ένα βασικό επιχείρημα απέναντι στις διαμαρτυρίες για το υπέρογκο κόστος και τις σχετικές ενστάσεις για τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων από την Ελλάδα. Μόνο που η προτροπή αυτή απευθυνόταν πρώτα απ' όλα στο μεγάλο κεφάλαιο. Τα δικά του εύσημα αναζητούσαν οι κυβερνώντες, γιατί για τα δικά του συμφέροντα κουράζονταν. Με τα λεφτά των εργαζομένων το κράτος - εργολάβος επιδόθηκε όλα αυτά τα χρόνια στη δημιουργία νέων προϋποθέσεων κερδοσκοπίας για «έξυπνους» επιχειρηματίες. Ενα νέο σκάνδαλο απίθανων διαστάσεων ξεπροβάλλει ανάμεσα σε ψευδεπίγραφες αναφορές περί υψηλών αξιών και οι «εμποράκοι» των μεγάλων ιδανικών έχουν ήδη ετοιμάσει τα νέα προσχήματα: «Είναι μεγάλο το κόστος συντήρησης, δεν μπορεί να το αναλάβει το κράτος»!!!

Με αυτή τη γελοία δικαιολογία προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι οι ιδιώτες θα μπορέσουν να κάνουν αυτό που δεν μπορεί το δημόσιο, βγάζοντας και κέρδος! Η αλήθεια όμως είναι ότι οι ιδιώτες θα φροντίσουν ώστε οι εργαζόμενοι να πληρώσουν ακριβά το δικαίωμα των παιδιών τους και των ίδιων στον αθλητισμό. Θα επιδοθούν σε μια πολλαπλή εκμετάλλευση του «δώρου» που θα τους κάνει η κυβέρνηση. Θα μετατρέψουν τις χρήσεις των αθλητικών εγκαταστάσεων, θα στραγγίξουν κάθε δυνατότητά τους και στο τέλος θα τις επιστρέψουν μισοκατεστραμμένες στο δημόσιο, έχοντας κάνει «τη δουλιά τους». Αυτό είναι το μεταολυμπιακό όραμα της κυβέρνησης, όχι μόνο για τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, αλλά συνολικά για τη δημόσια ακίνητη περιουσία. Γι' αυτό και έχει ιδιαίτερη αξία η προτροπή του ΚΚΕ προς τους εργαζόμενους «να απορρίψουν την εμπορευματοποίηση του αθλητισμού και να διαμορφώσουν ένα ρωμαλέο κίνημα υπεράσπισής του, που θα συγκρούεται με την πολιτική των κερδών και τη χειραγώγηση των συνειδήσεων».