Εχεις απέναντί σου μια οθόνη γεμάτη με, επιμέρους, επιτεύξεις. Γεμάτη εικόνες που, σίγουρα, σου «κινούν το ενδιαφέρον». Φτάνει, όμως, αυτό για να πεις, και κυρίως για να νιώσεις, ότι βρίσκεσαι απέναντι σε ένα έργο τέχνης; Δε φτάνει! Γιατί η τέχνη δεν υποκινεί, απλώς, το ενδιαφέρον. Η τέχνη, για να είναι τέχνη, πρέπει «να αντανακλά και να αναπαράγει την αντικειμενική πραγματικότητα με καλλιτεχνικές εικόνες, προσιτές στις αισθήσεις μας». Οι «δεξιοτεχνίες», όταν δεν υπηρετούν τον παραπάνω ορισμό για την τέχνη, είναι άχρηστες. Για να μην πω πως γίνονται σκόπιμα για να αποπροσανατολίσουν.