Να, λοιπόν, που ξανάπιασε δουλιά για το ΚΚΕ και την ΚΝΕ η «αντικειμενική» δημοσιογραφία των δήθεν «ευαίσθητων» και «προοδευτικών» εφημερίδων. Με ολόιδιο σενάριο. Σαν βγαλμένο από την ίδια πηγή. Ο λόγος γίνεται αυτή τη φορά για όλους αυτούς που με αφορμή την ομόφωνη εκλογή του νέου Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ αναμεταδίδουν την είδηση με τον ίδιο ακριβώς σχολιασμό, που πάνω - κάτω συμπυκνώνεται στην τάχα δυσαρέσκεια στις γραμμές της ΚΝΕ, με αφορμή την πολιτική της, όπως και την πολιτική του ΚΚΕ, στις φοιτητικές κινητοποιήσεις, που τάχα τώρα διορθώνεται. Τους έπιασε πάλι ο πόνος για τη γραμμή του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Οπως τους πιάνει κάθε φορά που επιλέγουν αφορμές για να χτυπήσουν το Κόμμα και την πολιτική του. Γιατί τους ξέρουμε χρόνια τώρα και αυτούς και την τακτική τους, ανεξάρτητα αν είναι π.χ. η «Ελευθεροτυπία» ή το «Βήμα» ή η αριστερούτσικη «Αυγή». Αλήθεια, πιστεύουν οι ανόητοι πως όλα όσα γίνονται στον κόσμο μπορούν να ερμηνευτούν μέσα από το στενό μικρόκοσμο της πολιτικής που πρεσβεύουν και προβάλλουν; Αν δε χωράνε, τόσο το χειρότερο για τα γεγονότα. Τα στριμώχνουν στα μέτρα τους. Δεν είναι όμως μόνο τόσο αθώα τα πράγματα. Ο συντονισμός των κατασκευασμένων δημοσιευμάτων αποκαλύπτει και τη γραμμή. Μια γραμμή που για άλλη μια φορά δεν μπορεί να κρύψει πως αυτό που πονάει και ενδιαφέρει δεν είναι η όποια αλλαγή προσώπων, που γίνεται με βάση τους καταμερισμούς στο εσωτερικό ενός κόμματος, αλλά ακριβώς η καθαρή πολιτική του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και στα ζητήματα Παιδείας, που δεν μπορούν όλοι αυτοί να τη στριμώξουν στα στενά πλαίσιά τους, που σε τελευταία ανάλυση είναι και τα πλαίσια του δικομματισμού. ΄Η πιο ιδιαίτερα στον φιλικό τους πόλο του δικομματισμού.