Δεν μπορούν να βρουν την υγειά τους οι κάτοικοι της Αλοννήσου, εξαιτίας των τραγικών ελλείψεων σε προσωπικό και τεχνολογικό εξοπλισμό του Περιφερειακού Ιατρείου του νησιού. Η πολιτική συνεχούς υποβάθμισης του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας στερεί από τους κατοίκους ενός νησιού, που είναι, μάλιστα και το πιο απομακρυσμένο των Βορείων Σποράδων από τη στεριά, ακόμα και τη δυνατότητα να γιατρευτούν όταν ασθενήσουν.

Συγκεκριμένα, οι ελλείψεις γιατρών βασικών ειδικοτήτων είναι πολλές στο Περιφερειακό Ιατρείο, ενώ ακόμα και ο ακτινολογικός εξοπλισμός που υπάρχει είναι παμπάλαιος παρουσιάζοντας διαρροή χημικών ουσιών. Τα τελευταία έξι χρόνια η υγειονομική μονάδα λειτουργεί μόνο με τρεις γιατρούς, εκ των οποίων οι δύο είναι αγροτικοί, οι θέσεις μαίες και νοσοκόμας παραμένουν μόνο στα χαρτιά αφού είναι κενές, ενώ μεγάλο πρόβλημα αποτελεί η έλλειψη παιδιάτρου και οδοντιάτρου, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να αναγκάζονται σε συνεχείς μετακινήσεις στο Βόλο, που για να φτάσει κανείς χρειάζεται να ταξιδεύει τρεις ώρες και άλλες τόσες για να επιστρέψει στο νησί και κάτι που, βεβαίως, συνεπάγεται πολλά έξοδα, δεδομένου ότι το κόστος της μετακίνησης προς Βόλο και αντίστροφα αγγίζει τα 60 ευρώ για κάθε άτομο. Οταν δε πρόκειται για παιδιά που συνοδεύονται, φυσικά, από τους γονείς τους για να τους εξετάσει παιδίατρος στο Βόλο, τότε αυτό το κόστος είτε διπλασιάζεται, είτε τριπλασιάζεται.