Η «Παναιγαιακή» είναι αυτό που θα έλεγε ο ποιητής «τέκνο της ανάγκης και ώριμο τέκνο της οργής», δεδομένου ότι αυτή η συσπείρωση φορέων, από το μαζικό συνδικαλιστικό κίνημα και φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, έρχεται να συντονίσει τις φωνές διαμαρτυρίας των νησιωτών και των ναυτεργατών για τα όσα δεινά έχουν επιφέρει οι πολιτικές των κυβερνήσεων (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ) τα τελευταία χρόνια στο νευραλγικό χώρο της ακτοπλοΐας.

Παράλληλα, εκτός από την οργή, που από μόνη της δεν μπορεί να οδηγήσει την κατάσταση σε βελτίωση, η «Παναιγαιακή», στηριζόμενη σε μια συμφωνία κοινής αποδοχής από όλους τους φορείς δίνει τον αγώνα της με ένα διεκδικητικό πλαίσιο που μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα της ακτοπλοΐας, ικανοποιώντας τα σύγχρονα αιτήματα της λαϊκής οικογένειας των νησιωτών και όχι μόνο.

Η «Παναιγαιακή» αποτελεί ποιοτικό βήμα προόδου στον αγώνα των νησιωτών για τη βελτίωση των ακτοπλοϊκών υπηρεσιών, αφού για πρώτη φορά ο αγώνας αυτός δίνεται ενιαία - συντονισμένα, χτυπώντας τη ρίζα του προβλήματος, που δεν είναι άλλη από τα κέρδη των εφοπλιστών και την ακόρεστη δίψα τους για την αύξηση αυτών.

1) Η αύξηση των εισιτηρίων από την ψήφιση του 2932/01, προσεγγίζει το 60%, αφού έχουν ανατιμηθεί έξι φορές μέχρι σήμερα, με αυξήσεις που κυμαίνονται από 3% έως 20%.

2) Το ίδιο διάστημα, η φορολογία των πλοίων μειώθηκε κατά 70%.

3) Το πετρέλαιο το αγοράζουν «τράνζιτ» (χωρίς φόρους), με τιμές που φθάνουν το πολύ τα 200 δολάρια τον τόνο.

4) Η ασυδοσία των εφοπλιστών στο ίδιο διάστημα έχει στερήσει από το πολύπαθο ΝΑΤ εισφορές εκατομμυρίων ευρώ, που παρανόμως δεν αποδίδονταν χωρίς να ελέγχονται ούτε από τη διοίκηση του ΝΑΤ, ούτε βεβαίως από το ΥΕΝ. Ολα αυτά στοιχειοθετούν το ένα δεδομένο, την εύνοια του εφοπλιστικού κεφαλαίου σε σχέση με το ξεζούμισμα του λαϊκού εισοδήματος. Το δεύτερο δεδομένο εύνοιας των εφοπλιστών είναι η άγρια εκμετάλλευση των ναυτεργατών, με τη συστηματική παραβίαση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και την κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας τους (38,5% το διάστημα 7/03 - 7/04), να διαμορφώνουν έναν ακόμα παράγοντα κερδοφορίας για τους εφοπλιστές, που σε συνδυασμό με την αλματώδη αύξηση των επιδοτήσεων προς τους εφοπλιστές (από 4 εκατ. ευρώ το 2002 σε 40 εκατ. ευρώ το 2004) δίνουν, πιστεύουμε, μια τεκμηριωμένη απάντηση σε όσους ευαγγελίζονταν μετά το έγκλημα του «EXPRES SAMINA» ότι το φάρμακο για την εξυγίανση της ακτοπλοΐας ήταν η άρση του καμποτάζ και η διαμόρφωση όρων και θεσμών για τη λειτουργία του «υγιούς ανταγωνισμού».

Ολα αυτά δεν ικανοποιούν όπως θα περίμενε ο καθένας μας, τους εφοπλιστές, οι οποίοι αποθρασυμένοι από την ασυδοσία που τους παρέχει η πολιτική των κυβερνήσεων και όσων ψήφισαν την αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου, απαιτούν προσφεύγοντας στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια: Να καθορίζουν οι ίδιο την τιμολογιακή πολιτική. Κατάργηση των υποχρεωτικών εκπτώσεων. Παράταση της ακινησίας των πλοίων. Μείωση της υποχρεωτικής επάνδρωσης. Κατάργηση της απαγόρευσης απόπλου λόγω καιρικών συνθηκών. Αναθεώρηση των κρατικών ενισχύσεων. Δρομολόγηση και αποδρομολόγηση πλοίων κατά το δοκούν. Αύξηση του ορίου ηλικίας των πλοίων (30 έτη).

