Δεν μπορεί. Κάπου κάνω ή έκανα λάθος. Ή το μέλλον με ξεπερνάει ή εγώ μένω πίσω. Μάλλον έχω κολλήσει στις δογματικές μου αντιλήψεις. Από μικρός έμαθα ότι η αδικία, η φτώχεια, η έλλειψη δημοκρατίας καταπολεμιέται μόνο με τους αγώνες και τις θυσίες των λαών. Τουλάχιστον αυτό βλέπει κανείς όταν ξεφυλλίσει τις σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας. Ακόμη και στα παραμύθια, το καλό πρέπει να πολεμήσει σκληρά για να νικήσει το κακό. Κανείς δεν κάνει χάρες.

Τι αφελής όμως που ήμουν. Επρεπε να γνωρίσω τον κόσμο της υψηλής τεχνολογίας για να καταλάβω ότι ζω σε έναν αγγελικά πλασμένο κόσμο. Επρεπε να γνωρίσω το Internet για να καταλάβω ότι ένα «κλικ», σ' ένα εικονίδιο μιας ηλεκτρονικής σελίδας, αρκεί για να μετατρέψει τον πλανήτη σε επίγειο παράδεισο. Οπου οι πολυεθνικές, χάρη στο ηλεκτρονικό εμπόριο (e-business), μετατρέπονται σε «Ηλεκτρονικό Ερυθρό Σταυρό» (e-Redcross θα το έλεγαν κάποιοι. Ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε)...

Δε θα φαντάζονταν ποτέ, ο Τσε Γκουεβάρα με τους συντρόφους του, ότι κάποτε δε θα χρειάζεται να ταλαιπωρείσαι μέσα στις ζούγκλες, για να φτιάξεις έναν καλύτερο κόσμο. Οτι θα αρκεί μόνο να κάθεσαι στην πολυθρόνα σου και να πατάς το αριστερό πλήκτρο του ποντικιού σου, κάνοντας «κλικ» πάνω σε χαριτωμένα εικονίδια στην οθόνη του Η/Υ σου. Στην εποχή του «εκσυγχρονισμού» η ελευθερία, η ανεξαρτησία και η λαϊκή κυριαρχία, απέχουν μόνο ένα «κλικ».

Μ' ένα «κλικ», λοιπόν, μπορείτε να ταΐσετε ένα πεινασμένο άτομο, με 2 1/4 κύπελλα φαγητό. Ετσι μας λένε στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.thehungersite.com. Πώς γίνεται αυτό; Μα φυσικά με σπόνσορες. Κάνοντας «κλικ» στο εικονίδιο για να ταΐσεις ένα συνάνθρωπό σου, βλέπεις και τα διαφημιστικά από τους σπόνσορες, οι οποίοι βάζουν το χέρι στην τσέπη «για το καλό της ανθρωπότητας».

Εχουμε όμως κάτι και για τα άτομα με οικολογικές ευαισθησίες. Στη διεύθυνση http://www.rainforest.care2.com μας πληροφορούν ότι μπορούμε ν' αλλάξουμε τον κόσμο, σώζοντας τα δάση της βροχής (Rain Forests), κάνοντας ένα «κλικ» σ' ένα εικονίδιο. Με αυτόν τον τρόπο, οι σπόνσορες βάζουν πάλι το χέρι στην τσέπη και δίνουν οικονομική ενίσχυση στον αγώνα για τη διάσωση των δασών της βροχής, την ίδια ώρα που οι ίδιοι, ή άλλοι όμοιοί τους, ωθούν στην καταστροφή αυτών των ίδιων δασών.

Αυτές είναι δύο μόνο σελίδες με αυτόν το χαρακτήρα. Υπάρχουν πολλές άλλες παρόμοιες. Αντιπροσωπεύουν το μέλλον που πάνε να φτιάξουν οι πολυεθνικές και τα μονοπώλια. Δε διστάζουν να εμπορευματοποιήσουν οτιδήποτε. Τον απάνθρωπο κόσμο που φτιάχνουν θέλουν να το διατηρήσουν με τα «κλικ» και την παθητικοποίηση των λαών.

Είναι τυχεροί που δεν μπορούμε εμείς, με ένα «κλικ», να τους στείλουμε εκεί που ανήκουν. Στο περιθώριο της Ιστορίας. Προς το παρόν συνεχίζουμε με τον «πατροπαράδοτο» τρόπο. Αγωνιζόμαστε στους δρόμους για το σήμερα και για το αύριο, το νέο κόσμο, το σοσιαλισμό.