Ανοιχτά εκδηλώθηκε η διαφορά μεταξύ Ιταλίας και Γερμανίας στο ζήτημα της επιδίωξης του Βερολίνου να γίνει μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Γι' αυτό το λόγο ταξίδεψαν ο καγκελάριος Σρέντερ και ο ΥΠΕΞ Φίσερ στη Ρώμη, στην προσπάθεια να μεταπείσουν την κυβέρνηση Μπερλουσκόνι. Μαζί τους ταξίδεψε και ο ομοσπονδιακός υπουργός Εσωτερικών Σίλι.

Η ιταλική κυβέρνηση ζητάει, αντί της Γερμανίας να καταλάβει τη μόνιμη έδρα αντιπρόσωπος της ΕΕ. Πριν την αναχώρηση για τη Ρώμη, ο Γερμανός ΥΠΕΞ είχε δηλώσει στην «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» ότι το «Συμβούλιο Ασφαλείας έχει σύνθεση που αντανακλά τις συνθήκες του 1945 και χρειάζεται μεταρρύθμιση. Αν δεν ενδιαφερόταν η Γερμανία για την έδρα, είπε, θα μπορούσε αυτό να θεωρηθεί σαν άρνηση της πολυπλευρότητας από τη Γερμανία. Πρόσθεσε ότι είναι εσφαλμένη η (ιταλική) άποψη πως η επιδίωξη για την έδρα αποτελεί ένδειξη της τάσης για παγκόσμια πολιτική». «Αν η Ιταλία νομίζει ότι είναι καλύτερος υποψήφιος αυτό να το πει καθαρά και να προβληθεί για ψηφοφορία». Οσον αφορά μια έδρα της ΕΕ, αυτή για ένα προβλεπτό διάστημα δε φαίνεται πραγματοποιήσιμη, είπε ο Γερμανός ΥΠΕΞ.

Η Financial Times Deutschland έγραφαν το Σαββατοκύριακο: «Το ΝΑΤΟ θέλει τη διαταγή πάνω στη γερμανική βοήθεια»: «Οι εκπαιδευτές της Μπούντεσβερ για τον ιρακινό στρατό πρέπει να υπαχθούν, σύμφωνα με τις αντιλήψεις του (Γερμανού) στρατηγού Χάραλντ Κούγιακ υπό τη δομή της διοίκησης του ΝΑΤΟ». Αυτό δήλωσε στην εφημερίδα στις Βρυξέλλες ο στρατηγός Κούγιακ, πρώην γενικός επιθεωρητής της Μπούντεσβερ και τώρα πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ.

Η Μπούντεσβερ θέλει από τα μέσα Νοέμβρη να εκπαιδεύσει στα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα Ιρακινούς στρατιωτικούς. Επιπλέον, θέλει να δώσει στους Ιρακινούς 20 άοπλα ανιχνευτικά άρματα τύπου Fuchs και 100 φορτηγά αυτοκίνητα από την Μπούντεσβερ. Η (γερμανική) κυβέρνηση όμως δίνει σημασία, το εκπαιδευτικό αυτό πρόγραμμα να συμφωνηθεί μεταξύ Βερολίνου και Βαγδάτης και να είναι ένα καθαρό εθνικό έργο (σχέδιο Πρότζεκτ). Οι επιδιώξεις του Κούγιακ θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένταση. Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων των 26 κρατών του ΝΑΤΟ είχαν συμφωνήσει τον Ιούνη στην Ισταμπούλ να βοηθήσουν τη μεταβατική κυβέρνηση στη Βαγδάτη με συμβούλους και στρατιωτικά μηχανήματα για τη συγκρότηση νέων στρατιωτικών δυνάμεων. Γι' αυτό φαίνεται λογικό στη στρατιωτική κορυφή του ΝΑΤΟ, αυτό (το ΝΑΤΟ) να συντονίζει και τις εθνικές προσφορές.

Οπως η Γαλλία και το Βέλγιο, έτσι και οι Κοκκινο-Πράσινοι στο Βερολίνο έχουν επιφυλάξεις εναντίον μιας ενδεχόμενης διεύρυνσης των διαταγών του ΝΑΤΟ στο Ιράκ. Οι ΗΠΑ θεωρούνται στο στρατόπεδο των αντιπάλων του πολέμου σαν ύποπτοι ότι θέλουν να ανακουφίσουν τους στρατιώτες τους στον Κόλπο με στρατιώτες του ΝΑΤΟ. Δυσπιστία προκάλεσε, προπάντων, η εξαγγελία του ανώτατου διοικητή του ΝΑΤΟ James Jones ότι χρειάζονται 3.000 στρατιώτες στη Βαγδάτη. Μεγάλο μέρος αυτής της δύναμης θα αποστελλόταν για προστασία των εκπαιδευτών του ΝΑΤΟ... Τα ευρωπαϊκά κράτη, αντίθετα, θέλουν να περιορίσουν την αποστολή το μέγιστο σε 300 άνδρες. Λόγω των διαφορών, η Γαλλία μπλοκάρισε καταρχήν την έγκριση του σχεδίου.