Απέναντι σε όλα αυτά, οι νησιώτες, με επικεφαλής την «Παναιγαιακή», διεκδικούν:

- Δρομολόγηση σύγχρονων και ασφαλών πλοίων.

- Απρόσκοπτη τακτική σύνδεση των νησιών, χειμώνα - καλοκαίρι, τόσο με την ηπειρωτική Ελλάδα όσο και μεταξύ τους.

- Μείωση του υψηλού ναύλου επιβατών, οχημάτων, εμπορευμάτων κατά 50%, χωρίς μετακύληση αυτού του κόστους στον κρατικό προϋπολογισμό.

- Στήριξη όλων των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων, με την εφαρμογή των δικαιωμάτων και κατακτήσεών τους (συνταξιούχοι, φοιτητές, πολύτεκνοι, ΑμΕΑ, κάτοικοι νησιών με πληθυσμό κάτω των 3.000 κατοίκων κλπ.).

- Βελτίωση των λιμενικών υποδομών σε όλα τα νησιά που έχουν πρόβλημα, με ευθύνη του κράτους (θέση της ΝΔ ως αντιπολίτευση, που τώρα δε φαίνεται να στηρίζει).

Ολα τα παραπάνω, που αποτελούν το διεκδικητικό πλαίσιο της Συντονιστικής Επιτροπής του Νομού Σάμου, με την προσθήκη των αιτημάτων για τρεις τουλάχιστον προσεγγίσεις στο νησί των Φούρνων και επιστροφή, μόνο με τη δημιουργία Εθνικού Οργανισμού Ακτοπλοΐας, μπορούν να εξασφαλιστούν.

Ριζικά αντίθετη θέση έχει εκφράσει το ΚΚΕ. Στην ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, (10.11.04), αναφέρει: «Το ΚΚΕ υποστηρίζει τα αιτήματα των κινητοποιήσεων... Ο αγώνας των νησιωτών, των ναυτεργατών, γενικότερα των εργαζομένων θα γίνεται αποτελεσματικός στο βαθμό που αλλάζει ο συσχετισμός δύναμης σε βάρος της κυρίαρχης πολιτικής και των φορέων της, πρώτα απ' όλα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ο αγώνας θα γίνεται αποτελεσματικός, όταν οικοδομεί τη συσπείρωση και τη συμμαχία των λαϊκών δυνάμεων, αναπτύσσεται με προοπτική και διεκδικεί ριζικές πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές. Γιατί, μόνο όταν η εξουσία περάσει στα χέρια του λαού, τα πλοία γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία, η οικονομία και η ναυτιλία αναπτύσσονται με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, θα μπορούν και οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες να εκπληρώσουν τον κοινωνικό τους ρόλο. Σ' αυτά τα πλαίσια μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά ο Εθνικός Οργανισμός Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών με εργατικό - κοινωνικό έλεγχο, ώστε να οργανωθεί η ακτοπλοΐα προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων, των ναυτεργατών».

Δεύτερον η αποφασιστική στάση των αιγαιοπελαγιτών μέσα από τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, συλλαλητήρια, καταλήψεις κλπ. των τελευταίων μηνών, πρέπει να έχουν συνέχεια με επιμονή και υπομονή μέχρι αυτός ο αγώνας να γίνει κτήμα, αν είναι δυνατόν όλου του λαού των νησιών του Αιγαίου και όχι μόνο.

Πιστεύοντας ότι, αφού η βελτίωση της κατάστασης, μας συμφέρει όλους, ο αγώνας αυτός πρέπει να μας βρει όλους μαζί στο κάλεσμα της Παναιγαιακής στις 16 Δεκέμβρη 2004 στις 5.30 το απόγευμα στον Ηλεκτρικό Σταθμό του Πειραιά, όπου έχει οριστεί το επόμενο αγωνιστικό ραντεβού.