«Γιατί τόση υποκρισία με τις τελευταίες προκλήσεις της Αγκυρας; Είναι... χθεσινό θέμα η "κουμπαριά" και το "ζεϊμπέκικο" με την Τουρκία, που ξαφνικά ανακάλυψαν όταν "είδαν" κι αυτοί τα τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα να πετάνε έξω από την... Ανδρο; Αυτή η πολιτική μιας δήθεν φιλίας, που εδραιώνει όλο και περισσότερο την Τουρκία στο Αιγαίο, δεν ακολουθείται εδώ και 15 χρόνια; Γιατί εκπλήσσονται ορισμένοι λες και οι παραβιάσεις ήρθαν μόνον από τον... ουρανό;» (ο Γ. Διακογιάννης στα «ΝΕΑ»).

«Ο Τζορτζ Σόρος έχει συνεισφέρει ποσό 15 εκατομμυρίων δολαρίων (και ετοιμάζει νέες εισφορές για το τέλος της προεκλογικής εκστρατείας) αλλά και άλλοι προοδευτικοί δισεκατομμυριούχοι, πολύ λιγότερο γνωστοί, έχουν καταβάλει αντίστοιχα ποσά (...) βλέπουμε λοιπόν να αναμειγνύονται αλά αμερικάνικα μια αδιαμφισβήτητη ανανέωση της ενεργού δράσης υπέρ των κομμάτων και η εμφάνιση ενός είδους δημοκρατίας της αγοράς» (το άρθρο του Rierre Rosanvallon σε «Le Monde» / «TO ΒΗΜΑ»).

«Με έστειλαν βιαστικά αεροπορικώς στην Κέρκυρα. Μου φάνηκε ότι οι Ελληνες εξαρχής γνώριζαν το τι θα γίνει. Επίμονα με ρωτούσαν το όνομα, το οποίο "θα περάσει" μετά από μένα στην ηγεσία της οργάνωσης» (από την κατάθεση Οτσαλάν στη στρατοχωροφυλακή της Τουρκίας / «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

«Πρέπει να υπάρξει αναδιανομή του κέικ. Δεν είναι δυνατόν να διεκδικούν και να παίρνουν όλα τα κομμάτια οι ελάχιστες οικογένειες που αξιώνουν να κάνουν κουμάντο στον τόπο» (ο Γ. Τράγκας στη «ΧΩΡΑ»).