«Είναι επείγουσα ανάγκη να ξεκινήσουν έργα πανελλαδικά για την αντισεισμική θωράκιση, έργα αντιπλημμυρικά, έργα αντιπυρικά».

Με αυτά τα λόγια, η Αλέκα Παπαρήγα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, είχε θέσει τις προτεραιότητες του Κόμματος, λίγο πριν διεξαχτούν οι εκλογές του περασμένου Μάρτη.

Τότε, μιλώντας, για τα λεγόμενα μεγάλα έργα, είχε σημειώσει: «Βεβαίως, για μας στα μεγάλα έργα υπάγονται έργα περιβαλλοντικά, έργα προστασίας του δασικού πλούτου αντί των ιδιωτικοποιήσεων, πολιτιστικά έργα και οπωσδήποτε δεν πρέπει να ξεχνάμε τη διαχείριση απορριμμάτων και των επικίνδυνων αποβλήτων και τη συγκρότηση βιομηχανικών και βιοτεχνικών ζωνών. Αυτά δεν έχουν γίνει. Θεωρούμε ότι στην υπόθεση αυτή των μεγάλων έργων δεν είναι μικρότερη και η ευθύνη της Νέας Δημοκρατίας, όπου οι διαφορές μεταξύ τους ήταν περισσότερο ποσοτικού χαρακτήρα και λιγότερο προσανατολισμού και μάλλον καθόλου προσανατολισμού και ποιότητας. Μιλάμε για έργα, τα οποία θα τα διαχειρίζεται για πάρα πολλά χρόνια ο ιδιώτης και όταν κατά τη γνώμη τους δεν τους συμφέρουν, τότε μπορούν να τα παρατήσουν και να τα δώσουν στο κράτος»...

Και κατέληξε: «Επιπροσθέτως, θέλω να υπογραμμίσω ότι για την περιοχή της Αττικής βγήκε ένα άλλο πρόβλημα: Των υποδομών που διαθέτει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά θα έλεγα γενικά των υποδομών που διαθέτει το Λεκανοπέδιο της Αττικής. Γιατί κανείς δεν έχει απαίτηση κάθε δήμος να έχει όλα τα εργαλεία στα χέρια του να αντιμετωπίζει από σεισμούς μέχρι πλημμύρες και χιόνια. Αποδείχτηκε όμως ότι δεν υπάρχει υποδομή στο επίπεδο της Αττικής. Ιδιαίτερα τις μέρες αυτές (σ.σ.: η συνέντευξη είχε δοθεί μετά τις μεγάλες χιονοπτώσεις που είχαν σημειωθεί) χρειαζόταν η επιστράτευση των μέσων που διαθέτει ο Στρατός, πράγμα το οποίο δεν έγινε και αποδείχτηκε, επίσης, ότι δεν υπάρχει ενιαίο συντονιστικό κέντρο για την αντιμετώπιση των έκτακτων καταστάσεων».