ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ στους ΕΛΑΣίτες και ΕΛΑΣίτισσες της Αθήνας και του Πειραιά, που με το όπλο στο χέρι έπεσαν στις σκληρές Δεκεμβριανές μέρες, στα θύματα του άμαχου πληθυσμού, που κατά χιλιάδες σκοτώθηκαν από τα όπλα, τα τανκς, τα κανόνια και τα ρουκετοβόλα αεροπλάνα του σερ Ρόναλντ Σκόμπι, ο Κώστας Καραγιώργης, διευθυντής τότε του «Ρ», παρουσίαζε ανθολογημένα άρθρα του το 1945 στα «Νέα βιβλία» με τον τίτλο «Γύρω από το Δεκέμβρη». Μια 2η έκδοση του βιβλίου με επιμέλεια της συντρόφισσάς του Μαρίας Καραγιώργη έγινε το 1975.

ΜΕ μια εισαγωγή στην Εθνική Αντίσταση ο αρθρογράφος του «Ρ» σ' ένα πολύ χαρακτηριστικό απάνθισμα παρακολουθεί τη μάχη της Αθήνας. Τα άρθρα του στοιχίζει με τη μάχη πάνω στα οδοφράγματα και στους συνοικισμούς. Ο Δεκέμβρης, γράφει εισαγωγικά ο Καραγιώργης, «από την πλευρά του ελληνικού λαού, ήταν η αποφασιστική, συνεπής και τίμια εθνική του αντίσταση, ανεβασμένη σε ανώτερο επίπεδο ηθικής, μαζικής και ένοπλης πάλης για την ολοκλήρωση της λευτεριάς του λαού για την πραγματική εθνική του ανεξαρτησία για το άνοιγμα του δρόμου προς τη λαϊκή δημοκρατία...».

Η ΕΛΛΑΔΑ με τις ΕΑΜικές οργανώσεις πολέμησε για τη λευτεριά της αλλά και για τα ιδανικά του συμμαχικού αγώνα. Με τέτοια ιδανικά η Ελλάδα νίκησε την τριπλή Κατοχή. Και δεν άφησε να τη στρατεύσουν κατά των συμμάχων. Δεν άφησε να διχάσουν και να παραλύσουν τις δυνάμεις της όλες, εκτός από τους άθλιους μισθοφόρους που προμήθευσαν στους Γερμανούς φασίστες οι Ελληνες φασίστες, διατέθηκαν ολόκληρες και έφθειραν την Κατοχή.

ΚΑΙ ο Καραγιώργης προσθέτει: «... Αυτούς τους μισθοφόρους σφαγείς του ο ελληνικός λαός τους εμπιστεύτηκε στην ελληνική κυβέρνηση για να τιμωρηθούν. Αντί αυτό, το πρώτιστον καθήκον της μοναδικής της επιδίωξης, στάθηκε η αποστράτευση του ΕΛΑΣ και ο εξοπλισμός των δοσιλόγων».

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, που ακολούθησαν, γράφει ο αρθρογράφος του «Ρ», στέρησαν την κυβέρνηση από τη λαϊκή βάση του ΕΑΜ και από τη ματωμένη Κυριακή της 3ης του Δεκέμβρη έπαψε και τυπικά να υπάρχει. Ο κ. Σκόμπι όμως για λογαριασμό του Παπανδρέου κηρύσσει το στρατιωτικό νόμο και με τανκς, πεζικό, πυροβολικό με αεροπλάνα, με τους αραπάδες και σε συνεργασία με τους μπουραντάδες και τους Ράλληδες πυροβολεί τον κόσμο, πυρπολεί την Καισαριανή, γκρεμίζει ό,τι περισώθηκε...

Η ΑΛΥΓΙΣΤΗ Καισαριανή - γράφει στο άρθρο του ο Κ. Καραγιώργης - από χτες το μεσημέρι αντιμετωπίζει μαζεμένα τα λυσσασμένα σκυλιά - ρίχτηκαν απάνω της η ορεινή ταξιαρχία, οι χωροφύλακες και οι τσολιάδες, που τους έβγαζαν επίτηδες από το Γουδί και τους όπλισαν. Τη χτυπούν με όπλα, με αυτόματα, με όλμους και με κανόνια. Τη χτυπούν από τον ουρανό με φοβερή λύσσα τα αεροπλάνα, που ύπουλα φρόντισαν και έσβησαν το σήμα της εθνικότητάς τους...

Η ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ, το Στάλινγκραντ της Ελλάδας, αντιμετώπισε με μοναδικό στον κόσμο ηρωισμό, τους Γερμανούς, τους Ράλληδες, τους μπουραντάδες, τους χωροφύλακες. Σήμερα βρίσκει και πάλι μπροστά της τους μπουραντάδες, τους χωροφύλακες. Σήμερα βρίσκει και πάλι μπροστά της τις ίδιες σκοτεινές δυνάμεις των συμμάχων της χιτλερικής (Σπίτι προς σπίτι) βαρβαρότητας. Σπίτι προς σπίτι, τα παλικάρια της Καισαριανής, ολόκληρος ο λαός της θα παλέψουν τον μεγάλον αγώνα.

ΜΕ πρωτοπορία την Καισαριανή και ολόκληρη η άλλη Αθήνα συνεχίζει τον αδυσώπητο αγώνα εναντίον των εχθρών του λαού. Λευτεριά ή θάνατος! Είναι το μεγάλο σύνθημα.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ 158 σελίδες, κλείνει μ' ένα άρθρο του Καραγιώργη που το τιτλοφορεί: «Λεβέντες Ελασίτες είσαστε το Μέλλον του έθνους». Δύσκολη, σκληρή, στιγμή. Η ώρα που ο ΕΛΑΣ πρέπει ν' αφήσει τα όπλα. Τώρα ανοίγεται η εποχή των ειρηνικών πολιτικών αγώνων.

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ καμιά διάθεση να το κρύψουμε: ραγίζει η καρδιά μας... Γιατί το όπλο που αφήνει ο ΕΛΑΣίτης είναι χίλιες φορές τιμημένο... Είναι στεφανωμένο με δόξα αιώνια και αθάνατη... Είναι κάτι που γυμνώθηκε με τα καλύτερα χρόνια της ζωής του έθνους.

ΑΡΘΡΟ συγκλονιστικό για κάθε ΕΛΑΣίτη, για κάθε αγωνιστή καθώς διαβάζονται τα τελευταία λόγια, το χαιρετιστήριο μήνυμα: «ΕΛΑΣίτες λεβέντες, αγαπημένα παλικάρια, είσαστε το μέλλον του έθνους». Και για να τα θυμηθούμε όλα: «Ριζοσπάστης Τρικάλων 16 Φλεβάρη 1945».