Δε θ' αναφερθώ σε θέματα στενά πολιτικού περιεχομένου των θέσεων, γιατί παρακολουθώντας στο «Ρ» και στον «902» καθημερινά τις πολιτικές παρεμβάσεις και τις θέσεις του κόμματος σε διάφορα ζητήματα, καθώς και τις ομιλίες της ΓΓ του κόμματος, διαπιστώνω ότι όχι μόνο με εκφράζουν (αν και δεν είμαι μέλος του κόμματος), αλλά και ότι γίνεται πολλή και καλή δουλιά τα τελευταία χρόνια στο κόμμα. Επειδή έχω συμμετάσχει όμως στις παρατάξεις που υποστήριξε το ΚΚΕ τόσο σε Νομαρχιακές όσο και σε Δημοτικές εκλογές και σε διάφορες κινήσεις και συζητώ συχνά με μέλη του κόμματος, θα ήθελα να σας μεταφέρω ορισμένες απόψεις μου.

Από στατιστικά στοιχεία είναι γνωστό ότι το μορφωτικό επίπεδο του ελληνικού λαού είναι κατά μέσο όρο χαμηλό (το 75% είναι από αναλφάβητοι μέχρι απόφοιτοι Γυμνασίου). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αφομοιώνει ευκολότερα απλά νοήματα και συνθήματα που δεν απαιτούν αναλυτική σκέψη, δεν κουράζουν, όπως ήταν π.χ. το «η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες», που ήταν ένα εύπεπτο σύνθημα για τον πολύ κόσμο. Αν και τα κόμματα του δικομματισμού χρησιμοποιούν τέτοιο πολιτικό λόγο και αποπροσανατολιστική τακτική, είναι βέβαιο ότι τα προβλήματα είναι αυτά που θα σπρώξουν τον κόσμο να ξεσηκωθεί. Το ΚΚΕ έρχεται να αναλύσει τις αιτίες των προβλημάτων και καλά κάνει, έτσι πρέπει να γίνει, όμως πόσοι τις καταλαβαίνουν; Αρα είναι πρώτιστο καθήκον να βρεθούν τρόποι να φθάσει η πολιτική του ΚΚΕ σε πολύ κόσμο αλλά με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνεται κατανοητή και να αφομοιώνεται. Χρειάζεται ίσως περισσότερη ιδεολογική δουλιά στα μέλη για να μπορέσουν να επιτελέσουν αυτό το έργο.

Κάθε θέση και κάθε πολιτική είναι απαραίτητο να φθάσει σε όλο και πιο πολύ κόσμο και αυτό πρέπει να απασχολεί τον καθένα.

Από τη φύση του κόμματος οι θέσεις για μεγάλα θέματα είναι ζητήματα κεντρικά, των κεντρικών οργάνων. Πρέπει όμως να δοθούν δυνατότητες αποφάσεων και παρεμβάσεων και στις περιφερειακές οργανώσεις. Για να γίνει αυτό κάτι πρέπει να αλλάξει και σ' αυτές. Οπως είναι γνωστό η σύνθεση του ΠΓ τα τελευταία 25-30 χρόνια έχει αλλάξει και ίσως γι' αυτό γίνεται, πιστεύω, περισσότερη και καλύτερη δουλιά. Στο διάστημα αυτό μπήκαν στο ΠΓ στελέχη με γνώση, γιατί τα ζητήματα είναι και πολλά και περίπλοκα. Το ίδιο πιστεύω πρέπει να γίνει και στα όργανα καθοδήγησης στην περιφέρεια. Δε θα πάψει το ΚΚΕ να είναι κόμμα της εργατικής τάξης αν στα καθοδηγητικά όργανά του συμμετέχουν σ' ένα ποσοστό στελέχη με γνώση - «τεχνοκράτες». Αλλωστε η πλειοψηφία σήμερα αυτού που αποκαλούμε «επιστημονικού κόσμου» είναι σκληρά εργαζόμενοι. Είναι γνωστό ότι σήμερα η εκμετάλλευση δεν αφορά μόνο τον εργάτη, αλλά και τον επιστήμονα, ιδιαίτερα όταν εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα.

