Πέμπτη 16 Σεπτέμβρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 18
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ «RILKEN AE»
Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη

Τα «καλά» που προκύπτουν από το κυνήγι της «ανταγωνιστικότητας» ετοιμάζονται να γευτούν και οι εργαζόμενοι στην εταιρία καλλυντικών «ΡΙΛΚΕΝ», που εδώ και 12 χρόνια ανήκει στην πολυεθνική «ΧΕΝΚΕΛ». Η πολυεθνική, αφού εισέπραξε 12 δισ. κέρδη στη 12ετία που μεσολάβησε, τώρα βάζει μπροστά ένα σχέδιο για τη μίσθωση εργοστασίου και εργατών στη «ΦΑΜΑΡ» του Μαρινόπουλου. Η συμφωνία είναι αμοιβαία επωφελής για «ΗΕΝΚΕΛ» και ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟ, καθώς η πρώτη απαλλάσσεται από τους εργάτες και κρατάει μόνο το εμπορικό τμήμα, ενώ ο δεύτερος, παλιά καραβάνα στη στυγνή εκμετάλλευση εργατών, αποκτά μια παραγωγική μονάδα, με την οποία διευρύνει την παραγωγή του στο χώρο των καλλυντικών.

Η «Χένκελ», στα πλαίσια αναδιαρθρώσεων στην παραγωγή της, έχει ήδη αποφασίσει να απαλλαγεί από τη μεγάλη πλειοψηφία του εργατικού δυναμικού στην Αθήνα, αλλά δεσμεύεται προς το παρόν από το γεγονός ότι έχει ήδη εισπράξει χοντρές κρατικές επιδοτήσεις (375 εκατομμύρια δραχμές), με βάση ένα επιχειρησιακό σχέδιο επενδύσεων του 1996. Η επιδότηση συνοδευόταν από τη δέσμευση να μη γίνει μείωση προσωπικού, που τότε ήταν 290 εργαζόμενοι. Η δέσμευση έχει ήδη παραβιαστεί, καθώς οι εργαζόμενοι έχουν μειωθεί στους 270, ενώ παράλληλα έχει κλείσει και το εργοστάσιο στην Αταλάντη, απολύοντας 100 εργαζόμενους. Το επιχειρησιακό σχέδιο, με βάση το οποίο δόθηκε η απαγόρευση, περιέχει δέσμευση ότι για μια δεκαετία δε θα γίνει οποιαδήποτε μεταβίβαση.

Αυτές τις δεσμεύσεις προσπαθεί να παρακάμψει η πολυεθνική με τη μέθοδο της μίσθωσης του εργοστασίου στη «ΦΑΜΑΡ». Η συγκεκριμένη μεταβίβαση προϋποθέτει τη συμφωνία των εργαζομένων, ώστε να αποδεικνύεται έτσι ότι δε σταματάει η παραγωγική διαδικασία. Η σχετική αίτηση έχει κατατεθεί στο υπουργείο Ανάπτυξης και αναμένεται η έγκρισή της.

Το όλο πλαίσιο έχει τη σφραγίδα των πολιτικών της ΕΕ, που έχουν πυρήνα την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, γεγονός που κάνει φανερό πως ο αγώνας των εργατών, αν δε στραφεί ενάντια στον πυρήνα αυτής της πολιτικής, κινδυνεύει να εγκλωβιστεί σε τεχνοκρατικές αναζητήσεις, που συμφέρουν τελικά μόνο την εταιρία, στο πλαίσιο της αυταπάτης ότι μπορεί και η πίτα να 'ναι ακέραια (επίτευξη ανταγωνιστικότητας) και ο σκύλος χορτάτος (εργάτες ικανοποιημένοι). Αυτό, πολύ απλά, δεν μπορεί να γίνει.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