«Είναι του Ρήγα, δεν κοτώ...», απάντησε διστακτικά το μικρό και «άψητο» ακόμα για αντίσταση και αγώνα παιδί του ζευγολάτη. Και τότε ο γερο-Φωτεινός σηκώθηκε οργισμένος, έπιασε πέτρες και τσάκισε τα πλευρά των λαγωνικών του «καινούριου κύρη/ που πλάκωσε με ξένο βιος/ να γίνει νοικοκύρης», και τσαλαπατούσε με το άλογο και με τα σκυλιά του το σπαρτό του φτωχού ξωμάχου.

Το τόλμημά του το πλήρωσε ακριβά ο Φωτεινός, (ο ξένος δυνάστης του τσάκισε επάνω στη χερολάβα του αλετριού το χέρι που πετροβόλησε τα σκυλιά του), όμως εκείνος προτίμησε να πληρώσει το βαρύ τίμημα, παρά να σκύψει το κεφάλι και να ζητήσει συγχώρεση για το «έγκλημα» που διέπραξε. «Καλύτερα το βρόχο», απάντησε περήφανα, «παρά τα γόνατα στη γη/ άρα κατάρα το 'χω!».

Ομως, στην παραλία του Λιτόχωρου, στις προκυμαίες της Θεσσαλονίκης, της Κέρκυρας, στο Ακτιο, στη Σούδα, παντού σε όλη την Ελλάδα, οι σημερινοί «φωτεινοί» ξεσηκώνονται, ατρόμητοι και απροσκύνητοι, και «βάζουν στο σημάδι» με τις πέτρες το ξένο αφεντικό, που με την «άδεια» και των ντόπιων υποτακτικών του τσαλαπατάει με το άλογο και με τα σκυλιά του «το πράσινο φύτρο» της πατρίδας μας, και προσβάλλει το λαό μας με τη βάναυση συμπεριφορά του.

Αυτούς τους απροσκύνητους «Φωτεινούς» της Γρίτσας, αυτά τα ωραία παιδιά με τα σκισμένα ρούχα και τα ματωμένα κεφάλια, οι καταπατητές θα τα βρίσκουν πάντα μπροστά τους, να τους στηλιτεύουν και να τους πετροβολούν με τη σφεντόνα του δίκιου και της αλήθειας. Με τα ρόπαλα και με τα ασφυξιογόνα δε θα μπορέσουν να σταματήσουν αυτό το ποτάμι της οργής, που, στο τέλος, θα τους παρασύρει με την ορμητική «κατεβασιά» του και θα τους πνίξει. Ποτέ ας μην περάσει από το νου τους, πως με τα τανκς και τα κανόνια τους θα τρομάξουν τους λαούς της Γης. Δε θα τα καταφέρουν, όπως δεν κατάφερε και ο Δίας με τον κεραυνό τους να τρομάξει τον Προμηθέα.

Ο καπιταλισμός, το άθλιο και αποτρόπαιο σύστημά τους, δεν έχει μέλλον. Τα άψυχα μηχανήματά τους δε θα μπορέσουν να νικήσουν την ψυχή, την αξιοπρέπεια και το φιλότιμο των λαών του πλανήτη μας. Των σκλάβων η οργή θα ξεχειλίσει κάποτε, θα ξεχυθεί σαν την πύρινη λάβα του ηφαιστείου και θα τους κάψει. Ο καπιταλισμός, μια μέρα θα καταποντιστεί και ο Σοσιαλισμός θα επικρατήσει.