Τον τελευταίο καιρό πηγαίνοντας στα βιβλιοπωλεία δύσκολα μπορώ να βρω πολιτικά, φιλοσοφικά, ιδεολογικά βιβλία, ακόμα και βιβλία αξιόλογων συγγραφέων. Θεωρώ απαραίτητη την ύπαρξη βιβλιοπωλείου της «Σύγχρονης Εποχής» στη Λάρισα, που θα εξυπηρετεί και την υπόλοιπη Θεσσαλία.

Η θέση για τις συμμαχίες με άλλες δυνάμεις σε κοινό πρόγραμμα είναι διατυπωμένη από πολλά χρόνια και είναι σωστή. Στην περιφέρεια πάντοτε γίνεται προσπάθεια για συνεργασία, κυρίως στο μαζικό κίνημα. Ομως εκεί που παίρνει μεγάλες διαστάσεις δημοσιότητας και συγκεντρώσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, είναι στις Νομαρχιακές και Δημοτικές εκλογές. Συνήθως όμως οι συμμαχίες αυτές καταλήγουν να έχουν σαν αντικείμενο το ποιος θα ηγηθεί του ψηφοδελτίου που θα υποστηριχτεί από το ΚΚΕ. Αυτό έχει γίνει επανειλημμένα και πιστεύω ότι έχει αρνητικά αποτελέσματα για τον εξής λόγο: Οταν οι εκλεγμένοι της παράταξης βρεθούν στην αντιπολίτευση, χρειάζεται ακόμη περισσότερη «δουλιά» για την ανάδειξη των προβλημάτων. Συνήθως όμως παρουσιάζεται «καθίζηση» της δράσης των εκλεγέντων που είναι εκτός κόμματος. Ετσι προκειμένου να πάρει η παράταξη ένα 2% παραπάνω, έχοντας επικεφαλής συνεργαζόμενο, οδηγείται πολλές φορές σε αδράνεια. Το αποτέλεσμα σ' αυτές τις περιπτώσεις είναι να περιμένουμε - στην ουσία χάνονται - τέσσερα χρόνια, ώσπου να ξανάρθουν εκλογές για να αναζητήσουμε πάλι συνεργαζόμενο να είναι επικεφαλής και ενδεχόμενα να χάσουμε άλλα τέσσερα χρόνια. Ναι στις συμμαχίες αλλά γιατί να μην είναι ο επικεφαλής κομμουνιστής ο οποίος θα δουλέψει πιο συνειδητά; Πότε θ' αναδειχτούν τα κομματικά μέλη; Πιστεύω ότι το κόμμα δεν ενδιαφέρεται μόνο για να «βγάλει» ένα Δήμαρχο ή Νομάρχη, αλλά ν' αγωνιστεί και από τη θέση της ΤΑ για την ανάδειξη και επίλυση προβλημάτων.

Συζητώντας με μέλη του κόμματος και κυρίως μ' αυτά που εντάχτηκαν σ' αυτό πρόσφατα, διαπιστώνω ότι υπάρχει προβληματισμός και απογοήτευση, γιατί δεν προσφέρουν αυτό που μπορούν στο κόμμα. Διακρίνουν μια καθηκοντολογία. Πρέπει ν' αλλάξουν μερικά ζητήματα, ίσως στα οργανωτικά.

Διαβάζοντας το βιβλίο για το Χ. Φλωράκη, στην ουσία την πορεία του ΚΚΕ, είδα ιστορικές αναφορές σε γεγονότα, σε θέσεις των αστικών κομμάτων και των αρχηγών τους σε περιόδους κρίσεων, ντοκουμέντα. Αφού πολλές από τις μέχρι τώρα ηγεσίες της χώρας χρησιμοποιούν τη δικιά τους ιστορία, αυτή που κατασκεύασαν οι νικητές και η άρχουσα τάξη για να «χτυπήσουν» το ΚΚΕ, γιατί δεν υπάρχει απάντηση με δημοσιεύσεις ντοκουμέντων (π.χ. επιστολές υποτέλειας αστών πολιτικών), γιατί δε γίνονται εκδηλώσεις για τα ζητήματα της ιστορίας;

Εύχομαι επιτυχία στο 17^ο Συνέδριο.

Κώστας Κωστόπουλος